عاشقان پنیر، شاد باشید! مطالعه‌ای که در مورد فواید خوردن پنیر توسط Penn State انجام شده، نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان‌های موجود در پنیر، از عروق خونی در مقابل آسیب‌های ناشی از نمک رژیم غذایی، محافظت می‌کند.
محققان معتقدند بزرگسالانی که بیش از اندازه نمک در رژیم غذایی مصرف می‌کنند، عملکرد عروق خونی مختلی دارند. اما آنهایی که در کنار همین مقدار نمک، چهار نوبت پنیر می‌خورند، اختلال قابل توجهی در رگ‌های خونی دیده نمی‌شود.
بیلی آلبا، یکی از محققان در مرکز Penn State اظهار دارد این یافته‌ها به مردم کمک می‌کند تا با کاهش دادن خطرات ناشی از خوردن نمک زیاد، غذاهایی را که مزه‌ی خوبی دارند، متعادل کنند. او در این باره می‌گوید:
علم پزشکی به شدت به کاهش سدیم مصرفی تاکید دارد، اما این کار برای اغلب مردم سخت است. امکان گنجاندن لبنیاتی مثل پنیر در رژیم غذایی، می‌تواند استراتژی بهتری برای کاهش ریسک بیماری‌های قلبی و بهبود عملکرد عروق خونی باشد.
از آنجایی که سدیم در دوزهای پایین یکی از موادمعدنی مورد نیاز بدن است، محققان باور دارند که مقدار زیاد سدیم رژیم غذایی در افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی و فشارخون بالا تاثیر دارد. انجمن قلب آمریکا اعلام کرده که مصرف ۲.۳۰۰ میلی‌گرم نمک در روز خطرناک است. میزان ایده‌آل نمک مصرفی برای اغلب بزرگسالان، ۱.۵۰۰ میلی‌گرم می‌باشد.
طبق گفته‌های لِیسی الکساندر، استاد کینزیولوژی (مطالعه‌ی مکانیسم‌های حرکات بدن) و یکی از محققان Penn State، ارتباط مستقیمی بین محصولات لبنی و حتی پنیرهای پرنمک، و بهبود سلامت قلبی عروقی وجود دارد. نتایج مطالعات مرتبط با فواید خوردن پنیر نشان می‌دهد افرادی که به طور روزانه و چند نوبت لبنیات مصرف می‌کنند، فشارخون کمتری نسبت به سایرین دارند.
محققان برای این مطالعه از ۱۱ بزرگسال بدون فشارخون حساس به نمک استفاده کردند. آنها هرکدام چهار رژیم غذایی جداگانه، به مدت هشت روز داشتند: کم سدیم و بدون لبنیات، کم سدیم و با مصرف پنیر زیاد، سدیم زیاد و بدون لبنیات، سدیم زیاد و لبنیات زیاد.
رژیم کم سدیم حاوی ۱۵۰۰ میلی‌گرم نمک، رژیم پر سدیم حاوی ۵۵۰۰ میلی‌گرم نمک بوده و مصرف روزانه‌ی پنیر نیز ۱۷۰ گرم در روز بود.
در آخر هر هفته، افراد به آزمایشگاه منتقل می‌شدند تا تست‌های مربوطه را انجام دهند. محققان مقداری استیل کولین از طریق پوست به بدن افراد وارد کردند که باعث شل شدن عروق خونی می‌شود. با این کار محققان می‌توانستند عملکرد عروق خونی را اندازه‌گیری کنند.
آنها دریافتند که با داشتن رژیم پر سدیم و بدون پنیر، عروق خونی به استیل کولین، که مخصوص سلول‌های تخصصی عروق خونی است، پاسخ نمی‌دهند. لذا، مدت زیادی طول می‌کشد تا شل شوند. درصورتی که این پدیده در رژیم پرسدیم و لبنیات زیاد، مشاهده نشد.
زمانی که شرکت‌کنندگان در رژیم پرسدیم بدون پنیر بودند، عملکرد رگ‌های آنان به اندازه‌ی یک بیمار مبتلا به بیماری قلبی افت کرده بود. اما هنگامی که همان مقدار سدیم را با پنیر به عنوان منبع نمک مصرف کردند، عوارض قلبی عروقی مشاهده نشد.
از آنجایی که محققان دقیقا نمی‌دانند کدام ماده در پنیر باعث این اثرات می‌شود، احتمالا آنتی اکسیدان‌های موجود در پنیر به عنوان عامل محافظتی عمل می‌کنند.
مصرف بیش از حد نمک و سدیم باعث افزایش مولکول‌های آسیب زننده به دیواره‌ی عروق خونی می‌گردد. مدارک علمی معتبری وجود دارد که نشان می‌دهد موادغذایی بر پایه‌ی لبنیات، خصوصا پپتیدهایی که دراثرهضم لبنیات تولید می‌شوند، خاصیت آنتی اکسیدانی دارند؛ بدین معنی که مولکول‌های اکسیدکننده را از بین برده و از سلول‌های بدن در برابر خاصیت اکسیدانی فیزیولوژیک آنها محافظت می‌کنند.
به عقیده دکتر آلبا، تحقیقات بیشتری برای کشف مکانیسم دقیق و دانستن این که کدام محصول لبنی خاصیت محافظتی عروق خونی را دارد، لازم است.
