انتشار این مقاله


محققان يك بافته هوشمندى را به تقليد از يكى از سخت ترين بافت هاى بدن ساختند

براى اولين بار، محققان يك بافته هوشمندى را درست كردند كه از پريوست استخوان تقليد شده است. اميد است كه اين نوع از بافته بتواند در ساخت همه اشياء از جمله لباس هاى محافظتى و بافت هاى بيولوژيكى كه بتوان آنها را با نمونه واقعى تعويض كرد، مورد استفاده قرار گيرد. پريوست يك ساختارى مى […]

براى اولين بار، محققان يك بافته هوشمندى را درست كردند كه از پريوست استخوان تقليد شده است.

اميد است كه اين نوع از بافته بتواند در ساخت همه اشياء از جمله لباس هاى محافظتى و بافت هاى بيولوژيكى كه بتوان آنها را با نمونه واقعى تعويض كرد، مورد استفاده قرار گيرد.
پريوست يك ساختارى مى باشد كه روى همه استخوان هاى بدن را بجز مفاصل مى پوشاند و خصوصيات مخصوصى را داراست. پريوست داراى ماده هوشمندى است كه اين ويژگى به صورت ذاتى در آن نهادينه شده است و به تقويت استخوان هاى سخت بدن در برابر فشار هاى بالا كمك مى كند.
با استفاده از يك سيستم عكاسى سه بعدى، تيم تحقيق موفق شد معمارى اين بافت و تركيب هاى كليدى آن را بدست آورد.
اين تيم تحقيقى اين ساخته خود را از كلاژن و الاستين درست كردند كه هردو از پروتئين هاى مهم بيولوژيكى بدن هستند. اما آنها با يك مشكلى مواجه بودند.
چالش استفاده از كلاژن و الاستين جهت انجام عمل بافندگى اين بود كه اين مواد بسيار كوچك تر از آن بودند كه در دستگاه مولد اين اختراع جاى گيرند. در نتيجه از يك ماده الاستيك جايگزين، استفاده كردند كه خصوصياتى شبيه به الاستيك داشت و به جاى كلاژن نيز از ابريشم استفاده كردند.

نتيجه اين تعويض يك نمونه ظريف بافتى بود كه خصوصيات هوشمندگونه پريوست را نيز به همراه داشت. اين تيم اذعان داشتند كه اين ساخته مى تواند از مواد گوناگونى علاوه بر آنچه كه ما از آن بهره برديم مى تواند استفاده كند. آنها همچنين قابل انجام بودن استفاده از اين قبيل تكنيك ها را براى شبيه سازى انواع ديگر فيبر ها اثبات كردند. براى مثال، يك سازنده تاير معتقد است كه نوعى از تيتانيوم مى تواند در ساخت تايرى نازك و مستحكم به عوض نمونه هاى امروزى مورد استفاده قرار گيرد.
ولى بهترين استفاده اى كه از اين تكنولوژى مى توان انجام داد اين است كه بتوان از اين قبيل مواد در موارد بيولوژيكى استفاده كرد.
‏Joanna Ng از اعضاى تيم تحقيق مى گويد:

هدف بلند مدت ما اين است كه از اين يافته جهت ساخت بافت هاى بيولوژيكى استفاده كنيم – مخصوصا بافت هاى انسانى – كه بتوان نمونه هاى زنده تخريب شده را تعمير و يا جايگزين قسمتى از بافت از بين رفته كرد.

هر چند دستيابى به اين هدف مى تواند كمى دور باشد ولى ما منتظر ادامه فعاليت اين تيم تحقيقى خواهيم ماند.

نتيجه اين تحقيق در مجله scientific reports چاپ گرديد.

کوثر بکتاش


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید