انتشار این مقاله


چرا مصرف دارو مؤثر است، حتی اگر دارویی در کار نباشد؟!

شاید درباره‌ی دارونماها چیزی شنیده باشید؛ موادی بی‌اثر که به جای دارو به افراد داده می‌شوند و آن‌ها احساس بهتری پیدا می‌کنند! این اثر ثابت شده است ولی در این تحقیق که شامل بازبینی ۲۱ مطالعه‌ی قبلی است و بیش از ۴۶۰۰۰ نفر را شامل می‌شود، بیش از پیش تحکیم می‌یابد. ولی خاتمه‌ به آن […]

شاید درباره‌ی دارونماها چیزی شنیده باشید؛ موادی بی‌اثر که به جای دارو به افراد داده می‌شوند و آن‌ها احساس بهتری پیدا می‌کنند! این اثر ثابت شده است ولی در این تحقیق که شامل بازبینی ۲۱ مطالعه‌ی قبلی است و بیش از ۴۶۰۰۰ نفر را شامل می‌شود، بیش از پیش تحکیم می‌یابد. ولی خاتمه‌ به آن اندازه مثبت نیست که شاید فکرش را بکنید!
ترجیحاً کسی که داروهایش را منظم و به طور کامل استفاده کند از لحاظ تاکتیکی می‌توان گفت به سلامت نزدیک‌تر است.

احتمال مرگ کمتر

افرادی که داروهای خود را به طور منظم مصرف می‌کنند، حتی اگر دارونما هم باشند، احتمال مرگ کمتری نسبت به کسانی دارند که از آن‌ها استفاده نمی‌کنند. مطابق با گزارشی که در مجله‌ی British Medical منتشر شد، در واقع، احتمال مرگ تقریباً نصف بیمارانی‌ است که بر اساس برنامه‌ی دارویی پیش نمی‌روند.
دلیل می‌تواند این باشد: افرادی که در مصرف داروهای خود جدی‌تر هستند، در کل رفتارهای سالم‌تری از خود نشان می‌دهند. همچنین ممکن است افرادی که در مصرف داروهای خود سهل‌انگاری می‌کنند موقعیت‌های دیگری از جمله افسردگی را نیز تجربه بکنند که بر سلامت کل بدن تأثیرگذار است.
محققانی که سرپرست آن‌ها با Scot Simpson، از دانشگاه آلبرتا بود، بر این نکته تأکید داشتند که یکی از بزرگترین چالش‌های پزشکان برای مدت‌ها تفهیم این موضوع به بیماران بوده است: مصرف به موقع داروها در سلامتی بسیار مؤثر است.

پیگیری سلامتی

Scot Simpson:

یافته‌های ما اصول قبلی را که ارتباط مستقیم بین بازده سلامتی و پیگیری دارودرمانی است حمایت می‌کند. علاوه بر این ارتباط مشاهده شده بین پیوستگی دارویی  خوب با دارونماها و آمار مرگ‌و‌میر کم وجود اثر وفاداری به سلامت را تأیید می‌کند؛ یعنی کسی که بیشتر به سلامتیش اهمیت می‌دهد، جدا از تمهیداتی که برای آن اتخاذ می‌کند، خود این اهمیت بر سلامتی او اثر مثبت دارد. شاید این اهمیت نمایی کلی باشد از رفتار سالم یک فرد!

Betty Chewning، از دانشگاه ویسکان-مدیسن:

شاید هیچ التیامی در پشت درمان‌های ما وجود نداشته باشد، اما  ترجیحاً پردازش حسی و شناختی که در بیمار پدید می‌آید، “احساس درمان شدن” و توجهاتی که به سمت وی معطوف می‌شود، خود می‌تواند ایده‌ای درمانی باشد. این کار ارزش بیشتری را به پروسه‌ی درمانی می‌دهد؛ چون بیمار با آن مؤافق است، به آن باور دارد و آن را در طول زمان نگه خواهد داشت.

علی تقی‌زاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید