بر اساس مطالعۀ جدیدی حداکثر عمر آدمی دارای محدودیت است و بعد از این مرز دیگر قابل افزایش نیست. آیا انسان به جاودانگی دست نخواهد یافت؟! با ما همراه باشید.
مسن‌ترین انسانی که تا کنون شناخته شده است ژان کالمنت (Jeanne Calment) فرانسوی بود که ۱۲۲ بهار در زندگی‌اش دید و در سال ۱۹۹۷ درگذشت. محققان معتقدند به احتمال قوی این رکورد دیگر شکسته نخواهد شد.
پژوهشگران این مطالعه در بخشی از گزارش‌شان (که امروز در Nature منتشر شد) آورده‌اند:
برخلاف یافته‌های پیشین که محدودیتی برای عمر قائل نبودند و آن را قابل افزایش می‌دانستند، اطلاعات ما تا حدودی زیادی ثابت می‌کند که عمر آدمی دارای محدودیت است و از یک‌جایی به بعد دیگر نمی‌توان آن را افزایش داد.
پروفسور استیون آوستد (Steven Austad) از اساتید زیست‌شناسی دانشگاه آلاباما (University of Alabama) معتقد است که نتایج این مطالعه به قطع بدین معنی نیست که ما هیچ‌گاه نخواهیم توانست بیش از ۱۲۲ سال عمر کنیم. پیش از این هم دانشمندان تخمین زده بودند که حداکثر عمر آدمی ۱۱۰ سال خواهد بود تا این که فردی پیدا شد و این قانون را شکست.
در این مطالعه دانشمندان از “بانک اطلاعاتی مرگ و میر انسان” (Human Mortality Database) بهره بردند. HMD یک بانک اطلاعاتی بین‌المللی است که در دانشگاه‌های کالیفرنا، برکلی (Berkley) و مؤسسۀ مکس پلانک آلمان (Max Plank Institute) نگهداری می‌شود. این مرجع شامل آمار مرگ و میر مردم در کشورهای مختلف است. محققان پس از بررسی این آمار به این نتیحه رسیدند که آمار عمر بالاتر از ۷۰ سال از سال ۱۹۰۰ به بعد، در ۴۰ کشور افزایش پیدا کرده است. این طبیعتاً بدین معنی است که امید به زندگی انسان در طی این سال‌ها افزایش یافته است.
طبق فرضیه‌ای که محققان مطرح کرده‌اند؛ اگر در نظر بگیریم که هیج‌گونه محدودیتی برای عمر انسان وجود ندارد، در آن صورت باید بیشترین مقدار افزایش سن باید در گروه مسن‌ترین افراد رخ دهد. با این حال اطلاعات نشان می‌دهد که بیشترین افزایش سن بقا برای افراد مسن جمعیت‌های مختلف در سال ۱۹۸۰ به اوج خود رسید و پس از آن تغییر چندانی نکرده است. این ممکن است به این مفهوم باشد که در نهایت یک محدودیتی برای حداکثر سن انسان وجود دارد.
محققان هم‌چنین این مطلب را نیز بررسی کردند که مسن‌ترین افراد در چه سنی وفات نموده‌اند. در این بخش از مطالعه آمار مرگ و میر سال‌های ۱۹۶۸ تا ۲۰۰۶ در کشورهای ژاپن، فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده (که بیشترین آمار جمعیت با سن بالاتر از ۱۱۰ سال را دارند) بررسی شدند. پژوهشگران هم‌چنین بیشینه سنین گزارش شده در هنگام مرگ بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۵ را نیز مورد بررسی قرار دادند. نتیجه این بررسی‌ها نشان داد که بیشینه سن در زمان مرگ تا دهۀ ۹۰ میلادی افزایش داشته است اما پس از آن ثابت مانده است و در نهایت پس از مرگ ژان کالمنت، افت کرده است.
با این حال پروفسور آوستد معتقد است که عمر انسان باز هم قابل افزایش است. نتایج مطالعات انجام شده بر روی موش‌ها نشان داده است که در صورت محدود کردن کالری دریافتی و کنترل نمودن بیان ژن‌ها، موش‌ها تا سنین بالاتری عمر می‌کنند. اگر دانشمندان بتوانند رژیم غذایی را کشف کنند که بهتر از هر نوع رژیم شناخته شدۀ امروزی باشد در آن صورت شاید بتوان نسبت به افزایش بیشینه عمر انسان امیدوار بود.
