HPV چیست؟
HPV یک ویروس شایع است که می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی٬ واژینال و دهانی یا از طریق تماس نزدیک پوستی حین فعالیت جنسی منتقل شود. حدود ۸۰ میلیون آمریکایی که بیشترشان در اواخر دوره نوجوانی خود به سر میبرند٬ به این ویروس آلوده هستند. سالانه ۱۴ میلیون مورد جدید نیز اضافه می شود.
تقریبا تمام افرادی که از نظر جنسی فعال هستند٬ اگر واکسینه نشوند٬ روزی HPV خواهند گرفت. در بسیاری از این افراد٬ عفونت خود به خود ار بین خواهد رفت. اما در بعضی از موارد٬ عفونت HPV می تواند باعث زگیل های تناسلی یا سرطان شود. واکسینه شدن علیه HPV می تواند به پیشگیری از این مشکلات کمک کند.
علائم ابتلا به HPV در مردان
تا کنون ۱۱۸ نوع HPV شناخته شده است که ۴۰ نوع از طریق جنسی منتقل می شوند. ویروس پاپیلومای انسانی به دو نوع پر خطر و کم خطر تقسیم می شود. HPV های کم خطر می توانند باعث ایجاد زگیل شوند. این نوع از ویروس معمولا علائم خاصی ندارد یا باعث ایجاد علائم کمی می شود. این نوع از پاپیلوما ویروس ها معمولا خود به خود و بدون ایجاد اثرات طولانی از بین می روند. انواع پر خطر می توانند باعث ایجاد مشکلاتی شوند که نیاز به مداخلات پزشکی و درمان باشد. گاهی اوقات آن ها می توانند نغییراتی در سلول ها ایجاد کنند که سبب ایجاد سرطان شود.
HPV دربسیاری از مردان علامت خاصی ندارد و این مردان در طول دوره زندگی خود متوجه آلودگی به HPV نمی شوند. و اگر عفونتی داشته باشند که از بین نرود٬ ممکن است دچار زگیل تناسلی یا انواع خاصی از سرطان شوند. انواعی از HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند٬ سرطان زا نیستند.
مقاله مرتبط: زگیل تناسلی
علائم زگیل تناسلی
زگیل های تناسلی به صورت برآمدگی کوچک یا گروهی از برآمدگی ها در آلت تناسلی٬ پوست بیضه ها یا مقعد بروز می کند. این زگیل ها ممکن است کوچک یا بزرگ ٬ برآمده یا تخت بوده و یا شکلی شبیه گل کلم داشته باشند. ممکن است به خودی خود از بین بروند٬ همانطور باقی بمانند یا حتی زیادتر هم شوند. معمولا کادر درمان می توانند به راحتی با یک نگاه زگیل های تناسلی را تشخیص دهند. زگیل های تناسلی ممکن است حتی پس از درمان هم دوباره برگردند. علاوه براین٬ ممکن است این زگیل ها در پشت گلو هم بروز کنند. درصورت مشاهده چیزی جدید یا عجیب و غریب مثل زگیل یا برآمدگی ها ی غیرمعمول و یا زخم در آلت تناسلی٬ بیضه٬مقعد٬ دهان و یا گلو به پزشک مراجعه کنید.
نحوه انتقال HPV در مردان
HPV از طریق ایجاد رابطه جنسی با افراد آلوده به این ویروس منتقل می شود. انتقال آن از طریق رابطه های جنسی مقعدی٬ واژینال و دهانی یا سایر تماس های پوستی در طول رابطه جنسی به راحتی انجام می گیرد. بسیاری از افراد مبتلا به HPV این ویروس را غیرآگاهانه انتقال می دهند چون از وضعیت HPV خود اطلاع ندارند. HPV حتی از طریق افرادی که علامت خاصی ندارند هم می تواند به راحتی منتقل شود.
ریسک فاکتور های HPV در مردان
اگرچه عفونت HPV در مردان و زنان شایع است٬ ولی میزان شیوع این عفونت در مردان بسیار کمتر از زنان است. گروه های زیر از مردان٬ به نسبت شانس بالایی برای ابتلا به HPV دارند:
- مردانی که ختنه نشده اند
- مردانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (بنابه دلایلی مثل عفونت HIV یا پیوند عضو)
- مردانی که رابطه جنسی مقعدی یا سکس با سایر مردان دارند
مردان همجنس گرا یا دوجنس گرا ۱۷ برابر بیشتر از مردان دگرجنس گرا به سرطان مقعد مبتلا می شوند.
سرطان های مرتبط با HPV در مردان
HPV می تواند تغییراتی در سلول ها ایجاد کند و این تغییرات باعث ایجاد سرطان می شوند. داده های سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ نشان داده اند که هرساله تقریبا ۴۱۰۰۰ سرطان مرتبط با HPV وجود دارد. از این میزان٬ تقریبا ۲۴۰۰۰ مورد در زنان بوده و ۱۷۰۰۰ در مردان.
مهم ترین سرطان های ایجاد شده توسط HPV :
- سرطان های دهانه رحم٬ واژینال و فرج در زنان
- سرطان پنیس (آلت تناسلی) در مردان
- سرطان مقعد در هر دو جنس
- سرطان اوروفارنژیال ( پشت گلو شامل قاعده زبان و لوزه ها) در هر دوجنس
تمام این سرطان ها به علت عفونت های HPV که از بدن خارج نشده اند٬ ایجاد می شوند. پیشرفت سرطان خیلی کند اتفاق می افتد و ممکن است تا سال ها و حتی دهه ها پس از ایجاد عفونت تشخیص داده نشود. درحال حاضر راهی وجود ندارد که بدانیم که چه کسی فقط یک عفونت موقت دارد و چه کسی پس از ابتلا به HPV دچار سرطان خواهد شد.
