اگر فکر می کنید در سال جدید شروع به دوییدن به طور جدی کنید ولی هنوز قانع نشده اید به این نکته توجه کنید که: MRI اسکن دوندگان (به طور مداوم) مغز قوی تری را نسبت به افراد غیر متحرک دارند.
محققان دانشگاه Arizona اسکن مغز افراد جوان را در جامعه ی دوندگان را نسبت افرادی که هیچ فعالیت فیزیکی ندارند مقابسه کردند که ارتباطات عملکردی بزرگ تری در مناطق مجزای مغز نشان دادند.داخل چندین منطقه مغز از جمله قشر فرئنتال نغز که برای عملکرد های دانستنی از جمله برنامه ریزی تصمیم گیری و توانایی گزینش انتخابی توجه کردن به کارهها مهم است.
اگرچه تحقیقات دیگری برای تعیین این که آیا این فعالیت های فیزیکی ارتباطی در مغز منجر به تفاوت های عملکردی می شود یا نه در مجله Frontiers in Human منتشر شده است.
David Raichlen و پروفسور Gene Alexonder کسی که روی آلزایمر پیری مغز مطالعه کرده این مطالعه را طراحی کردند.
Raichlen در این زمینه می‌گوید:
یکی از عواملی که این همکاری را شکل داده گستردگی مطالعات اخیری که در ۱۵ سال اخیر نشان داده اند فعالیت های فیزیکی و ورزش می تواند اثرات مفیدی بر مغز بزرگسالان داشته باشد .برای این سوال که در مغز چه اتفاق می افتد هنوز پاسخ دقیقی داده نشده واین بسیار مهم است,او گفت نه تنها ما در چگونگی اتفاقات رخ داده در مغز کنچکاو هستیم بلکه ما می دانیم کارهایی که در طول زندگی انجام می دهید می تواند بزرگ شدن شما را تحت تاثییر قرار دهد.
پس این مهم است که بدانیم چه چیزهایی در مغز رخ می دهد.
آن دو و همکارانشان MRI اسکن را در گروهی از مردان دونده و کسانی که در هیچ فعالیت ورزشی مشارکت نکرده بودند مقایسه کردند.مشارکت کنندگان تقریبا هم سن بودند (۱۸-۲۵) و شاخص توده ی بدنی یکسان و سطح تحصیلی یکسانی داشتند.
اسکن ها زمانی که افراد در حالت بیداری و استراحت بدون انجام هرگونه فعالیت خاصی بودند اتفاقات رخ داده در مغز را نشان می دادند.
نتایج جرقه ی جدیدی در اثرات دوییدن بر مغز را ایجاد کردند.
مطالعات قبلی نشان داده اند که فعالیت های که نیاز به کنترل حرکتی بالایی دارند مثل نواختن موسیقی یا نیازمند همکاری عالی بین دست و چشم هستند مثل بازی گلف می تواند در عملکرد و ساختار مغز تاثیر بگذارد.
اما مطالعات ناچیزی درباره ی اثر ورزش هایی که مکررا انجام می شود مثل دوییدن مطالعه کردند.که این مطالعات اخیر نشان داده است این فعالیت ها هم می تواند اثر مشابه ای داشته باشند.
در این فعالیت ها که مردم به عنوان فعالیت های تکرار شونده ای به حساب می آورند در حقیقت شامل عملکردهای دانستنی هستند مثل برنامه ریزی تصمیم گیری که می تواند بر مغز اثر بگذارد.به ویژه در افراد آلزایمری با دیگر آسیبات عصبی موضوع مهمی برای مطالعه است.
و هرچه محققان از مغز بزرگسالان جوان می آموزند مفاهیمی در جلوگیری احتمالی اختلالات عصبی آموزشی وابسته به سن در آینده دارد.
