یک مطالعه‌ی جدید به بررسی بیماری‌های مزمنی پرداخته است که مبتلایان به HIV بیشتر مستعد ابتلا به آن‌ها هستند.
در ایالات متحده، بیش از ۱ میلیون نفر در حال حاضر با عفونت HIV زندگی می‌کنند. در سراسر جهان، ۱.۸ میلیون نفر مبتلا به HIV هستند.
به طور کلی، شیوع عفونت‌های HIV در طی دهه‌‌های اخیر کاهش یافته است. بر اساس برخی تخمین‌ها، نرخ مرگ و میر مرتبط با بیماری‌های ناشی از سندورم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) از سال ۲۰۰۲ تا کنون کاهش یافته است.
بر خلاف این روندها، HIV هم‌چنان یک اولویت در بهداشت جهانی است. در سراسر جهان، علت مرگ در بیماران مبتلا به HIV، توبرکلوزیس است.
با این حال در کشورهایی مثل ایالات متحده که توبرکلوزیس رایج نیست، افراد مبتلا به HIV بر اثر سایر بیماری‌هایی که غیر مرتبط با ویروس نقص ایمنی است، فوت می‌کنند. این بیماری‌ها شامل دیابت، بیماری‌های کلیوی، کبدی و قلبی است.
یک مطالعه‌ی جدید به بررسی دقیق‌تر بیماری‌های خاصی پرداخته است که افراد مبتلا به HIV در خطر ابتلا به آن‌ها قرار دارند.
Lee Smith مطالعه‌گر فعالیت فیزیکی و سلامت عمومی در دانشگاه Anglia Ruskin در لندن، بریتانیا، نویسنده‌ی ارشد این مطالعه‌ی مروری جدید است.
یافته‌های این مطالعه در مجله‌ی Clinical Infectious Diseases به چاپ رسیده است.
HIV باعث افزایش خطر بیماری انسداد ریوی مزمن و بیماری قلبی می‌شود
Smith و همکاران، یک مرور به اصطلاح چتری از “متاآنالیزهای مطالعات مشاهده‌ای” انجام دادند.
نویسندگان ۳.۴۱۳ مطالعه را بررسی کردند و ۲۰ تا از آن‌ها را در ارزیابی خود وارد کردند.
Smith و تیم پژوهشی، شواهد موجود را تحت عنوان “متقاعدکننده، بسیار دلالت‌کننده، دلالت‌کننده، ضعیف یا غیرچشمگیر” طبقه‌بندی کردند. در بین ۲۰ مطالعه‌ای که آن‌ها ارزیابی کردند، ۵۵ بیماری وجود داشت که افراد مبتلا به HIV با آن‌ها زندگی می‌کنند.
این مطالعه دریافت که افراد مبتلا به HIV، در خطر چشمگیر سرفه کردن و تنگی نفس، بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) و هم‌چنین بیماری قلبی ایسکمیک، مرگ و میر ناشی از زایمان، عفونت خونی ناشی از زایمان و شکستگی‌های استخوانی هستند.
نویسندگان یادداشت می‌کنند:
این نتایج نشان می‌دهد که حتی با وجود دسترسی بالا به درمان ضد رتروویروسی، افراد مبتلا به HIV در مقایسه با افرادی که تست خونی HIV آن‌ها منفی است، بیشتر به بیماری‌های ریوی مزمن مبتلا می‌شوند.
به علاوه، نویسندگان یادداشت می‌کنند که خطر بیماری قلبی ایسکمیک در بین مبتلایان به HIV، ممکن است به خاطر شیوع بالای سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر در بین این جمعیت باشد.
با این حال، آن‌ها اضافه می‌کنند:
ممکن است دلیل این مساله، التهاب مزمن و فعالیت سیستم ایمنی در کنار ناهنجاری‌های انعقادی و تصلب شرائین باشد.
نویسنده‌ی ارشد مطالعه بر اساس یافته‌ها می‌گوید:
تغییری بزرگ در نحوه‌ی دید ما به HIV وجود دارد. این بیماری دیگر یک حکم مرگ نیست؛ بلکه یک بیماری مزمن قابل کنترل است.
Smith ادامه می‌دهد:
ما توانسته‌ایم برای نخستین بار با یکی کردن اطلاعات به دست آمده از مطالعات مختلف نشان دهیم که حتی با وجود افزایش امید به زندگی در بین مبتلایان به HIV، امروزه به نظر می‌رسد این جمعیت تحت تاثیر بیماری‌های مزمنی است که معمولا مرتبط با فاکتورهای سبک زندگی از جمله سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و الکل یا مرتبط با افزایش سن این جمعیت است.
با این حال، نویسندگان تاکید می‌کنند که نمی‌توان با اطمینان گفت که فاکتورهای سبک زندگی باعث ایجاد این بیماری‌ها می‌شود.
ما نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم کدام بیماری‌ها بر اثر HIV یا درمان آن و کدام بیماری‌ها بر اثر سبک زندگی به وجود می‌آیند یا بدتر می‌شوند.
Lee Smith
نویسندگان نتیجه می‌گیرند:
با این حال ما امیدواریم خطر بالایی که در مطالعات ما برجسته است، منجر به مطالعات بیشتر شود تا هم پیشگیری و هم تشخیص زود هنگام این بیماری‌ها در افراد مبتلا به HIV بهبود یابد. نهادهای سلامت عمومی در سراسر جهان باید این یافته‌ها را منعکس کنند.
