افرادی که بیشتر از ۹ ساعت در شب می‌خوابند، ممکن است با ریسک بالاتری از زوال عقل مواجه شوند.
محققان تخمین زدند که ریسک ابتلا به زوال عقل، در افرادی که اخیراً به خواب اضافه‌تر احتیاج داشتند تقریباً تا ۲.۵ برابر افزایش یافت. شانس ابتلا به زوال عقل در افرادی که مدرک عالی دانشگاهی نداشتند و به طور ناگهانی به خواب ۹ ساعته یا بیشتر احتیاج پیدا کرده‌بودند، تا ۶برابر افزایش یافت.
پایه‌گذاران پژوهش گفتند که این یافته‌ها نشان می‌دهد، تحصیلات به طریقی می‌تواند فرد را از ابتلا به زوال عقل ایمن دارد.
افراد مبتلا به زوال عقل، غالباً اختلال در خواب دارند. Mathew Pase، یکی از همکاران پایه‌گذار پژوهش، می‌گوید:
“البته ما چیز زیادی راجع به این که کدام یک (اختلال در خواب یا زوال عقل) زودتر رخ می‌دهد، نمی‌دانیم.”
Pase گفت:
“در کسانی که همراه با پیر شدن، خوابشان نیز طولانی‌تر می‌شود، ابتلا به زوال عقل، عاقبتی اجتناب‌ناپذیر و قطعی است. پژوهش جدید، فقط ارتباطی بین زوال عقل و خواب زیاد‌شده، یافته است، نه دلیل یا اثر آن‌ها را!”
Pase می‌گوید که کنترل کردن عادتهای خوابیدن، در بعضی موارد، می‌تواند ایده‌ی خوبی باشد. او پیشنهاد داد:
“اگر کسی گزارش کرد که اخیراً خوابش طولانی شده‌است، می‌توان حافظه‌ی او را تحت بازبینی قرار دارد.”
او هم‌چنین اشاره کرد:
“پژوهش قبلی در این زمینه، افرادی که اخیراً مبتلا به زوال عقل شده‌بودند را با افرادی که مبتلا نبودند مقایسه می‌کرد، به جای این‌که یک سری افراد را در زمان طولانی‌تری دنبال و بررسی کند.”
پژوهش جدید، استراتژی متفاوتی به کار برد. Pase اضافه کرد:
“ما یک سؤال بسیار اساسی پرسیدیم: چگونه دوره‌ی خواب یک فرد با ابتلای او به زوال عقل در آینده، مرتبط است؟”
محققان به افراد سالخورده‌ای در مجموعه‌ی Massachusetts، که برای اجرای پژوهش “قلب” همراه با نوادگان‌شان از سال ۱۹۴۸ دنبال و بررسی شده‌بودند، مراجعه کردند. آن‌ها ۲گروه از افراد پیرتر- بالای ۶۰سال – را از سال ۱۹۸۶-۱۹۹۰ و ۱۹۹۸-۲۰۰۱ و بالاتر، دنبال کردند.
پژوهش تقریباً ۲۵۰۰ نفر را شامل می‌شد. سن متوسط آن‌ها ۷۲ سال بود. ۵۷درصد نیز زن بودند.
بعد از ۱۰ سال، تشخیص داده‌شد که ۱۰درصد از شرکت‌کننده‌ها به زوال عقل مبتلا شده‌اند. پنداشته می‌شد که اکثریت گسترده‌ای نیز به بیماری آلزایمر دچار شده‌اند.
محققان در افرادی که به طور متوسط در طول ۱۳ سال، ۹ساعت یا بیشتر در شب می‌خوابیدند، افزایش ریسک ابتلا به زوال عقل را نیافتند.
اما در آن‌هایی که اخیراً شروع به خوابیدن بیشتر از ۹ساعت در شب کرده‌بودند، در مقایسه با دیگر افراد، ریسک ابتلا به زوال عقل، ۲برابر شده‌بود- ۲۰درصد از افرادی که به تازگی زیاد می‌خوابیدند، مبتلا به زوال عقل شدند. هم‌چنین حجم مغز نیز در این افراد کوچک‌تر شده‌بود.
Pase گفت که خواب زیاد به طور مستقیم نشانه‌ی ابتلا به زوال عقل نیست، بلکه می‌تواند نشان‌گر تغییرات شیمیایی که در مغز اتفاق می‌افتد، باشد.
پیشرفت زوال عقل، می‌تواند باعث خستگی افراد شود.
تست زوال عقل می‌تواند برای افراد سالخورده‌ای که متوجه‌ی خواب زیاد خود شده‌اند، مناسب باشد. اما زود بیدار‌شدن و کم خوابیدن، توصیه نمی‌شود.
Pase می‌گوید:
“نباید خوابشان را محدود کنند. طبق یافته‌های ما، این عمل هیچ بهبودی را باعث نمی‌شود.”
دکتر Jiu-Chiuan Chen، پروفسوری از مدرسه‌ی پزشکی Keck در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است، که در پژوهش شرکت نداشته، اما می‌گوید که این تحقیق معتبر به نظر می‌رسد.
Chen هم موافق بود که احتیاج به درمان خاصی برای افراد سالخورده که به تازگی بیشتر از ۹ساعت می‌خوابند، نیست؛ چون هنوز واضح نیست که چه اتفاقی در حال رخ‌دادن است.
Pase می‌گوید:
“قدم بعدی برای محققان، مطالعه بر روی افراد در هنگامی است که خوابیده‌اند، برای این‌که بهتر متوجه شوند که چگونه خواب و زوال عقل با هم مرتبط هستند.”
