یک مطالعه جدید با تجزیه و تحلیل داده های بیش از ۱۶۰۰ بزرگسال دریافت که افراد مبتلا به فشار خون بالا یا دیابت نوع ۲در صورتي كه كمتراز ۶ ساعت در شب بخوابند ، بيشتر در معرض خطر مرگ در اثر سكته مغزي يا بيماري هاي قلبي هستند.
دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا دو بیماری بسیار رایج در سراسر جهان هستند.
در حالی که روش های تست شده و درستی برای کنترل آنها وجود دارد این بیماریها می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی فرد را افزایش دهند.
اخیراً ، مطالعه ای که در ژورنال انجمن قلب آمریکا انجام شده است نشان داده که یک عامل یعنی خواب ممکن است برای افراد دارای این بیماری نقش مهمی داشته باشد.
جولیو فرناندز مندوزا ، نویسنده ارشد از کالج دولتی ایالت پنسیلوانیا در هرشی می گوید: “مطالعه ما نشان می دهد که دستیابی به خواب طبیعی ممکن است برای برخی از افراد که دارای این شرایط سلامتی هستند ، محافظت کننده باشد.”
وی هشدار می دهد: “با این وجود ، تحقیقات بیشتری لازم است تا بررسی شود که آیا بهبود و افزایش خواب از طریق روشهای درمانی یا رفتاری می تواند خطر مرگ زودرس را کاهش دهد یا نه.
آیا خواب کم یک ریسک فاکتور است؟
در مطالعه جدید ، فرناندز مندوزا و تیمش داده های۱۶۵۴ نفر را تجزیه و تحلیل کردند. شركت كنندگان که۵۲.۵% آنها زنان بودند در بین سنین ۲۰تا ۷۴سالگی بودند. همه شرکت کنندگان در مطالعه گروهی بزرگسالان ایالت پنسیلوانیا ثبت نام کرده بودند.
محققان با توجه به خطر قلبی ، شرکت کنندگان را به دو دسته تقسیم کردند . شرکت کنندگان در یک گروه فشار خون مرحله ۲ یا دیابت نوع۲ داشتند ، در حالی که برای افراد گروه دیگر تشخیص یا درمان بیماری قلبی یا سکته مغزی را گذاشته شده بود.
علاوه بر این ، محققان به داده های مربوط به مدت زمان خواب شرکت کنندگان دسترسی داشتند ، زیرا در این مطالعه گروهی با یک ارزیابی شبانه در آزمایشگاه خواب بین ۱۹۹۱ و ۱۹۹۸ موافقت شده بود. آنها همچنین به پرونده های مرگ و اسناد مرتبط از۱۹۹۲ تا ۲۰۱۶دسترسی داشتند.
تجزیه و تحلیل تیم نشان داد که از ۵۱۲ فردی که تا ۲۰۱۶درگذشتند در حدود دو پنجم به علت دلایل بیماری قلبی یا سكته مغزی بود در حالی كه نزدیك به یك چهارم پس از تشخیص سرطان درگذشتند
آنچه مورد توجه محققان قرار گرفت این واقعیت است که در بین افرادی که فشار خون بالا یا دیابت تیپ ۲ داشتند ، خطر مرگ در اثر بیماری های قلبی یا سكته مغزی در افرادی كه كمتر از ۶ ساعت در شب خواب می خوابیدند نسبت به کسانی که ۶ ساعت یا بیشتر خواب بودند دو برابر بیشتر بود.
برای افراد دارای یکی از این دو وضعیت بهداشتی که مدت طولانی خوابیده بودند ، افزایش خطر مرگ زودرس معنی دار نبود.
علاوه بر این ، شرکت کنندگان در گروه بیماری های قلبی و سکته مغزی که کمتر از ۶ ساعت در شب خواب داشتند تقریبا سه برابر خطر مرگ در اثر سرطان وجود داشت.
وی ادامه داد: مدت كوتاه خواب باید به عنوان یك عامل خطرزا در پیش بینی نتایج درازمدت مبتلایان به این وضعیتهای بهداشتی و به عنوان هدفی برای اقدامات بالینی اولیه و تخصصی باشد.
خولیو فرناندز مندوزا
“من می خواهم تغییرات سیاستی را ببینم که مشاوره در مورد خواب و مطالعات خواب بخشی جدایی ناپذیر در سیستمهای مراقبت های بهداشتی ما شود. شناسایی بهتر افراد با مشکلات خاص خواب به طور بالقوه می تواند منجر به پیشگیری، بهبود رویکردهای کاملتر درمان و نتایج بلند مدت بهترنظیر استفاده کمتراز مراقبت های بهداشتی شود.
در حالی که این تحقیق شواهدی را اضافه می کند که خواب نقش مهمی در حفظ سلامت و رفاه دارد ، نویسندگان این مطالعه اعتراف می کنند که تحلیل فعلی آنها محدودیت هایی دارد.
مهمترین دلیل این واقعیت این است که آنها فقط به داده های مربوط به مدت زمان خواب یک شب دسترسی داشتند.
از آنجا که این داده ها از مشاهدات آزمایشگاهی گرفته شده است ، آنها هشدار می دهند که احتمال وجود الگوهای خواب متفاوت از حد معمول شرکت کنندگان عادی است زیرا در یک محیط ناآشنا قرار داشتند.
نویسندگان در مقاله مطالعاتی معتقدند: “با این وجود ، توسط انجمن ها یافت شده که برای آن دسته دیگرکه علل خوشه ای غیر – قلبی و عروقی و مغزی علت مرگ بود نیز این خطر وجود داشت و نسبت به اعتبار یافته های ما اطمینان داشتند.
