Karen Hopkin گزارش می‌دهد زمانی که محققین به پشه‌ها داروی چاقی که برای انسان استفاده می‌شد دادند، حشره تمایل کمتری برای نیش زدن‌های بعدی از خود نشان داد.
باورکنید یا نه، پشه‌ها برسر لج یا کینه شما را نیش نمی‌زنند. پشه‌های ماده‌ی گونه‌ی Aedes aegypti برای اطمینان از رشد مناسب تخم‌هایشان به مواد موجود در خون شما نیاز دارند. و با اینکه عطش آنان غیرقابل فرونشاندن به نظر می‌رسد، پشه‌های ماده در عمل خونی که مکیده‌اند را مزه می‌کنند.
«بعد از نیش یک پشه ماده، وزن حشره دوبرابر می‌شود و تمایل خود به نیش زدن افراد دیگر را تا روزها از دست می‌دهد.»
Laura Duvall محقق فوق‌دکترا در دانشگاه Rockefeller نیویورک می‌باشد. فاز جبرانی حشره پس از نیش زدن، خانم Duvall و همکارانش را به این فکر انداخت که آیا می‌توان پشه‌ها را ذاتاً فریب داد به‌طوری که فکر کنند سیر هستند یا نه.
Duvall در آزمایشگاه Leslie Vosshall کار می‌کند و در زمینه‌ی ژنتیک، علوم اعصاب و رفتار مطالعه می‌کند.
«ایده‌ی ما این بود که دارویی که اشتهای انسان به غذا را کاهش می‌دهد، ممکن است به صورت بالفعل اشتهای پشه‌ها به خون انسان را نیز کاهش دهد.»
به‌نظر می‌رسد زمانی که محققین Rockefeller پشه‌ها را با دارویی که برای درمان چاقی افراد استفاده می‌شد تغذیه کردند، حشره در دفعات بعدی نیش زدن اشتهای کمتری از خود نشان می‌داد.
«اما مشکل این بود که باید میفهمیدیم داروهای رژیمی انسان چگونه در پشه‌ها کارگر بودند.»
پس آنان پروتئین گیرنده‌ای که این دارو با آن فعل و انفعال داشت را جداسازی کردند. گیرنده که NPYLR7 نامگذاری شد، بسیار مشابه گیرنده‌ای است که در انسان اشتها را تنظیم می‌کند.
محققین مطمئن بودند گیرنده‌ی صحیحی انتخاب کرده‌اند چرا که زمانی که این گیرنده را در برخی از پشه‌ها از کار انداختند، دارو نتوانست عمل کاهش اشتها را بر حشره تحمیل کند. این یافته در مجله Cell به چاپ رسید۱ .
بیشتر بخوانید:
- دانشمندان اولین قدم ها را در آزمایش جنجالی ریشه کنی پشه ها برداشتند
- ابتلا به مالاریا باعث می‌شود بوی شما برای پشه جذاب‌تر شود
- ژن درایو می‌تواند ریشه کنی مالاریا را محقق سازد
در حقیقت، پشه‌های جهش یافته کاملاً سیری ناپیز شده بودند.
پس جهش‌یافته‌های NPYLR7 کاملاً عجیب رفتار می‌کردند. حتی بعد از این که خون زیادی مصرف کردند، هنوز به خون انسان‌ها تشنه بودند!
Duvall می‌گوید علاقه دارند تا چگونگی عمل این داروها بر محدود کردن میل پشه‌ی ماده به خون انسان را دقیقاً مشخص کنند.
«آیا پشه‌ی ماده سرنخ‌های اطلاع دهنده‌ی حضور انسان در نزدیکی پشه را کمتر حس می‌کند؟ یا این اتفاق شبیه بو کردن همبرگر پس از خوردن سه عدد از آن است؟»
در هر صورت، این رویکرد می‌تواند روشی جدید برای محدود کردن بیماری‌های منتشر شونده با نیش پشه‌ها، مانند تب استخوان‌شکن و تب زرد، باشد. و به ما راهی نشان می‌دهد که کاری کنیم که پشه‌ها جُل و پَلاس خود را جمع کنند!
[متن فوق ترجمه شده‌ی این پادکست می‌باشد.]
رفرنس:
۱- [Laura B. Duvall et al., Small-Molecule Agonists of Ae. Aegypti Neuropeptide Y Receptor Block Mosquito Biting]
