آلزایمر بیماری است که در قرن حاضر افراد بسیاری را درگیر خود کرده است اما شاید برای شما جالب باشد تا با نشانه‌های آلزایمر رودرس آشنا شوید. بیماری آلزایمر نوعی زوال عقل است که به طور معمول افراد مسن دچار آن می‌شوند. با این حال، ممکن است افراد قبل از سن ۶۵ سالگی و حتی در سنین پایین‌تر نیز دچار آلزایمر زودرس شوند. برای شناخت بیشتر این بیماری با ما همراه باشید.
آلزایمر سبب ایجاد مشکلات حافظه‌ای و انواع علائم مرتبط می‌شود. آلزایمر به نوعی یک بیماری تخریبی است، به این معنی که علائم با گذشت زمان تشدید می‌یابند.
طبق گزارش انجمن آلزایمر، آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقلی است که ۶۰ تا ۸۰ درصد از تمام موارد شناخته شده زوال عقل یا دیمنشیا را تشکیل می‌دهد.
اگرچه درمان کاملی برای آلزایمر وجود ندارد اما درمان‌هایی برای بهبود در علائم و کند کردن پیشرفت بیماری در دسترس هستند.
بیشتر بخوانید: آلزایمر زودرس چیست؟ چگونه می‌توان از آن پیشگیری کرد
علائم و نشانه‌های آلزایمر زودرس
علامت‌ها و نشانه‌های مختلفی از فراموشی وجود دارد که ممکن است نشان‌دهنده آلزایمر باشد. اگر شخصی تجربه یک یا چند مورد از علائم آلزایمر زودرس ذکر شده را داشته، باید با پزشک خود مشورت کند.
۱- فراموشی که باعث اختلال در انجام کارهای روزانه شود.
شایع‌ترین علامت آلزایمر فراموشی است. شخصی که دچار فراموشی است ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
- اطلاعاتی را که به تازگی فراگرفته، فراموش کند.
- اطلاعاتی را بارها و بارها از شخصی بخواهد.
- به ابزار یادآوری کننده مانند تقویم و یادداشت نیاز بیشتری داشته باشد.
- رویدادها یا تاریخ های مهم را فراموش کند.
هرچه سن فرد بالاترمی‌رود، گاها از یاد بردن برخی اطلاعات خیلی دور از ذهن به نظر نمی‌آید. فراموشی که ناشی از آلزایمر نباشد، معمولاً به صورت فراموش کردن نام آشنایی است که بعداً فرد آن را به خاطر می‌آورد.
فرد مبتلا به آلزایمر زودرس ، فراموشی قابل توجهی خواهد داشت و ممکن است بارها و بارها اطلاعات یکسانی را فراموش کند.
۲- در انجام کارهای روزانه به مشکل برمی‌خورند.
یکی دیگر از علائم اولیه آلزایمر این است که فرد در انجام یک کار غیرآشنا با مشکل روبرو شود.
فرد مبتلا به آلزایمرزودرس ممکن است:
- مسیر رسیدن به یک فروشگاه مواد غذایی، رستوران یا محل کار را فراموش کند.
- در برنامه‌ریزی برای بودجه خانه یا محل کار مشکل پیدا کند.
- قوانین یک بازی آشنا را فراموش کند.
گاهی اوقات، افزایش سن ممکن است باعث شود فرد در کارهای جدید یا ناآشنا به کمک نیاز داشته باشد. به عنوان مثال، کمک به یک دوست بزرگ‌تر در مورد تنظیمات تلفن جدیدش امری غیرعادی نیست و لزوماً نشان دهنده مشکل نیست.
در مقابل، اگر شخصی سال‌هاست از همان تلفن استفاده می‌کند و به‌طور ناگهانی نتواند نحوه برقراری تماس تلفنی را به خاطر آورد، این می‌تواند نشانه‌ای از آلزایمر زودرس باشد.
۳- مشکل در برنامه ریزی یا حل مسئله
برخی از افراد مبتلا به آلزایمر زودرس ، متوجه می‌شوند که در دنبال کردن مسیرها، حل مسائل و تمرکز مشکل دارند.
ممکن است برای آن‌ها پیروی از دستورالعمل نوشته شده بر روی یک محصول نیز دشوار باشد. همچنین ممکن است در مدیریت صورت حساب یا هزینه‌های ماهانه خود نیز دچار مشکل شوند.
