شانکروئید چیست؟
شانکروئید یک عفونت باکتریایی است که باعث زخم در اندام تناسلی زنان و مردان یا در اطراف آن‌ها می‌شود. این بیماری، یک بیماری مقاربتی است که از راه جنسی منتقل می‌شود. این بیماری در آمریکا نادر است و بیشتر در کشورهای در حال توسعه رخ می‌دهد.
باکتری هموفیلوس دوکرئی علت این بیماری است. این باکتری به بافت ناحیه‌ی تناسلی حمله می‌کند و باعث ایجاد زخم بازی می‌شود که گاهی با عنوان شانکروئید یا زخم در نظر گرفته می‌شود.
زخم ممکن است باعث خونریزی شود یا مایع واگیردار تولید کند که میتواند باکتری را انتقال دهد. شانکروئید همچنین میتواند از طریق تماس پوستی از فرد بیمار منتقل شود.
چه کسانی ریسک ابتلا به شانکروئید را دارند؟
اگر فعالیت جنسی شما زیاد باشد، ممکن است ریسک ابتلا به شانکروئید داشته باشید. اگر شما به کشوری سفر کنید یا در کشوری زندگی کنید که منابع محدودی دارد، نسبت به افرادی که در کشوری زندگی می‌کنند که دارای منابع فراوانی‌ست، ممکن است ریسک بیشتری داشته باشید. این منابع شامل:
- منابع بهداشتی درمانی
- غذا
- آب
- پناهگاه
فاکتورهایی که ریسک شانکروئید را بالا می‌برند:
- فقر
- رابطه‌ی جنسی با فاحشه‌ها
- مصرف نادرست مواد مخدر و الکل
- هرچیزی که با فعالیت جنسی زیاد ارتباط دارد
- رابطه با چند پارتنر
علائم شانکروئید چیست؟
این علائم ممکن است در زنان و مردان متفاوت باشد و به طور کلی بعد از چهار تا هفت روز بعد از ابتلا به بیماری، علائم ظاهر می‌شود.
مردان
مردان ممکن است یک برآمدگی کوچک و قرمز در اندام تناسلی خود مشاهده کنند که طی یک یا دو رو به زخم باز تغییر می‌یابد. زخم ممکن است در هرجایی از ناحیه‌ی تناسلی ایجاد شود؛ پنیس، اسکروتوم
زخم‌ها، دردهای مکرری دارند.
زنان
زنان ممکن است چهار یا تعداد بیشتری برآمدگی قرمز رنگ در ناحیه‌ی تناسلی یا روی ران داشته باشند.
بعد از این که برآمدگی به صورت زخم درآمد، ممکن است حین دفع ادرار یا مدفوع، احساس سوزش یا درد کنند.
علائم اضافه در مردان و زنان
موارد زیر میتواند هم در زنان و هم در مردان رخ دهد:
- زخم‌ها می‌توانند از لحاظ سایز متفاوت باشند و معمولا ۱.۸ تا ۲ اینج باشند.
- زخم‌ها مرکز نرم به رنگ خاکستری تا خاکستری مایل به زرد با حاشیه تیز دارند.
- در صورت لمس زخم، ممکن است به آسانی خونریزی کند.
- درد در حین فعالیت جنسی یا دفع ادرار
- تورم در کشاله ران
- لنف نود های متورم ممکن است در پوست پاره شده و باعث آبسه‌های بزرگ یا تجمع چرک شوند.
تشخیص شانکروئید
تشخیص بیماری ممکن است از طریق نمونه‌گیری از مایع خارج شده از محل زخم، صورت گیرد. این نمونه‌ها آنالیز به آزمایشگاه انتقال می‌یابند. تشخیص شانکروئید معمولا از طریق تست خونی صورت نمی‌گیرد. پزشک همچنین ممکن است لنف نودهای کشاله ران را از لحاظ تورم و درد بررسی کند.
درمان شانکروئید
شانکروئید ممکن است با جراحی یا دارو درمان شود.
داروها
پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌هایی برای مقابله با باکتری‌های ایجاد کننده‌ی زخم تجویز کند. آنتی‌‌بیوتیک‌ها همچنین ممکن است به کاهش شانس ایجاد زخم کمک کنند.
جراحی
پزشک ممکن است با سوزن یا از طریق جراحی، آبسه‌های بزرگ و دردناک را از لنف نودهای شما خارج کند. با بهبود زخم، این کار باعث کاهش درد و تورم می‌شود اما ممکن است زخم‌هایی در محل ایجاد کند.
در طولانی مدت چه انتظاراتی می‌توان داشت؟
در صورت اقدام به درمان، می‌توان بیماری را برطرف کرد. در صورت مصرف داروهای تجویز شده، زخم‌های شانکروئید ممکن است بدون هیچ خراش قابل مشاهده‌ای برطرف شود. عدم درمان شانکروئید ممکن است باعث خراش دائمی در اندام تناسلی مردان و مشکلات جدی و عفونت در زنان شود. در صورتی که با بیماری شانکروئید تشخیص داده شوید، ممکن است ریسک سایر بیماری‌های منتقله از راه جنسی را نیز داشته باشید و باید برای آن‌ها تست بدهید. از آنجایی که بیماری ایدز با شانکروئید کنتراکت دارد، در افراد HIV مثبت، بیماری با سرعت پایینی به سمت بهبودی پیش می‌رود.
پیشگیری
می‌توانید با استفاده از کاندوم در حین رابطه‌ی جنسی، از ابتلا به این بیماری جلوگیری کنید. سایرموارد پیشگیرانه شامل:
- محدود کردن تعداد پارتنرهای جنسی و تمرین رابطه‌ی جنسی سالم
- پرهیز از فعالیت‌های خطرناک که ممکن است ریسک شانکروئید و سایر بیماری‌های مقاربتی را افزایش دهد.
- در صورتی که شرایط بیماری را داشتید، به سایر پارتنرها اطلاع دهید تا شاید تست شوند و درمان، به خوبی صورت گیرد
