بنا به یافته تحقیق جدید دانشکده سلامت عمومی دانشگاه هاروارد زنانی که دارای شغلهای فیزیکی طاقتفرسا هستند، در معرض کاهش باروری میباشند. برنامههای کاری خارج از ساعات اداری روزانه توانایی بارداری زنان را احتمالا کاهش میدهد.محقق ارشد این مطالعه Lidia Mínguez-Alarcón، محقق بخش سلامت محیط دانشکده سلامت عمومی بوستون با همکاری Audrey Gaskins از گروه تغذیه و دیگر محققان بوده است و مطالعه در پزشکی محیط و پزشکی شغلی منتشر شده است.
به گفته Mínguez-Alarcón:
بنابر مطالعه ما زنانی که درحال برنامهریزی برای باردارشدن هستند، بایستی از اثرات منفی بالقوه شیفتهای کاری شبانه و بلند کردن اجسام سنگین برروی دستگاه تناسلیشان آگاه شوند.
مطالعات قبلی روابطی میان فاکتورهای مرتبط با شغل و باروری یافته بودند و توضیح داده شده که این فاکتورها برروی نتایج اثر دارند؛ همچون اینکه چه مدت طول میکشد تا یک خانم باردار شود یا اینکه آیا بارداری منجر به زایمان خواهد شد یا خیر؛ البته این مطالعات بیومارکرهای باروری مثل عملکرد تخمدان و میزان هورمونهای جنسی را اندازه نگرفته بودند. محققان اذعان دارند مطالعه جدید از اولین بررسیها در زمینه اثرات محیط کار بر روی ظرفیت بیولوژیکی زن برای مادر شدن میباشد.
ارزیابی اثرات فاکتورهای شغلی بر روی باروری زنان
این مطالعه در اولین درجه روی زنانی تمرکز داشت که نیاز به درمان برای مشکلات باروری داشتند و این مورد باعث شد محققان بتوانند آن دسته از بیومارکرهای باروری را اندازهگیری کنند که در سایر زنان (خواهان بارداری به روش طبیعی) قابل اندازهگیری نبود.
Mínguez-Alarcón و همکارانش شاخصهای ذخیره تخمدانی ۴۷۳ زن که خواهان درمان ناباروری در بیمارستان عمومی ماساچوست بودند، بررسی کردند. ذخیره تخمدانی میزان تخمهای باقیمانده و سطح هورمون FSH میباشد که این هورمون با افزایش سن در زنان افزایش یافته و منجر به کاهش باروری میشود.
علاوه براین، تیم تحقیقات پاسخ تخمدانی ۳۱۳ زن که حداقل یک چرخه IVF انجام داده بودند، بررسی کردند. پاسخ تخمدانی تعداد تخمهای بالغی است که قابلیت تکامل به جنین سالم را دارند.
از این زنان در رابطه با خواستههای فیزیکی و برنامههای کاری شغلهایشان پرسش شده و محققان روابط میان این فاکتورها و بیومارکرهای ذخیره و پاسخ تخمدانی را بررسی کرده بودند. همچنین سوالاتی در رابطه با فعالیتهای نشسته و فیزیکی زنان طی اوقات فراغتشان پرسش شده بود.
از هر ۱۰ زن ۴ نفر بیان کردند به عنوان بخشی از شغلشان مجبور به بلند کردن اجسام سنگین بودند. تقریبا ۱ از ۴ زن پاسخ داد که شغلش از حد متوسط تا زیاد فیزیکی بوده و تقریبا ۹۱ درصد از زنان در ساعات معمول روزانه اداری کار میکردند.
این زنان بخشی از مطالعه درحال انجام بودند که اثرات فاکتورهای محیطی و رژیمی را برروی باروری ارزیابی میکند. شرکتکنندگان به صورت متوسط ۳۵ سال داشته و میانگین BMI شان ۲۳ بود.
حمل بار سنگین در ارتباط با کاهش ذخیره تخمدانی و تعداد تخمهای بالغ میباشد
یافتهها نشان داد که بلند کردن اجسام سنگین به صورت منظم اثری بر روی سطح FSH ندارد. اگرچه درمقایسه با زنانی که به ندرت بار سنگین بلند کرده بودند، زنان دارای شغلهای فیزیکی ذخیره تخمدانی کمتری داشتند.
به صورت متوسط زنانی که به صورت شیفتی کار میکردند، تخمهای بالغ کمتری نسبت به زنانی داشتند که در ساعات منظم مشغول به کار بودند. بهعلاوه، تعداد تخمها در زنانی که در شیفت های تایم عصر و شب کار میکردند، کمتر نیز بود. به گفته محققان شیفتهای عصر و شبانه با مختل کردن ساعت تنظیمی داخلی بدن تعداد تخمهای بالغ را تحت تاثیر قرار میدهند.
در میان زنان در حال IVF، زنان دارای شغلهای با خواستههای فیزیکی، ۸.۸ درصد ذخیره تخمدانی کمتر و ۱۴.۱ درصد تخمهای بالغ کمتری نسبت به زنانی داشتند که در شغلهایشان نیازی به بلند کردن بار سنگین نبود.
تفاوت در ذخیره و پاسخ تخمدانی در زنان با شغل فیزیکی و بدون آن، با کارکردن در شیفتهای عصر، شب و چرخشی تشدید میشد.
کاهش باروری در زنانی که علاوه بر بلند کردن اجسام سنگین دچار چاقی و اضافه وزن بودند در مقایسه با زنان با وزن مشابه و لاغر که کار فیزیکی سنگین انجام نمیدادند، قابل توجه بود.
Audrey Gaskins بیان میکند:
مطالعه ما برای اولین بار نشان میدهد که بلند کردن اجسام سنگین حین کار و تغییرات شیفت کاری بیش از افزایش سن تخمدانی، باروری و کیفیت آن را تحت تاثیر قرار میدهد. اگرچه برای اینکه مشخص شود با پرهیز از این شغلها تولید تخم و کیفیت آن بهبود مییابد یا خیر و به چه سرعت، تحقیقات بیشتری موردنیاز است.
از آنحا که مطالعه به صورت مشاهدهای است، هیچ نتیجهای در رابطه با علت و معلول نمیتوان گرفت. این تیم همچنین در ارزیابی اثرات سایر فاکتورهای موثر مثل کارکردن در ساعتهای طولانی و تغییرات بین شیفتهای روزانه و شبانه، ناتوان بود.