کیلوگرم دارد آب می‌رود.
شیء رسمی که جرم یک کیلوگرم را تعریف می‌کند، یک سیلندر کوچک ۱۳۹ ساله از پلاتینیوم و ایریدیوم است که نزدیکی‌های شهر پاریس سه قفله نگهداری می‌شود. چون خیلی مهم است، اصلاً دانشمندان آن را بیرون نمی‌آورند؛ به جای این کار آن‌ها از کپی‌هایی به نام استانداردهای کارکردی استفاده می‌کنند. با این حال، آخرین باری که آن‌ها کیلوگرم واقعی را بررسی کردند، متوجه شدند که تقریباً پنج قسمت در ۱۰۰ میلیون سنگین‌تر از استانداردهای کارکردی است که هر بار هنگام مقیاس قرار گرفتن تعدادی اتم از آن‌ها جدا شده است. این یکی از دلایلی است که شاید کیلوگرم به زودی بازتعریف گردد؛ البته این بار نه از طریق یک شیء فیزیکی، بلکه با محاسباتی بر پایه‌ی ثابت‌های بنیادین.
برای مطالعه‌ی چگونگی بازتعریف همه‌ی واحدهای سیستم بین‌المللی واحدها (SI) این مقاله را بخوانید.
پیتر موهر، فیزیکدان مؤسسه‌ی ملی استاندارد و تکنولوژی (NIST) و عضو کمیته‌ی ناظر سیستم بین‌المللی واحدها (SI) می‌گوید:
این [آب رفتن] وقتی اتفاق می‌افتد که شما شیئی دارید که باید برای استانداردی حفظ گردد. ثابت‌های بنیادین در طرف دیگر، با گذشت زمان عوض نخواهند شد.
بازتعریف کیلوگرم بخشی از برنامه‌ای بزرگ‌تر است که به منظور مستقل‌سازی واحدهای SI بر پایه‌ی ثابت‌های طبیعت ایجاد گردیده است. نمایندگان از ۵۷ کشور جهان این ماه در کنفرانس Versailles فرانسه به تغییرات پیشنهادی رأی خواهند داد و انتظار می‌رود قوانین جدید تأیید شوند. همراه با کیلوگرم، آمپر (واحد جریان الکتریکی)، کلوین (دما) و مول (مقدار ماده) با تعاریف جدید خود آشنا خواهند شد. این چهار تا به ترتیب بر پایه‌ی ثابت پلانک، بار اصلی، ثابت بولتزمان و ثابت آووگارد خواهند بود. همه‌ی این ثابت‌ها توسط اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی تعیین شده‌اند که مقداری عدم قطعیت غیر قابل اجتناب دارند. ولی اگر رأی‌گیری موفقیت‌آمیز باشد، کشورهایی که از SI استفاده می‌کنند روی مقادیر ثابتی برای هر ثابت به توافق خواهند رسید که بر پایه‌ی بهترین دیتای قابل دسترس به دست آمده است.
خوب پس بعد از بازتعریف چه اتفاقی برای مصنوعات کیلوگرم خواهد افتاد؟ به جای انتقال به موزه، دانشمندان تصمیم گرفته‌اند آن‌ها را همچنان مطالعه کنند:
تاریخچه‌ی سنجش زیادی در این‌ها وجود دارد. بی‌مسئولیتی است که به اندازه‌گیری آن‌ها ادامه ندهیم.
