کهیر برآمدگی قرمز و خارش داری است که نتیجه‌ی واکنش‌های پوستی ایجاد می‌شود. برآمدگی‌ها از نظر سایز متفاوت‌اند و براساس واکنش‌های پوستی دوره‌ای مکرراً محو و ظاهر می‌شوند.در صورتی که کهیرها بیشتر از شش هفته ظاهر شوند و مکرراً طی ماه‌ها و سال‌ها عود کنند، آن را کهیر مزمن درنظر می‌گیرند. در اغلب موارد، علت کهیر مزمن مشخص نیست. کهیر مزمن می‌تواند باعث ناراحتی شود و با خواب و فعالیت‌های روزانه تداخل داشته باشد. برای بیشتر مردم، داروهای آنتی‌هیستامین و ضد خارش می‌تواند باعث بهبود شود.
علائم
علائم و نشانه‌های کهیر مزمن عبارت است از:
- دسته‌ای از برآمدگی‌های قرمز یا به رنگ پوست که می‌توانند در هرجایی از بدن ظاهر شوند.
- برآمدگی‌هایی که از نظر سایز و شکل متفاوت‌اند و مکررا طی واکنش‌های دوره‌ای محو و ظاهر می‌شوند.
- خارش که البته ممکن است شدید باشد.
- تورم دردناک لب‌ها، پلک‌ها و درون گلو(آنژیوادم)
- تشدید علائم و نشانه‌ها با محرک‌هایی مانند گرما، ورزش، استرس
- باقی ماندن علائم و نشانه‌ها بیشتر از شش هفته و عود مکرر غیرقابل پیش بینی طی سال‌ها و ماه‌ها
کهیرهای کوتاه مدت(حاد) ناگهانی ظاهر می‌شوند و طی چند هفته از بین می‌روند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورتی که کهیرهای شدید یا کهیرهایی که طی چند روز باقی مانده‌اند داشته باشید، به پزشک مراجعه کنید.
فوریت‌های پزشکی را دنبال کنید
کهیرهای مزمن ریسک واکنش‌های حساسیتی جدی(آنافیلاکسی) همراه ندارند. درصورتی که کهیر را به صورت واکنش حساسیتی شدید تجربه کردید، فوریت‌های پزشکی را دنبال کنید. علائم و نشانه‌های آنافیلاکسی شامل سرگیجه، مشکل تنفس و تورم لب‌ها زبان و پلک‌ها می‌باشد.
علل
برآمدگی‌هایی که در کهیر ایجاد می‌شود ناشی از سلول‌هایی ست که هیستامین و سایرمواد شیمیایی را وارد جریان خون می‌کنند. پزشکان اغلب علت کهیر مزمن یا تبدیل کهیر حاد به مزمن را نمی‌توانند تشخیص دهند. واکنش‌های پوستی ممکن است به دلیل محرک‌های زیر تشدید شود:
- داروهای ضد درد
- حشرات یا انگل‌ها
- عفونت
- خراش
- سرما یا گرما
- استرس
- نور خورشید
- ورزش کردن
- الکل یا غذا
- فشار به پوست مانند استفاده از مچ بندها
در بعضی موارد کهیر مزمن ممکن است در زمینه‌ی سایر بیماری‌ها مانند بیماری‌های تیروئیدی یا ندرتاً سرطان ایجاد شود.
تشخیص
پزشک معاینه‌ی فیزیکی انجام خواهد داد و سوالاتی برای تشخیص علت علائم خواهد پرسید. ممکن است از شما بخواهد تا موارد زیر را روزانه یادداشت کنید:
- فعالیتتان
- داروها و داروهای گیاهی و مکمل‌ها
- چیزی که می‌خورید یا می‌نوشید
- کهیرها کجا ظاهر می‌شوند و چقدر طول می‌کشد تا برآمدگی آن محو شود
- آیا کهیر با تورم دردناک همراه است
درصورتی که طی معاینات و شرح حال تشخیص داده شود که کهیر در زمینه‌ی بیماری‌های دیگر ایجاد شده است، پزشک ممکن است تست‌های دیگری مانند تست خون و پوست درخواست کند.
درمان
پزشک ممکن است پیشنهاد دهد که علائمتان را در خانه با استفاده از داروهایی که نیاز به نسخه ندارند مانند آنتی‌هیستامین‌ها برطرف کنید. اگر خود درمانی کمکی نکرد با پزشک خود درباره‌ی تجویز دارو یا استفاده از ترکیبی از داروها که برای درمان شما بهتر است، صحبت کنید. معمولا درمان موثری را می‌توان یافت.
آنتی هیستامین‌ها
استفاده‌ی روزانه از قرص‌های آنتی هیستامین غیرخواب آور به برطرف کردن علائم ناشی از آزادسازی هیستامین کمک می‌کند. البته عوارض کمی نیز دارند. مثال‌هایی از آنتی‌هیستامین‌ها شامل:
- لوراتادین(Claritin)
- فکسوفنادین(Allegra)
- ستیریزین(Zyrtec)
- دسلوراتادین(Clarinex)
در صورتی که داروهای آنتی هیستامینی غیرخواب آور کمکی نکند، پزشک ممکن است دوز دارو را افزایش دهد یا از نوعی که باعث خواب آلودگی می‌شود و در زمان خواب مصرف می‌گردد را تجویز کند. از این مثال‌ها شامل هیدروکسیزین پاموآت(vistaril) و دوکسپین(Zonalon). قبل از مصرف داروها بار دیگر با پزشک خود بررسی کنید که آیا حامله‌اید، شیرده هستید، بیماری مزمن خاصی دارید یا داروهای دیگری استفاده می‌کنید.
