انتشار این مقاله


تست RPR چیست و چه تفاوتی با VDRL دارد؟

تست RPR نوعی آزمایش خون است که برای غربالگری سیفلیس مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تست RPR چیست ؟ تست RPR با نام کامل rapid plasma reagin نوعی آزمایش خون است که برای غربالگری سیفلیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تست بر مبنای شناسایی آنتی‌بادی‌های غیراختصاصی است که بدن به هنگام مقابله با عفونت تولید می‌کند. سیفلیس نوعی عفونت منتقله از راه جنسی (STI) است که در اثر آلوده شدن با باکتری اسپیروکتی ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود. این بیماری در صورت عدم درمان می‌تواند کشنده باشد.

تست RPR برای چیست ؟

تست  RPR در ترکیب با آزمایش آنتی‌بادی اختصاصی، برای تایید تشخیص عفونت فعال و شروع درمان توسط پزشک استفاده می‌شود. این امر احتمال عوارض و انتشار بیماری توسط فرد آلوده و در عین حال بی‌خبر از بیماری خود را کاهش می‌دهد.

انجام  تست RPR خون چه زمانی توصیه می‌شود؟

پزشک شما ممکن است این تست را بنا به دلایل متعددی درخواست کند. تست RPR خون راهی سریع برای غربالگری افرادی است که در خطر بالای ابتلا به سیفلیس قرار دارند. همچنین در صورتی که زخم‌ یا ضایعات پوستی مشابه سیفلیس داشته باشید، ممکن است این آزمایش برای شما درخواست گردد. علاوه بر این، تست RPR در بارداری به طور معمول برای غربالگری زنان باردار از نظر سیفلیس انجام می‌گیرد.

تست RPR به جای باکتری عامل بیماری، آنتی‌بادی‌های موجود در خون فرد مبتلا به سیفلیس را اندازه‌گیری می‌کند. از این آزمایش همچنین برای بررسی چگونگی پیشرفت درمان سیفلیس فعال استفاده می‌شود. در واقع پس از یک دوره درمان آنتی‌بیوتیکی مؤثر، پزشک انتظار دارد سطح آنتی‌بادی‌های موجود در خون فرد مبتلا افت کند. تست RPR این حالت را می‌تواند اثبات کند.

در تست RPR خون گیری چگونه انجام می‌شود؟

خون‌گیری برای تست RPR طی فرآیند ساده‌ای از ورید انجام می‌گیرد. این فرآیند در مطب پزشک یا آزمایشگاه قابل انجام است. برای این آزمایش به ناشتا بودن یا هر نوع آمادگی خاص نیاز نیست. خون‌گیری برای تست RPR شامل مراحل زیر است:

  • مسئول خون‌گیری از شما درخواست می‌کند روی یک صندلی راحت نشسته یا روی تخت دراز بکشید.
  • سپس یک کش پلاستیکی به دور بازوی شما بسته می‌شود. این کار به برجسته شدن وریدها کمک می‌کند. به محض پیدا نمودن وریدها، محل مورد نظر با پنبه ‌و الکل تمیز شده و سوزن به داخل ورید وارد می‌گردد. وارد شدن سوزن ممکن است درد ناگهانی و تیزی ایجاد کند؛ اما این درد معمولاً زیاد طول نمی‌کشد.
  • پس از تهیه‌ی نمونه‌ی خون، سوزن از ورید خارج شده و به مدت چند ثانیه فشار بر روی محل خون‌گیری اعمال می‌گردد. سپس چسب زخم یا پانسمان بر روی محل قرار داده می‌‌شود.

خطرات تست RPR چیست ؟

خون‌گیری از ورید فرآیندی کم‌تهاجمی است و خطرات خیلی کمی به همراه دارد. برخی افراد از درد، خون‌ریزی یا کبود شدن محل خون‌گیری شکایت می‌کنند. شما می‌توانید برای تسکین یافتن علائم مذکور، پک یخ بر روی محل قرار دهید.

برخی افراد ممکن است طی آزمایش دچار سبکی سر یا سرگیجه شوند. اگر سرگیجه بیش از چند دقیقه طول بکشد، موضوع را به مسئول خون‌گیری اطلاع دهید.

تفسیر نتیجه تست RPR چگونه است؟

در نمونه‌ی خون طبیعی تست RPR ، آنتی‌بادی‌هایی که طی عفونت تولید می‌شوند، یافت نمی‌شود. اگرچه پزشک شما ممکن است حتی در صورت عدم مشاهده‌ی آنتی‌بادی، سیفلیس را به طور کامل رد نکند.

پس از آلوده شدن مدتی طول می‌کشد تا سیستم ایمنی آنتی‌بادی تولید کند. بنابراین به فاصله کوتاه از عفونت، علی‌رغم وجود عفونت ممکن است تست RPR مثبت نشده و آنتی‌بادی نشان ندهد. این حالت تحت عنوان منفی کاذب شناخته می‌شود.

نتیجه منفی کاذب در مراحل اولیه و مراحل نهایی عفونت رایج است. در افرادی که در مرحله‌ی میانی یا ثانویه عفونت قرار دارند، تقریباً همیشه تست RPR مثبت گزارش می‌شود.

نتیجه تست RPR همچنین می‌تواند مثبت کاذب باشد. بدین معنی که تست نشان دهد مبتلا به سیفلیس هستید اما در واقعیت این طور نباشد. یک دلیل برای تست RPR مثبت کاذب، حضور بیماری دیگری است ‌‌که آنتی‌با‌دی‌های مشابه آنتی‌بادی‌های عفونت سیفلیس تولید می‌کند. برخی از شرایطی که می‌توانند موجب تست RPR مثبت کاذب شوند، شامل موارد زیر می‌باشند:

  • HIV
  • بیماری لایم
  • مالاریا
  • لوپوس
  • انواع خاصی از پنومونی خصوصاً موارد همراه با ضعف سیستم ایمنی

اگر نتیجه تست RPR منفی باشد اما شما در خطر بالای ابتلا به سیفلیس قرار داشته باشید، پزشک از شما درخواست خواهد کرد چند هفته منتظر بوده و سپس برای انجام تست دیگری مراجعه کنید. این بدان علت است که احتمال دارد تست RPR منفی کاذب باشد.

با توجه به خطر مثبت کاذب بودن نتیجه نیز پزشک قبل از شروع درمان، ابتلا به سیفلیس را با آزمایش دوم تایید می‌کند. آزمایش دوم، اختصاصی آنتی‌بادی‌های علیه باکتری عامل سیفلیس می‌باشد. این تست تحت عنوان تست جذب آنتی‌بادی ترپونمال فلورسنت (FTA-ABS) شناخته می‌شود.

تفاوت تست RPR با VDRL چیست؟

تست RPR و VDRL هر دو تست سیفلیس هستند. در تست RPR از همان آنتی‌ژن VDRL استفاده می‌شود؛ اما در این آزمایش، آنتی‌ژن به مولکول‌های متعدد دیگری نیز اعم از ذرات کربن متصل شده است تا مشاهده‌ی واکنش فلوکولاسیون یا لخته‌سازی بدون نیاز به میکروسکوپ امکان‌پذیر باشد.

فالوآپ پس از تست RPR

اگر هم تست RPR و هم تست FTA-ABS نشانگر علائم سیفلیس باشند، درمان آنتی‌بیوتیکی، معمولاً با پنی‌سیلین تزریقی، آغاز می‌شود. در انتهای درمان پزشک انجام مجدد تست RPR را جهت کسب اطمینان از افت سطح آنتی‌بادی‌ها توصیه خواهد نمود.

مهدیه وظیفه


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید