انتشار این مقاله


آیا گوش بزرگ‌تر نشانه شنوایی بیشتر است؟

زمانی که گرگ بزرگ و بد به جای مادربزرگ به شنل قرمزی گفت که گوشش بزرگ شده تا او بتواند بهتر بشنود، در این زمان او چندین دروغ گفته است. همان طور که واضح بوده است گرگ سعی کرده است هویت خود را از شنل قرمزی مخفی کند ولی آیا این حقیقت دارد که با […]

زمانی که گرگ بزرگ و بد به جای مادربزرگ به شنل قرمزی گفت که گوشش بزرگ شده تا او بتواند بهتر بشنود، در این زمان او چندین دروغ گفته است. همان طور که واضح بوده است گرگ سعی کرده است هویت خود را از شنل قرمزی مخفی کند ولی آیا این حقیقت دارد که با بزرگ شدن گوش شنوایی ما بیشتر می‌شود یا خیر؟ البته این موضوع واضح است که شنوایی گرگ بیشتر از شنوایی یک پیرزن است ولی آیا در گونه ما، تفاوت‌های موجود در اندازه گوش تفاوتی ایجاد می‌کند یا نه؟ اگر بخواهیم به این سوال یک جواب ساده بدهیم؛ جواب منفی است.

حتی در میان حیوانات هم اندازه گوش نمی‌تواند تعیین‌کننده توانایی شنوایی گونه‌ها و افراد باشد. برای مثال خفاش را با نوعی جونده(chinchillas) مقایسه می‌کنیم. هر دوی این جانوران دارای گوش‌های بزرگ و برجسته‌ای هستند ولی تفاوت گسترده‌ای در توانایی این دو جانور وجود دارد. خفاش‌ها می‌توانند امواج با فرکانس ۲۰۰۰ الی ۱۱۰۰۰۰ را بشوند در حالی که دیگر جانور مشابه تنها می‌تواند ۹۰ الی ۲۲۸۰۰ را شناسایی کند.(منبع:Louisiana State University) در بیشتر حیوانات با گوش بزرگ، اندازه بزرگ گوش بیشتر در ارتباط با خنک کردن حیوان است برخلاف کمک به شناسایی بیشتر امواج صوتی. برای مثال فیل‌های آفریقایی گوش‌های به مراتب بزرگتری در مقابل نمونه آسیایی خود دارند؛ این گوش‌های بزرگ به هدایت گرما به خارج بدن کمک می‌کند و حیوان را خنک نگه می‌دارد. این یک خصوصیت کاربردی برای آب و هوای گرم به شمار می‌آید.

حال بگذارید به موضع آدم برگردیم.قسمت خارجی گوش انسان(که با نام pinna نیز شناخته می‌شود.) دو هدف مهم را بر عهده دارد: اول؛ حفاظت از مجرای گوش و دوم؛ جمع‌آوری و هدایت صوت به داخل مجرای گوش. اندازه گوش در این موارد بی تاثیر است و چیزی که موثر است شکل  گوش‌های ماست. البته این نکته را بدانیم بهتر است که تفاوت‌های شکلی که در گوش انسان وجود دارد تاثیر زیادی در شنوایی ندارد، اگر نواقص و بیماری‌های مادرزادی را در نظر نگیریم؛ ساختار کلی گوش‌ همه انسان‌ها یکسان است و تفاوتی ندارد.

‎‌ در حالی که لاله‌ی گوش نقش مهمی را ایفا می‌کند ولی مکانیسم مهمی که موجب می‌شود که ما بشنویم در جایی عمیق‌تر رخ می‌دهد. در نگاه گذرا، سلول‌های مژک‌دار، رسپتور‌های مکانیکی و حرکتی هستند که می‌تواند سیگنال‌های شنوایی تولید کرده و آن را به مغز بفرستند و نکته مهم این است که آن‌ها به دور از عوامل خارجی در اعماق جمجمه قرار گرفته‌اند.

اگر همچنان به شاهد دیگری نیاز دارید که باور کنید که اندازه گوش ارتباطی با میزان شنوایی ندارد بهتر است این مورد نگاهی بکنید: گوش‌های ما با گذر زمان بزرگ‌تر می‌شوند و این در حالی است که قدرت شنوایی انسان به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند. بعد از یک دوره ۵۰ ساله، به طور متوسط گوش افراد حدود نیم اینچ(یک سانتی‌متر) بزرگ می‌شود.(منبع:Heathcote) و این درحالی است که کاهش شنوایی مرتبط با سن حالت تجمعی دارد به شکلی که حدود دو سوم بالغ به حالت کاهش شنوایی شدید را در سن ۷۵ سالگی تجربه می‌کنند.(منیع:Murray)

محمدابراهیم نیکبخت


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید