تعداد زیادی از کشور‌های جهان بنا بر نظر کارشناسان اقتصاد خود برای بهینه‌سازی مصرف انرژی و سایر عوامل اقدام به تغییر ساعت رسمی کشور خود می‌نمایند. اما یافته‌های اخیر پژوهشگران نشان از مناسب بودن این تغییرات برای بدن انسان نیز دارد. با ما همراه باشید.
تغییر ساعت تابستانی یا صرفه‌جویی در زمان نور روز (DST=Daylight Saving Time) به تغییر ساعت در منطقه‌های زمانی گفته می‌شود که موجب طولانی‌تر شدن روز در عصر و کوتاه‌تر شدن آن در صبح می‌شود. این تغییر معمولا در ابتدای بهار هر سال انجام و در پاییز نیز به حالت عادی بازگردانده می‌شود. این تغییرات بدین منظور اعمال می‌گردند تا ساعات بیشتری از روز با ساعات کاری هم‌خوانی داشته، و در ساعات کم‌تری از روز، نیاز به مصرف انرژی برای تامین روشنایی وجود داشته باشد.
ایده ابتدایی این تغییر در سال ۱۸۹۵ توسط جرج ورنون هادسون مطرح شد و برای اولین بار در زمان جنگ جهانی اول به اجرا درآمد. بسیاری از کشورها در زمان‌های متفاوت از این شیوه استفاده کرده‌اند.
بنا بر اظهارات دکتر سان رافائل، متخصص مغز و اعصاب، این تغییرات به عنوان عاملی برای کاهش سکته‌های احتمالی تاثیر بسزایی دارند. ایشان همچنین اظهار داشتند، احتمال وقوع سکته‌ها در روز‌های آغازین هفته بطور معمول ۱۳ تا ۲۰ درصد بیشتر از روز‌های دیگر هفته می‌باشد.
عوامل تاثیر‌گذار در بالا بودن میزان سکته‌ها در روز‌های آغازین شامل استرس شروع مجدد کار پس از تعطیلات، کاهش ناگهانی ساعت خواب در روز‌های اول هفته و خوابیدن در ساعات نامناسب است. همانطور که انتظار می‌رود اصلاح و بهبود ساعات خواب، پتانسیل بهبود کیفیت زندگی و کار را دارا می‌باشد.
