چرا صبر، قدرت است؟

طبیعت انسان‌ها به گونه است که به پاداش‌های سریع علاقه‌مند است. این امر صبر کردن را دشوار می‌سازد.

پژوهشی که توسط دانشگاه استنفورد روی صدها کودک ۴-۵ساله انجام شد از آنان خواست که یک شیرینی را یا بلافاصله بخورند و یا به مدت ۱۵ دقیقه صبر کنند و در پس از آن، یک شیرینی دوم جایزه بگیرند. فالو آپ این کودکان نشان می‌دهد که دسته‌ای که توانستند شیرینی را برای مدت ۱۵ دقیقه نگه‌دارند، نتایج بهتری را در طول ۴۰ سال آینده در زمینه‌های مختلف زندگی نظیر نمرات بالاتر، مهارت‌های اجتماعی بهتر و آمار ابتلا به اعتیاد پایین‌تری را دارند.

با این وجود، صبر مفهوم گسترده‌تری نسبت به تنها خویشتن‌داری در برابر کسب نتایج بهتر را در بر می‌گیرد. در بسیاری از صحنه‌های زندگی، صبر حضور دارد؛ چه در فعالیت‌هایی نظیر ورزش‌کردن و چه در پرورش یک باغچه‌ی کوچک. بنابراین بهتر است در مفهوم صبر تجدید نظر کنیم؛ یک مشارکت چالش‌برانگیز برای دستیابی به آن‌چه از رفاه که مد نظر است.

در مفهومی گسترده‌تر، درصورتی که بی‌صبری نوعی ضعف محسوب شود، صبر قدرت است؛ قدرتی که از فهم نشأت می‌گیرد. صبر ما را از یأس و ناامیدی درباره‌ی آینده می‌رهاند و به زمان حال بازمی‌گرداند و امکان اندیشیدن به کارهایی که انجام می‌دهیم را فراهم می‌کند. با اندکی تلاش، رسیدن به صبر بسیار آسان‎تر و حتی لذت‌بخش خواهد شد؛ زمانی که بپذیریم کسب نتایج بهتر، هم برای ما و هم برای اطرافیانمان، در گروی صبر کردن است.

در سال ۲۰۱۲، محققان دانشگاه روچستر، پژوهشی مشابه آن‌چه توسط دانشمندان استنفورد انجام شد را آغاز کردند؛ با این تفاوت که این‌بار، کودکان را در دو دسته قرار دادند؛ دسته‌ی اول، گروهی از کودکان بودند که تا کنون از جانب والدین و اطرافیانشان، با قول‌های شکسته‌نشده مواجه بودند و دسته‌ی دوم، برخلاف دسته‌ی اول، بدقولی را تجربه کرده بودند. نتایح نشان می‌داد که کودکان دسته‌ی اول، قادر به صبرکردن در زمانی ۴برابر کودکان دسته‌ی دوم می‎باشند. می‌توان نتیجه گرفت که صبر، ارتباط تنگاتنگی با اعتماد یا به عبارت دیگر، ایمان داشتن به تحقق یک مسأله دارد.