سرطان دهانه رحم شایع ترین سرطان مرتبط با HPV در زنان است و سرطان گلو شایع ترین سرطان مرتبط با HPV در مردان است.
مقاله مرتبط: آیا عفونت HPV باعث ایجاد سرطان در مردان می‌شود؟
تشخیص HPV در مردان
در حال حاضر تست تایید شده ای برای تشخیص HPV در مردان وجود ندارد. به علت ارتباط زیاد سرطان دهانه رحم و HPV تلاش های زیادی برای ایجاد ابزار ها و روش های تشخیصی HPV در زنان انجام گرفته است. مردان ممکن است ناقل ویروس باشند و سال ها ویروس را بدون اطلاع به بقیه منتقل کنند. با این وجود بعضی از پزشکان ممکن است برای مردانی که در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد هستند٬ مثل مردان داری HIV یا مردانی که سکس مقعدی داشته اند٬ پاپ اسمیر مقعدی درخواست کنند.
اگر متوجه هرگونه زوائد پوستی یا تغییرات در پنیس (آلت تناسلی مردانه)٬ پوست بیضه٬ مقعد یا ناحیه گلو شدید حتما با پزشک درمیان بگذارید.
درمان HPV در مردان
در حال حاضر درمان خاصی برای HPV وجود ندارد. اما اکثر مشکلاتی که در اثر HPV ایجاد می شوند٬ قابل درمان هستند. درصورت ابتلا به زگیل تناسلی٬ پزشک می تواند از پمادهای موضعی یا قرص های خوراکی جهت درمان استفاده کند. سرطان های مرتبط با HPV نیز قابل درمان هستند؛ بخصوص اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند. مداخلات زودهنگام امری مهم در درمان است. پس اگر هرگونه علامت غیرمعمولی دارید٬ به پزشک مراجعه کنید.
کاهش ریسک ابتلا به HPV
دو قدم مهم برای کاهش خطر ابتلا به HPV وجود دارد :
- واکسیناسیون بهترین روش روش پیشگیری است. واکسن HPV ایمن و موثر است. این واکسن می تواند از زگیل و سرطان های خاص مرتبط با HPVجلوگیری کند. در بهترین حالت٬ واکسیناسیون باید قبل از شروع هرگونه فعالیت جنسی انجام شود. براساس توصیه CDC بهتر است پسران ۱۱-۱۲ سال دو دوز واکسن دریافت کنند تا پیشگیری به خوبی انجام گیرد. اما واکسن هایی وجود دارند که می توان تا ۴۵ سالگی نیز دریافت کرد. گارداسیل ۹ واکسنی است که زنان و مردان ۹ تا ۴۵ ساله می توانند دریافت کنند.
- استفاده درست از کاندوم در هر رابطه جنسی خطر ابتلا به تمام عفونت های منتقل از راه جنسی از جمله HPV را کاهش می دهد. با این وجود٬ HPV می تواند نواحی که با کاندوم پوشیده نشده اند را آلوده کند. پس استفاده از کاندوم محافظت کامل ایجاد نمی کند و جایگزین واکسن نیست .
در نظر داشته باشید که اگر شریک جنسی شما زگیل های تناسلی قابل مشاهده دارد٬ از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.
مقاله مرتبط: تاییدیه جدید واکسن HPV برای بزرگسالان تا ۴۵ سالگی. آیا باید آن را بزنند؟
چه کسانی باید واکسن دریافت کنند؟
در ایالات متحده واکسن HPV برای افراد زیر توصیه می شود:
- تمام پسران ۱۱ یا ۱۲ ساله ( پسران ۹ تا ۱۰ ساله هم می توانند واکسن بزنند)
- پسران و مردان بزرگتر که تا ۲۱ سال دارند؛ اگر در سن پایین واکسینه نشده اند
- مردان تا حدود ۲۶ سال که همجنسگرا٬ دوجنس گرا هستند و یا با مردان دیگر رابطه جنسی دارند ؛ اگر در سنین پایین تر واکسینه نشده اند
- مردان دچار HIV یا کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند می توانند تا ۲۶ سال واکسینه شوند؛ اگر در سنین پایین تر واکسینه نشده اند
وجود HPV در «رابطه» به چه معناست؟
عفونت های HPV به طور معمول گذرا هستند. فرد ممکن است سال ها قبل از ایجاد علائم٬ به عفونت مبتلا شده باشد. اگر عفونت HPV در شما تشخیص داده شده است٬ نمی توان مشخص کرد که چه مدت به این عفونت دچار بوده اید٬ یا اینکه شما HPV را به شریک جنسی خود منتقل کرده اید یا شریک جنسیتان به شما منتقل کرده است. HPV لزوما به این معنی نیست که یکی از شما از رابطه متعهدانه خارج شده است.
اگر هر چیز جدید یا غیرطبیعی (مثل زگیل٬ زائده٬ برآمدگی یا زخم) در گلو٬ دهان٬ بیضه یا پنیس خودتان یا پارتنرتان مشاهده کردید٬ به پزشک مراجعه کنید.
حتی اگر سالم هستید٬ شما یا شریک (شرکای) جنسیتان شاید بخواهید که توسط پزشک برای سایر عفونت های منتقل از راه جنسی بررسی شوید. بهتر است شرکای جنسی درباره سلامت جنسی خود و ریسک فاکتورهای تمام عفونت های منتقل از راه جنسی٬ با هم صحبت کنند.
اگر شما یا شریک جنسیتان زگیل تناسلی دارد٬ تا زمان بهبود زگیل ها باید از رابطه جنسی پرهیز کنید. بااین وجود٬ مشخص نیست که چه مدت بعد از ازبین رفتن زگیل ها احتمال انتقال HPV وجود دارد.