۴- اختلال در بینایی و درک فضایی
آلزایمر در برخی اوقات می‌تواند باعث ایجاد مشکلات بینایی شود، به طوری که تشخیص فاصله بین اشیاء برای فرد دشوار می‌شود. همچنین ممکن است فرد در تشخیص کنتراست و رنگ‌ها نیز مشکل داشته باشد.
این قبیل مشکلات بینایی در کنار هم می‌توانند رانندگی را دشوار یا حتی غیرممکن کنند.
افزایش طبیعی سن نیز می‌تواند بینایی را تحت تأثیر قرار دهد، بنابراین انجام معاینات منظم با چشم پزشک ضروری می‌باشد.
۵- سردرگمی نسبت به مکان و زمان
یکی دیگر از رایج ترین نشانه‌های آلزایمر زودرس ، سردرگمی نسبت به مکان یا زمان است. ممکن است فرد در تشخیص فصل‌ها، ماه‌ها یا ساعات روز مشکل داشته باشد.
گاهی ممکن است فرد در تشخیص مورد موقعیت مکانی خود دچار میکل شود و یا به خاطر نداشته باشد که چگونه در آن‌جا حضور پیدا کرده است.
۶- غالبا اشیا را جابه‌جا قرار می‌دهند و قادر به بازیابی نیستند.
بیشتر افراد گاهی اشیایی را گم می‌کنند اما معمولاً با جستجو در مکان‌های محتمل و بازگشت به مکان‌هایی که قبلا بوده‌اند می‌توانند دوباره آن‌ها را پیدا کنند.
فرد مبتلا به آلزایمر زودرس ممکن است مکانی را که آن شئ را قرار داده است، فراموش کند، به خصوص اگر آن را در مکانی غیرمعمول قرار داده باشد.
برای فرد مبتلا به آلزایمر بازگشت به مکان‌هایی که اخیرا بوده دشوار می‌باشد. این موضوع می‌تواند برای فرد بسیار ناراحت‌د کننده باشد و حتی ممکن است باعث شود فرد احساس کند که کسی از او سرقت کرده است.
۷- مشکل داشتن در نوشتن یا صحبت کردن
ممکن است فرد برای ادامه یک مکالمه دچار مشکل شود یا ممکن است جملات خود را تکرار کند. همچنین ممکن است فرد در نوشتن افکار خود نیز مشکل پیدا کند.
ممکن است فرد در میانه مکالمه متوقف شود و نتواند تشخیص دهد که در جمله بعد چه باید بگوید. حتی ممکن است برای یافتن کلمه مناسب به زحمت بیفتد.
به زحمت افتادن فرد برای یافتن کلمه مناسب خیلی غیرمعمول نمی‌باشد. در اکثر مواقع، افراد در نهایت کلمه مورد نظر خود را به یاد می‌آورند و این مشکل را به طور مکرر تجربه نمی‌کنند.
۸- علائم قضاوت و تصمیم گیری‌های ضعیف
هر کسی گاهی اوقات تصمیمات نادرستی می‌گیرد. با این حال، افراد مبتلا به آلزایمر زودرس ممکن است تغییر چشمگیری در توانایی خود برای تصمیم گیری‌های درست را نشان دهند.
علائم قضاوت‌‌های ضعیف عبارتند از:
- هزینه کردن بیش از حد برای موارد غیر ضروری
- عدم توجه به نظافت شخصی
- به‌طور مرتب و منظم به حمام نرفتن و یا اصلاح نکردن
۹- تغییرات خلق و خویی یا شخصیتی
فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است دچار گیجی، اضطراب، مشکوک شدن یا افسردگی شوند. این افراد ممکن است این علائم را در شرایط مختلفی از جمله در محل کار، در خانه و در مکان‌های ناآشنا نشان دهند.
آن‌ها ممکن است از علائم خود ناامید و خسته شده و یا احساس ناتوانی در درک تغییرات در حال وقوع کنند. این شرایط ممکن است به صورت پرخاشگری یا تحریک پذیری نسبت به دیگران بروز پیدا کند.
۱۰- فاصله گرفتن از فعالیت‌های اجتماعی یا شغلی
با پیشرفت آلزایمر زودرس ، فرد ممکن است شرکت در فعالیت‌های اجتماعی یا کاری که قبلاً از آن‌ها لذت می‌برده را متوقف کند.
ریسک فاکتورها
طبق اعلام انجمن آلزایمر، سن اولین عامل خطر ابتلا به آلزایمر است.
