بر اساس مطالعهای جدید که در ژورنال PLOS Pathogens منتشر شدهاست، ایجاد اختلال در پیامرسانی هورمونها در پشهها میتواند سبب کاهش توان آنها در انتقال انگل مالاریا شود. یافتهها حاکی از رویکرد بالقوهی جدیدی در مبارزه با گسترش بیماری هستند.
مالاریا هر سال نزدیک به ۵۰۰ هزار نفر را به کام مرگ میکشد. عامل ایجاد بیماری گزش نوعی پشهی ماده است که انگل پلاسمودیوم (Plasmodium) را در بزاق خود حمل میکند و سبب انتقال آن به داخل جریان خون فرد میشود. تلاشها جهت کاهش میزان شیوع عفونت به شدت بر استفاده از حشرهکشها برای نابودی پشههای انتقالدهندهی مالاریا تکیهداشتند، با این حال پشهها به سرعت در حال مقاوم شدن به این مواد هستند.
در این مطالعهی جدید که به طور مشترک توسط Flaminia Catteruccia و Caroline Buckee از دانشکدهی بهداشت Harvard T.H. Chan رهبری میشد، پژوهشگران به دنبال یافتن جایگزینی قابل اعتماد برای حشرهکشها بودند. به جای کشتن پشهها، روش جدید توانایی آن در انتقال مالاریا را مورد هدف قرار میدهد.
جهت آزمایش این روش محققان پشهی مادهی Anopheles gambiae، پشهی غالب انتقالدهندهی مالاریا در آفریقا، را در معرض نوعی مادهی شیمیایی موسوم به DBH قراردادند. DBH فعالیت هورمون استروئیدی ۲۰-hydroxyecdysone – که در برخی فرآیندهای زیستی در پشهها نقش ایفا میکند – را تغییر میدهند. دانشمندان متوجهشدند DBH طول عمر پشه و تعداد تخمهایی که میگذارد را کاهش میدهد، از جفتگیری آن جلوگیری میکند و مانع از رشد انگل پلاسمودیوم میشود.
جهت بررسی بیشتر توانایی این روش در کاهش شیوع مالاریا، پژوهشگران نتایج آزمایشهای خود را در یک مدل ریاضی از چرخهی زندگی پشه قراردادند. نتایج حاکی است استعمال DBH در پشهبندها یا استفاده از افشانههای آن در داخل خانه میتواند در جلوگیری از انتقال مالاریا به اندازهی حشرهکشها مؤثر باشد.