سایر داروها
اگر آنتی هیستامین‌ها به تنهایی علائم شما را برطرف نکرد، داروهای دیگر ممکن است به شما کمک کند؛ برای مثال:
- هیستامین بلاکرها: این داروها که آنتاگونیست رسپتورH2 نیز نامیده می‌شوند به صورت تزریقی یا دهانی استفاده می‌شوند؛ سیمتیدین(Tagamet HB)، فاموتیدین(Pepcid)
- داروهای ضد التهاب: کورتیکواستروئیدهای دهانی مانند پردنیزون که به کم کردن تورم، قرمزی و خارش کمک می‌کند. این داروها به طور کلی برای کنترل کوتاه مدت کهیرهای شدید یا آنژیوادم استفاده می‌شوند زیرا مصرف طولانی مدت آنها عوارض شدیدی ایجاد می‌کند.
- ضدافسردگی‌ها: ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای دوکسپین(Zonalon) به فرم کرم استفاده می‌شود و می‌تواند به برطرف کردن خارش کمک کند. این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود.
- داروهای آسم به همراه آنتی هیستامین‌ها: داروهایی که در عملکرد لکوترین‌ها تداخل ایجاد می‌کنند، وقتی با آنتی‌هیستامین‌ها مصرف می‌شوند می‌توانند بسیار کمک کننده باشند.مونتلوکاست(singulair) و زافیرلوکاست(Accolate)
- آنتی‌بادی‌های انسانی(مونوکلونال): داروی اومالیزومب(Xolair) داروی بسیار موثری برای درمان کهیرهای مزمنی که به سختی درمان می‌شوند می‌باشد. این یک داروی تزریقی است که معمولا هر ماه یکبار استفاده می‌شود.
- داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی: سیکلوسپورین(Gengraf, Neoral,…) و تاکرولیموس(Astagraft XL, Prograf, Protopic)
لایف استایل و درمان‌های خانگی
کهیر مزمن می‌تواند ماه‌ها و سال‌ها ادامه یابد. این بیماری می‌تواند با خواب، کار و سایر فعالیت‌ها تداخل ایجاد کند. اقدامات زیر ممکن است به پیشگیری یا تسکین دادن واکنش‌های پوستی عودکننده ناشی از کهیر مزمن کمک کند:
- لباس‌های روشن و گشاد بپوشید
- از ایجاد خراش یا استفاده از صابون‌های خشن بپرهیزید
- ناحیه‌ی درگیر را با استحمام، پنکه و لباس‌های خنک و لوسیون‌ها یا کرم‌های ضد خارش تسکین دهید
- یادداشتی روزانه از این که کهیر چه زمانی و کجا ظاهر می‌شود، در آن حال شما چه کاری انجام میدادید، چه چیزی میخوردید و سایر موارد داشته باشید. این کار به شما و پزشکتان کمک می‌کند تا محرک‌ها را تشخیص دهید
- از محرک‌های شناخته شده بپرهیزید
- قبل از رفتن به بیرون از کرم ضد افتاب استفاده کنید
آماده شدن برای ویزیت
احتمالا ابتدا به پزشک عمومی مراجعه خواهید کرد. ممکن است او شما را به متخصص پوست یا متخصص آلرژی ارجاع دهد. برای کهیر مزمن، سوالات پایه‌ای که می‌توان پرسید شامل:
- چه چیزی باعث ایجاد علائم می‌شود
- این کهیرها تا چه زمانی باقی می‌مانند
- چه تست‌هایی لازم است انجام دهم؟ آیا این تست‌ها نیاز به آمادگی‌های خاصی دارند
- چه درمان‌هایی در دسترس اند و کدام یک پیشنهاد می‌شود
- آیا این درمان‌ها عوارضی دارند
- آیا نیاز است که برایم دارو تجویز شود یا از داروهایی که نیاز به نسخه ندارند می‌توام استفاده کنم
- من بیماری‌های دیگری نیز دارم. آیا درمان پیشنهادی با این بیماری‌ها سازگار است
چه انتظاراتی باید از پزشک داشت
ممکن است پزشک از شما این سوالات را بپرسید:
- چه علائمی دارید و چه زمانی برای اولین بار این علائم را تجربه کردید
- آیا احساس سفتی در گلو یا سینه، تهوع و دشواری در تنفس دارید
- اخیرا بیماری ویروسی یا باکتریایی داشته‌اید
- چه داروها و مکمل‌ها و داروهای گیاهیی مصرف می‌کنید
- آیا اخیرا غذای جدیدی را امتحان کرده‌اید
- آیا به مکان جدیدی سفر کرده‌اید
- آیا سابقه‌ی فامیلی کهیر یا آنژیوادم دارید
- چیزی هست که علائم شما را بهتر یا بدتر کند
