شیوع مشکلات کم شنوایی بین افراد بالغ ۲۰ تا ۶۹ ساله در آمریکا در دهه ی اخیر کاهش یافته است. با توجه به اطلاعات سال ۲۰۱۲-۲۰۱۱ سازمان بهداشت و سلامت جهانی (NHANES) که توسط دکتر Howard J. Hoffman اداره می شود، کاهش شیوع کم شنوایی در یک گوش ۶.۶% و شیوع کم شنوایی دو گوش ۷.۵% گزارش شده است. طبق گزارش JAMA Otolaryngology-Head & Neck Surgery ، در مدت زمان یکسان کاهش کم شنوایی به طور کلی ۱۴.۱% یا همان ۲۷.۷ میلیون نفر می باشد.
دکتر هافمن و همکارانش اطلاعات NHANES سال های ۲۰۰۴-۱۹۹۹ و ۲۰۱۲-۲۰۱۱ را بررسی کردند تا فاکتورهای تاثیرگزار بر کاهش شیوع کم شنوایی اعم از سن و جنسیت را شناسایی کنند. هر دو چرخه ی بررسی شامل سوالاتی در زمینه کم شنوایی و مشکلات و ریسک های حاصل از آن بودند. اگر چه محققان تفاوت های بسیاری در چرخه های بررسی مثل، در معرض صدا قرار دادن بیماران، نوع و شدت صدا و کار درمانی قائل شدند.
بزرگسالان تحت آزمایشات صوتی قرار گرفتند که توسط افراد ماهر و با استفاده از دستگاه ریزپردازنده ی صوت AD226 که مورد تائید استاندارد های آمریکا می باشد؛ صورت گرفت. بعد از آنالیز نتایج این آزمایش ۳.۸۳۱ بزرگسال، محققان به تاثیر سن بر روی بهبود کم شنوایی پی بردند. مردان نسبت به زنان، نزدیک دو برابر، از بهبودی بیشتری برخوردار بودند. در طول یک دهه بررسی این مورد، زنان به مقدار ۱۱.۴% و مردان به مقدار ۱۲.۷% کاهش را نشان دادند. دکتر هافمن و همکارانش که بر روی تاثیر سن بر بهبود کم شنوایی کار می کردند مشاهده کردند که در سنین ۶۰ تا ۶۹ سال کم شنوایی با شدت کمتری بهبود می یابد.
عوامل چشم گیر در رخ دادن کم شنوایی یک طرفه عبارتد از:
- جنسیت
- نژاد ( رنگ پوست)
- سطح تحصیلات و سواد افراد
- در معرض صدای سلاح جنگی قرار گرفتن
محققان چند احتمال برای این توجیح عوامل در نظر گرفتند؛ کم کردن مدت زمان قرار گرفتن در معرض صوت محیط کار، یا استفاده از محافظ گوش به هنگام صداهای بلند درمحیط، سیگار و بیماری قلبی و فشار خون و دیابت.
اگر چه تحقیقات به کندی صورت می گیرد، تحقیقات باید به سرعتی پیش روند که مردم پیر می شوند! دکتر هافمن در این باره اعلام کرد:
جمعیت آمریکا در طول یک دهه افزایش یافته و تناسب جنسیت افراد تغییر کرده است. تعداد کثیری از این جمعیت افزایش یافته، بعد از جنگ جهانی دوم از والدینی زاده شدند که دارای مشکلات شنوایی بودند.
محققان چند مورد کمک کننده مربوط به سلامت برای کمک به افراد با کم شنوایی را مطرح کردند؛ مثل آگاهی دادن به افراد بیمار در خصوص مراقبت های پزشکی، تا بتوانند با مانع به وجود آمده کنار بیایند. آن ها هم چنان اظهار کردند که بهبود کیفیت و کارایی تجهیزات شنوایی کمک شایانی به این افراد می کند تا با محیط اطراف ارتباط برقرار کنند.