بسیاری از زوج‌های شادی که در شبکه‌های مجازی می‌بینیم، در واقع مخفیانه با مشکل مهمی روبه‌رو هستند؛ صمیمیت جنسی کم و یا عدم صمیمیت جنسی. کاهش میل جنسی در زنان در اصل، یکی از مشکلات پنهانی در این زمینه محسوب می‌شود. اما در میان نیاز‌های فراوان و واکنش‌هایی که بدنبال آن در زندگی پیش می‌آیند، زوج‌ها به نسبت کمتر در مورد این مسائل صحبت می‌کنند.
بسیاری از زنانی که به پزشک مراجعه می‌کنند، از کاهش یا از بین رفتن کامل میل جنسی خود در چالش‌های روزافزون گله دارند. به عقیده Sheryl Kingsberg، یکی از محققان این زمینه، تحریکات و فعالیت‌های جنسی، جزء بیولوژیکی تمایلات جنسی هستند که خود را در قالب علایق ناخودآگاه جنسی نشان می‌دهند. این علایق می‌توانند شامل تفکرات، تخیلات و خیال بافی‌های جنسی باشند.
درحالی که مردان از لحاظ فیزیولوژی راحت‌تر از زنان تحریک می‌شوند، با این حال کاهش میل جنسی در میان مردان نیز دیده می‌شود. کاهش میل جنسی به جنسیت، گرایشات جنسی، نژاد‌های مختلف و یا سایر مباحث جمعیتی منحصر نمی‌شود. کاهش میل جنسی می‌تواند در روابط هر دو گروه دگرجنس گرایان و هم‌جنس گرایان تاثیرگذار باشد. اما آن چه که در این مقاله مد نظر است، بررسی تمایلات جنسی و علت کاهش میل جنسی در زنان است.
نکاتی که باید در مورد کاهش میل جنسی در زنان مد نظر گرفته شود
- اگر اغلب تمایل شما برای برقراری رابطه جنسی کمتر از شریکتان است، لزوماً به معنی نیست که هر یک از شما از حد نرمال و طبیعی فاصله گرفته‌اید. همچنین تفاوت‌هایی که در ترجیح‌های مکرر هر یک شما وجود دارد، ممکن است در بوجود آمدن برخی مسائل در یک رابطه نقش داشته باشد.
- در عین حال، حتی زمانی که تمایل و فعالیت جنسی شما کاهش پیدا کرده است، رابطه شما می‌تواند محکم‌تر از همیشه باشد.
- هیچ فرکانس جادویی که بتواند تعریف مشخصی از کاهش فعالیت جنسی در زنان و مردان ارائه دهد وجود ندارد. این معیار‌ها می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
نشانه‌های کاهش میل جنسی زنان
- نداشتن تمایل برای هیچ یک از انواع فعالیت‌های جنسی که شامل خود ارضائی نیز می‌شود
- نداشتن و یا کاهش میزان تخیلات و فانتزی‌های جنسی
- نگرانی از نداشتن میل، فعالیت و فانتزی‌های جنسی
علل کاهش میل جنسی در بانوان
میل جنسی به علت جنبه‌های مختلفی که دارد، بسیار پیچیده است. تمایلات جنسی بر پایه مداخله چندین فاکتور مؤثر، از جمله سلامت جسمی و عاطفی، تجربیات، باور‌ها، سبک زندگی و وضعیت کنونی رابطه فرد، بنا شده است. اگر در هر یک از این فاکتور‌ها مشکلی ایجاد شود، می‌تواند بر صمیمیت جنسی افراد تاثیر گذاشته و موجب کاهش میل جنسی در زنان شود.
سه عامل زیر، علل رایج کاهش میل جنسی در بانوان است:
۱. عوامل فیزیکی
گستره وسیعی از بیماری‌ها، تغییرات فیزیکی و داروهای پزشکی می‌تواند در کاهش میل جنسی زنان نقش داشته باشد، مواردی مانند:
داروهای مشخصی که به تجویز پزشک مصرف می‌شوند. مشخص شده است که داروهایی مانند رده داروهای ضد افسردگی، که تحت عنوان مهار کننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته می‌شوند، باعث کاهش میل جنسی در زنان می‌شوند. البته امروزه داروهای جدیدی تولید شده‌اند که فاقد این عوارض جانبی هستند و یا حداقل میزان تاثیر آن در میل جنسی کمتر است.
عادات و سبک زندگی. کمبود خواب شدید ممکن است موجب کاهش میل جنسی در بانوان شود. مراقبت از کودکان یا والدین سالمند یکی از عوامل ایجاد کننده این نوع خستگی است. خستگی‌های ناشی از بیماری یا جراحی نیز تمایل جنسی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
با این که مقدار اندک و مشخصی از شراب می‌تواند برای آرامش و برقراری حالت مناسب مناسب باشد، مصرف بیش از حد الکل نتیجه عکس داشته و فعالیت جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این موضوع در مورد سایر داروهای تفریحی نیز صدق می‌کند.
مشکلات سلامتی. مانند آن چه در یائسگی اتفاق میفتد، تغییراتی که در سطح هورمون‌ها صورت می‌گیرد، می‌تواند در میل جنسی تاثیرگذار باشد. هنگام یائسگی، سطح هورمون استروژن در بدن پایین آمده و باعث خشک شدن بافت واژن می‌شود. در نتیجه ممکن است فرد رابطه جنسی دردناک و ناراحتی را تجربه کند. این مورد باعث کاهش میل جنسی در زنان می‌شود.
