همارتروز یا خونریزی آرتیکولار به معنای خونریزی درون مفصل است. این وضع ممکن است بعد از یک صدمه و زخم ایجاد شود اما همچنین می‌تواند یکی از عوارض یک بیماری ژنتیکی خونریزی دهنده به نام هموفیلی باشد. مفصل ها که آرتیکول هم نامیده می‌شوند، ارتباط دهنده بین دو استخوان هستند. و به شما امکان حرکت می‌دهند.
همارتروز باعث درد و تورم مفصل می‌شوند. اگر درمان نشوند، منجر به آسیب دائمی می‌شود.
علائم همارتروز
علائم شایع همارتروز شامل موارد زیر است:
- درد یا تندرنس
- تورم
- قرمزی
- گرم شدن محل
- سفتی محل
- کبودی زیاد در نزدیک مفصل آسیب دیده
- کاهش حرکت (مفصل نمیتواند به طور کامل باز یا خم شود)
- احساس گزگز، درد و bubbling در مفصل
علل ایجاد همارتروز
- تروما یا آسیب مانند پیچ خوردگی، شکستگی و پاره شدن رباط ها
- جراحی مانند عمل جراحی آرتروسکوپیک
- اختلال خونریزی دهنده مانند هموفیلی
- داروهای ضد انعقاد خون (رقیق کننده های خون) مانند وارفارین
- عفونت های خاص
- استئوآرتریت، وضعیتی که سبب التهاب مفصل بدلیل ساییدگی و پارگی می‌شود.
- سرطان درموارد نادر
افراد دارای اختلال های خونریزی دهنده مانند هموفیلی نمی توانند یک پروتئین مهم که به لخته شدن خون کمک میکند را بسازند. در موارد شدید هموفیلی، خونریزی به داخل مفصل ها ممکن است یک یا دوبار در هفته رخ دهد.
تشخیص همارتروز
پزشک ابتدا سوابق پزشکی و خانوادگی را دریافت می کند. آنها در مورد سایر شرایط شما، آسیب های اخیر و هر دارویی که می خورید سوال می کنند. اگر سابقه خانوادگی اختلال خونریزی دارید حتما به پزشک خود بگویید.
سپس پزشک از علائم شما سوال می کند و معاینه فیزیکی را انجام می دهد و در ناحیه ای از بدن که علائم را تجربه می کنید تمرکز می کند. پزشک شما ممکن است مفصل شما را حرکت داده یا خم کند تا دامنه حرکت آن را آزمایش کند. اگر کاری که پزشک انجام می دهد دردناک است، حتما به پزشک اطلاع دهید.
روشی که به عنوان آنالیز مایع مفصلی شناخته می شود می تواند به تشخیص علت التهاب مفصل کمک کند. پزشک شما یک سوزن را در مفصل فرو می کند تا مایعات را به داخل سرنگ بکشد. به این عمل آسپیراسیون مفصل گفته می شود. مایعات به رنگ قرمز می تواند به معنای وجود خون باشد. سپس نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا MRI را توصیه کند.
اگر پزشک شما به اختلال خونریزی مشکوک باشد ، ممکن است آزمایش خون بدهید. پزشک شما نمونه کوچکی از خون را از ورید شما خارج می کند و میزان فاکتور لخته شدن موجود را اندازه گیری می کند.
عوارض
خونریزی مفصلی می تواند به مفصل آسیب برساند. فقط یک خونریزی شدید یا یک سری خونریزی های کوچک باعث آسیب دائمی می شود. با گذشت زمان، بافت های نرم، تاندون ها و رباط های اطراف مفصل می توانند کوچک شوند و منجر به از دست رفتن دامنه حرکت در مفصل شود. مفاصلی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند شامل مفاصل زانو ، مچ پا و آرنج است.
آسیب مفصل می تواند خطر خونریزی اضافی به همان مفصل را افزایش دهد. خونریزی مکرر مفصلی منجر به موارد زیر می شود:
- از دست دادن قدرت در عضلات اطراف مفصل
- درد هنگام استفاده از مفصل
- درد در هنگام استراحت مفصل
- ناتوانی در انجام فعالیتهای روزمره ، مانند پیاده روی ، حمل بارهای سنگین یا بالا و پایین رفتن از پله ها
- آرتریت تحلیل برنده ، که در آن غضروف از بین می رود
درمان همارتروز
اگر زانو، مچ پا یا مفصل دیگری به شدت متورم شده است، بلافاصله به بیمارستان بروید. هماتروز در افراد مبتلا به اختلال خونریزی به طور معمول با تزریق فاکتور لخته کننده ای که معیوب است، درمان می شود. با این کار خونریزی متوقف می شود، یا دارویی به شما داده می شود که به تحریک بدن برای تولید فاکتورهای لخته شدن کمک می کند.
راه های دیگر برای درمان همارتروز عبارتند از:
- استراحت و icing مفصل
- بالا بردن اندام آسیب دیده
- مصرف داروهای ضد درد
- تخلیه خون از مفصل
- جراحی برای تمیز کردن یا تعویض مفصل (اگر آرتروز ناشی از آن به اندازه کافی شدید باشد)
پس از اتمام درمان پزشکی ، بیشتر افراد به فیزیوتراپی یا تحریک الکتریکی عضلات اطراف مفاصل نیاز دارند. این کار در حالی که مفصل به طور کامل بهبود می یابد از تحلیل رفتن عضلات جلوگیری می کند.
امروزه افرادی که هموفیلی متوسط یا شدید دارند تحت درمان جایگزین فاکتور پیشگیری قرار می گیرند. این شامل دریافت فاکتور چندین بار در هفته برای جلوگیری از خونریزی است تا درمان آنها بعد از وقوع. ورزش منظم همچنین باعث استحکام مفاصل و جلوگیری از آسیب مفصلی می شود.
گزینه های جراحی
اگر همارتروز باعث آسیب به مفاصل شود ، یک عمل جراحی به نام سینوکتومی ممکن است درد را تسکین داده و برخی از حرکات را بازگرداند. Synovectomy برداشتن لایه ای است که مفصل را روان می کند (سینوویوم). بعد از برداشتن، سینوویوم دوباره رشد می کند، اما دیگر مانند قبل با رگ های خونی غلیظ نمی شود. این روش باعث کاهش درد و بهبود دامنه حرکت می شود ، اما مفصل را به مثل قبل خوب نمی کند.
اگر درد شدید است و فعالیتهای روزمره را مختل می کند، ممکن است پزشک جراحی تعویض مفصل را توصیه کند. این کار معمولاً روی زانو و پهلو انجام می شود. جراح مفصل و استخوان آسیب دیده را برداشته و قطعات پلاستیکی و فلزی را جایگزین آنها می کند. برای بهبودی کامل چند ماه بعد از جراحی به فیزیوتراپی نیاز خواهید داشت.
چشم انداز
بستگی به این دارد که آیا شما به سرعت برای درمان خونریزی مفصلی اقدام می کنید یا خیر. افرادی که به طور منظم دچار خونریزی می شوند یا خونریزی شدیدی دارند که بلافاصله درمان نمی شود ، ممکن است دچار آسیب دائمی شوند.
