Lysergic acid diethylamide– که بیشتر با نام LSD شناخته می‌شود — یکی از بادوام‌ترین و قویترین روان‌گردان، اما محققین هیچگاه نفهمیدند که چرا اثر LSD تا ۱۲ ساعت از بین نمی‌رود. دلیل اصلی دوام آن شکل فضایی روان‌گردان و گیرنده آن است.
محققین تصاور مولکولی از مولکول‌های LSD متصل به گیرنده سروتونین در بدن تهیه کرده‌اند و دریافتند که LSD با زاویه‌ای که هچکس انتظار آن را نداشت به گیرنده متصل شده و علاوه بر آن قسمتی از پروتئین گیرنده روی LSD را به صورت درپوش می‌پوشاند و آن را به دام میندازد. این یافته نشان می‌دهد که چرا با اینکه دوزهای LSD بسیار کوچک است — هر دوز LSD 100 میکروگرم است — و پس از مدتی از خون پاک می‌شود اثراتش تا یک روز ادامه دارد.
در این تحقیق همچنین بررسی شد که چگونه دوزهای کوچک LSD می‌توانند اثرگذار باشند. وقتی که به موش‌ها دوزهای کمی از LSD داده شد باز هم گیرنده‌ها تحریک می‌شدند. هنوز چگونگی کارکرد LSD و پیامرسانی و تاثیر آن بر حالت عصبی انسان مشخص نشده است.
قابلیت LSD برای به دام افتادن درون گیرنده به ساختار هر دو جز ماده و گیرنده بستگی دارد. وقتی که تیم تحقیقاتی سلول‌های جهش‌یافته‌ای را که درپوش سریع‌تری دارد جایگزین سلول‌ها کردند، LSD سریع‌تر به گیرنده متصل و راحت‌تر از آن جدا می‌شد. این اتصالات کوتاه الگوهای پیامرسانی متفاوتی با اتصالات بلند ایجاد می‌کردند. این تحقیق می‌تواند برای صنعت داروسازی مهم باشد چرا که اگر تنها یکی از ویژگی‌های این ماده شناخته شود، می‌توان نحوه‌ی اتصال ماده به گیرنده و اثرات آن را تغییر داد.