با این که برخی از زنان حتی هنگام یائسگی نیز روابط جنسی رضایت بخشی دارند، برخی دیگر ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی رخ داده، فعالیت جنسی‌شان کاهش یابد. نوسانات هورمونی که حین بارداری، پس از زایمان و در دوران شیردهی روی می‌دهد نیز باعث ایجاد اختلال در فعالیت‌های جنسی و کاهش میل جنسی در بانوان می‌شود.
بعضی از بیماری‌های غیر جنسی نیز می‌توانند موجب بروز عارضه در میل جنسی شوند. بیماری‌هایی مانند آرتروز، سرطان، دیابت، فشار خون بالا، بیماری‌های شریان کرونری و اختلالات عصبی.
ناراحتی‌های جنسی. اگر رابطه فرد دردناک باشد و یا ارگاسم را تجربه نکند، ممکن است تمایل جنسی را تحت تاثیر قرار گیرد.
۲. عوامل عاطفی
حالت عاطفی شما می‌تواند در میل جنسیتان تاثیر داشته باشد. دلایل روان شناسی زیادی برای توجیه کاهش میل جنسی وجود دارد، مانند استرس‌های ناشی از کار و فشار خانوادگی، که می‌تواند عامل تهدید کننده‌ای برای میل جنسی محسوب شود.
در فرهنگی که افراد را به داشتن بدنی «بی‌عیب» تشویق می‌کند، برداشت‌های غلط از این که ممکن است بدن شما زیبا یا کامل نباشد، ممکن است میل جنسی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. تمامی این موارد در مورد استرس‌های پس از سانحه، اضطراب و افسردگی نیز برقرار هستند.
خشم و عصبانیت هم از احساسات قوی هستند که باعث کاهش میل جنسی در زنان می‌شود. در کتاب «چرا نمی‌توانی ذهن مرا بخوانی؟»، نویسنده به توضیح ۹ الگوی فکری سمی که ممکن است سد راه یک رابطه عاشقانه باشند، می‌پردازد. افراد باید با روش‌های مقابله با این الگوهای فکری آشنایی داشته باشند، چرا که در غیر این صورت ممکن است به نا‌امیدی، خشم و عصبانیت بینجامد و در نهایت اشتیاق برقراری صمیمیت در رابطه را از بین ببرد.
به عنوان مثال: افکار سمی مانند « خیلی خودخواهی!»، و یا «فقط به فکر خودت هستی!»، رابطه را به سمت حواس‌پرتی، فاصله بیشتر و ارتباط کمتر می‌کشاند، که تحت عنوان اثر «۳D» شناخته می‌شود. این افکار منفی باعث پیدایش احساس خشم در فرد می‌شود. در نتیجه آن، همدلی، که عامل پیوند زوجین در یک رابطه است، از بین می‌رود. نبود درک متقابل منجر به ظهور افکار منفی و سرکوب میل جنسی و کاهش میل جنسی زنان و مردان می‌شود.
۳. کشمکش‌های موجود در یک رابطه
حفظ صمیمیت در رابطه‌ای که احساسات و عواطف در آن به علت الگوهای تعاملی نادرست برقرار نیست، دشوار خواهد بود. پویایی در ارتباطی که بین شما و شریکتان برقرار است می‌تواند مسیر رابطه را به مشکلات و کشمکش‌ها بکشاند. صمیمیت جنسی اغلب قربانی چنین کشمکش‌هایی می‌شود؛ مسائلی مانند بحث‌ها و دعوا‌های حل نشده، عدم اعتماد و عدم برقراری ارتباط در مورد اولویت‌ها و نیاز‌های جنسی، می‌تواند چنین مشکلاتی را بوجود بیاورد.
چگونه میل جنسی را در خود تقویت کنید؟
۱- برای بررسی یک چک آپ کامل به متخصص مراقیت‌های بهداشتی مراجعه کنید تا از نبود هر گونه عامل فیزیکی یا پزشکی دخیل در کاهش میل جنسی اطمینان حاصل کنید. ممکن است در نتیجه اطلاعاتی که دریافت می‌کنید، مجبور به تغییر نوع داروهای فعلی خود شوید.
۲- کنترل استرس زندگی را به دست بگیرید. این کار را با اتخاذ یک سبک زندگی سالم، استراحت، فعالیت و ورزش، جست‌و‌جوی زمانی پر از آرامش و دریافت حمایت عاطفی از یک فرد مورد اعتماد شروع کنید.
۳- خود را صرفاً برای افزایش میل جنسی، تحت فشار قرار ندهید. در عوض سعی کنید با ملایمت هرچه تمام‌تر در خود به دنبال نگرانی‌هایی که باعث ایجاد دلواپسی‌های ناشی از کاهش میل جنسی شده‌اند، باشید. همچنین می‌توانید با یک متخصص مراقب‌های بهداشت روانی مشورت کنید.
۴- حتی اگر زمان زیادی است که از لحاظ میل جنسی احساس کمبود می‌کنید، اجازه ندهید میل جنسی پایین به یک رویه عادی در زندگیتان تبدیل شود. برخی از زوج‌هایی که موفق به برقراری مجدد رابطه جنسی دلخواه می‌شوند، کسانی هستند که به مدت طولانی عدم تمایل جنسی را تجربه کرده‌اند.
۵- کوچک‌ترین مباحث و مسائلی را که ممکن است در صمیمیت جنسی و رابطه شما تاثیر بگذارد، با شریکتان در میان بگذارید. گاهی این مسائل به دلیل اینکه ظاهراً ربطی به مسائل جنسی ندارند و یا در مسائل جنسی مهم طلقی نمی‌شوند، مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند.
۶- هرگاه احساس کردید قادر نیستید همراه شریکتان مشکلات بوجود آمده در رابطه را یافته و حل کنید، به نزد یک مشاور روابط عاطفی مراجعه کنید.
