برای افراد مختلف موقعیت‌های اضطراب زای فراوانی وجود دارد، اما ارائه‌ی سخنرانی، احتمالاً اعصاب خورد کن‌ترین اتفاق در محل کار حرفه‌ایست. این ترس از سخنرانی ممکن است مربوط به ارائه‌ی سخنرانی در مقابل یک گروه کوچک، یا در مقابل هیئت مدیره، یا سخنرانی برای کل اعضای شرکت و سخنران اصلی بودن در یک کنفرانس باشد. به هر حال در تمامی این شرایط دستورالعمل لازم برای مقابله با استرس سخنرانی این است که در مقابل دیگران قرار بگیرید و نهایت تلاش خود را به کار ببرید تا متن سخنرانی خود را فراموش نکنید و یا اشتباه نگویید. در این مقاله نویسنده تجربیات شخصی خود را برای غلبه بر اضطراب سخنرانی بازگو می‌کند.
آیا ترس از سخنرانی در اعماق وجودتان رخنه کرده است؟
از آن جایی که حرفه‌ی من مرتبط با ارائه سخنرانی است اغلب از من در مورد اضطراب سخنرانی سوال می‌پرسند. زمانی که در پشت صحنه منتظر نوبت خود هستم، شنیدن سوالاتی از قبیل “آیا در حال حاضر عصبی هستید؟ آیا هنوز هم عصبی هستید؟” یا سوالاتی از این دست اجتناب ناپذیر است. من نیز هر بار دقیقاً پاسخ مشابهی را می‌دهم.
-نه تنها هیجان زده هستم!
اغراق نمی‌کنم؛ تنها سعی می‌کنم تا روان شناسی مختص خود را دنبال کنم. البته که هنگام ترس از سخنرانی در من نیز وجود دارد، اما نحوه مدیریت استرس سخنرانی را یاد گرفته‌ام.
مطالعه‌ی انجام گرفته برای بررسی استرس سخنرانی
مطالعه جدیدی توسط Alison Woods Burns در دانشگاه Harvard Business به بررسی موقعیت‌های استرس‌زا و بهترین روش‌های مقابله با آن پرداخته است. Burns شرکت کنندگان مطالعه را به دو گروه تقسیم کرد و آن‌ها را در مواجهه با شرایط استرس زا قرار داد. او شرایط مختلفی را از آواز خواندن با میکرفون یا کارائوکه (karaoke) تا ارائه سخنرانی برای شرکت کنندگان در نظر گرفت.
از شرکت کنندگان گروه اول خواسته شد تا جمله “من آرامم” را برای کاهش اضطراب سخنرانی تکرار کنند. او جمله دیگری را هم برای تکرار به گروه دوم ابلاغ کرد: “من هیجان زده‌ام”.
پس از تحلیل شرایط هر دو گروه، گروهی که جمله “من هیجان زده‌ام” را تکرار کرده بودند نسبت به گروه “من آرامم” عملکرد مناسب‌تری داشتند و بهتر توانستند ترس از سخنرانی خود را مدیریت کنند. در واقع به نظر می‌رسید افراد این گروه هنگام ارائه‌ی سخنرانی تجربه‌ی بهتری داشتند و در غلبه بر استرس سخنرانی خود عملکرد بهتری داشتند.
اما علت موثر بودن جمله دوم چیست؟ زمانی که شما عصبی هستید، احساس بخصوصی دارید. پریشانید. دستانتان می‌لرزد. پس در چنین شرایطی اگر برای آرام کردن خود به خودتان دروغ بگویید که آرام هستید، واضحاً جمله گفته شده با احساسات شما مطابقت نخواهد داشت. اما استرس (در این مورد ترس از سخنرانی) و هیجان احساساتی شبیه به هم هستند: مانند پریشانی و لرزش. تنها تفاوت این جاست که برای درک احساسات مختلف، راه‌های مختلفی وجود دارد. بنابراین شما می‌توانید همان احساس را نه به عنوان اضطراب و استرس، بلکه به عنوان هیجان معنی کنید. هیجانی برای انتقال پیام خود را به جهانیان.
