با توجه به پیش‌بینی‌های انجام شده از سوی برنامه ملی سم شناسی (NTP)، قرار گرفتن در معرض رادیوفرکانس (RFR) در جوندگان، تومورهایی را در بافت‌هایی که اطراف اعصاب را در قلب موش‌های صحرایی نر می‌پوشانند، ایجاد می‌کند. اما در مورد موش‌های صحرایی ماده و موش‌های دیگر چنین نیست. سطوح امواج استفاده شده در این تحقیق برابر یا بالاتر از حداکثر حد مجاز امروزه برای تلفن‌های همراه است.
تلفن‌های همراه معمولا سطوح پایین‌تر از حداکثر حد مجاز RFR را منتشر می‌کنند. پیش نویس نتایج NTP به عنوان دو گزارش فنی، یکی برای مطالعات روی موش‌های صحرایی و یکی برای مطالعات روی دیگر موش‌ها منتشر شده است. NTP یک بررسی کارشناسی از یافته‌های کامل خود در مورد مطالعه روی جوندگان را در تاریخ ۲۶-۲۸ مارس منتشر خواهد کرد.
میزان بروز تومورهایی که شوانوما بدخیم نامیده می‌شوند و در قلب مشاهده می‌شوند، در موش‌های صحرایی نر افزایش یافت، زیرا آن‌ها در معرض سطوح افزایشی و بالاتر از حد مجاز RFR گوشی‌های همراه قرار گرفتند.
محققان همچنین یک الگوی افزایشی غیر معمول کاردیومیوپاتی یا آسیب به بافت قلب را در موش‌های صحرایی نر و ماده مشاهده کردند. به طور کلی، نشانه‌های کمی از مشکلات سلامتی در موش‌های مربوط به RFR وجود داشت.
گزارش‌ها همچنین در یک یا چند سطح مورد استفاده، آمار قابل توجهی از تعداد موش‌هایی را که در سایر ارگان‌ها سرطان دارند نشان می‌دهند. از جمله مغز، غده پروستات، غده هیپوفیز، غده فوق کلیوی، کبد و پانکراس.
با این حال، محققان دریافتند که این یافته‌ها مبهم اند، به این معنا که مشخص نیست که دلیل این افزایش‌ها به RFR مربوط است یا نه.
جان بوچر، دانشمند ارشد NTP گفت:
”سطوح و مدت مواجهه با RFR بسیار بیشتر از چیزی است که مردم حتی با بالاترین سطح استفاده از تلفن همراه تجربه می‌کنند، و تمام قسمت‌های بدن جوندگان را در معرض این امواج قرار می‌دهد. بنابراین، این یافته‌ها نباید مستقیما به استفاده‌ی انسان از تلفن همراه ربط داده شود. با این حال، ما یادآوری می‌کنیم که تومورهایی که در این مطالعات دیده ایم شبیه تومورهایی است که قبلا در مطالعه روی برخی از کاربران تلفن همراه گزارش شده است.”
برای انجام مطالعات، NTP اتاق‌های ویژه ای طراحی کرد که موش‌های صحرایی و دیگر موش‌ها را تا دو سال در معرض سطوح مختلف RFR قرار داد. این سطوح برای موش‌های صحرایی از ۱.۵ تا ۶ وات در کیلوگرم (W / kg) و در سایر موش‌ها ۲.۵ تا ۱۰ وات در کیلوگرم بود. پایین‌ترین سطح برای موش‌های صحرایی برابر با بالاترین سطح مجاز برای مواجهه بافت‌های محرک با تلفن همراه است.
حیوانات به مدت ۱۰ دقیقه در معرض سطح افزایشی قرار می‌گرفتند و سپس ۱۰ دقیقه امواج خاموش می‌شد. مجموعا بیش از ۹ ساعت در هر روز این عمل تکرار شد. در این مطالعات از فرکانس‌های ۲G و ۳G و مدولاسیون استفاده شده در تماس‌های صوتی و پیام کوتاه در ایالات متحده استفاده می‌شود.
جدیدترین شبکه های ۴G، ۴G-LTE و ۵G برای پخش ویدئو و دانلود فایل‌های پیوست، از فرکانس‌های سیگنال تلفن همراه و مدولاسیون متفاوتی نسبت به این مطالعه استفاده می‌کنند.
مطالعات NTP همچنین اثرات غیر سرطانی این امواج در موش‌ها از جمله تغییرات در وزن بدن، شواهدی از آسیب بافت در اثر گرما تولید شده توسط RFR و آسیب ژنتیکی را بررسی کرد. محققان کمترین وزن بدن را در میان موش‌های نوزاد تازه متولد شده و مادران‌شان، به ویژه هنگامی که در معرض سطوح بالای RFR در دوران بارداری و شیردهی بودند، مشاهده کردند. با این حال، این حیوانات به اندازه عادی رشد کردند.
نویسنده گفت:
“این مطالعات، پیچیده و از نظر فنی چالشی بودند، اما جامع‌ترین ارزیابی را، تا به امروز، در مورد اثرات قرار گرفتن در معرض RFR، برای موش‌ها نشان می‌دهند. فن آوری تلفن همراه دائما در حال تغییر است، و این یافته‌ها اطلاعات ارزشمندی را برای کمک به مطالعات آینده در مورد ایمنی تلفن همراه فراهم می‌کند.”
اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) رادیوفرکانسی تلفن همراه را برای مطالعه توسط NTP به دلیل استفاده گسترده از تلفن همراه انتخاب کرده است. FDA و کمیسیون ارتباطات فدرال مشترکا مسئول تنظیم وسایل ارتباطی بی سیم هستند.