از سن ۶۵ سالگی، خطر ابتلا به آلزایمر هر ۵ سال دو برابر می‌شود. در سن ۸۵ سالگی، فرد ۵۰ درصد احتمال ابتلا به آلزایمر را دارد.
عامل خطر دیگر سابقه خانوادگی یا ژنتیک است. اگر یک فرد در خانواده به این بیمار مبتلا باشد، احتمال ابتلا به آلزایمر برای سایرین افزایش می‌یابد. اگر بیش از یک نفر در خانواده مبتلا باشد، خطر ژنتیکی بیشتر نیز افزایش می‌یابد.
محققان هنوز مطمئن نیستند که چرا آلزایمر در برخی افراد، در سنین پایین بروز می‌یاید. با این حال، آن‌ها ژن‌های کمیابی را در برخی از این افراد که آلزایمر را در دهه های ۳۰، ۴۰ و ۵۰ زندگی خود تجربه کرده‌اند، شناسایی نموده‌اند.
تشخیص علایم آلزایمر زودرس
اگر فردی یک یا چند مورد از علائم ذکر شده در بالا را تجربه کرده، باید در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کند. تشخیص زودهنگام ممکن است در کند شدن پیشرفت بیماری کمک زیادی کند.
هیچ تست استاندارد برای تشخیص آلزایمر وجود ندارد، بنابراین یک پزشک بر اساس چندین عامل مختلف، تشخیص را انجام می‌دهد.
پزشک در مورد علائم و نگرانی‌ها از فرد سؤال خواهد کرد. همچنین او سابقه خانوادگی فرد را نیز بررسی کرده و به طور خاص به دنبال سابقه آلزایمر و زوال عقل در خانواده فرد خواهد بود. بنابرین بهتر است فرد
برای پشتیبانی، همراه با یکی از نزدیکان خود به پزشک مراجعه کنید.
پس از بررسی اولیه علائم و سابقه خانوادگی فرد، پزشک ممکن است آزمایش‌هایی از جمله تست‌های اعصاب و تصویربرداری از مغز را درخواست کند.
درمان
درمان این بیماری بیشتر بر روی کنترل علائم آلزایمر زودرس تمرکز دارد، زیرا هنوز درمان کاملی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد.
داروهایی نیز وجود دارند که به بهبود فراموشی کمک می‌کنند و در صورتی که در ابتدای پیشرفت بیماری مصرف شوند، می‌توانند موثرتر باشند.
پزشکان همچنین می‌توانند توصیه‌ها و داروهایی را برای کمک به افرادی که از مسائل مرتبط با سلامتی مانند بی خوابی، که ممکن است مربوط به مشکلات حافظه‌ای باشد، رنج می‌برند، ارائه دهند.
همچنین صحبت کردن با یک مشاور درباره هرگونه تغییر رفتاری ایجاد شده می‌تواند مفید واقع شود.
همچنین برخی از داروها برای کمک به بهبود علائم افسردگی یا اضطراب، در دسترس هستند.
با این حال محققان هنوز به دنبال گزینهه‌ای درمانی بهتری هستند.
حمایت از نزدیکان مبتلا به آلزایمر
به روش‌های مختلفی می‌توان از شخصی که مبتلا به آلزایمر تشخیص داده شده، حمایت کرد. به‌طور مثال:
- مطلع بودن در مورد بیماری آلزایمر برای درک بهتر علائم.
- شرکت کردن در فعالیت‌ها با شخص تا حد مقدور.
- صحبت با یک مشاور یا شخص مورد اعتماد دیگر در مورد تغییرات رابطه خود.
- صحبت کردن با شخص مورد نظر در مورد راه‌های واقعی کمک کردن، از جمله تهیه (آماده سازی) وعده‌های غذایی یا رساندن فرد برای شرکت در قرارهای ملاقات.
- ارتباط با دیگر افراد از راه شبکه‌های پشتیبانی.
چشم انداز بیماری
در حال حاضر درمان کاملی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما درمان‌های موجود از بعضی جهات می‌توانند کمک کننده باشند.
تشخیص زودرس ممکن است به کند شدن پیشرفت بیماری کمک کند اما از بروز آن نمی‌تواند جلوگیری کند.
افراد در بزرگسالی بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر هستند، به خصوص اگر سابقه خانوادگی این بیماری را نیز داشته باشند.
اگر شخصی مشکوک است که خود یا افراد نزدیکش درحال ابتلا به آلزایمر هستند، باید در اسرع وقت با پزشک مشورت کند.
