دانشمندان استرالیایی موفق به کشف بیومارکرهایی به منظور تشخیص «سندرم خستگی مزمن» شده و اظهار داشتند، این مارکرها از این پس برای استفاده عموم مردم، در آزمایشگاهها موجود خواهد بود.
با وجود اینکه علم پزشکی در حال حاضر در ابتدای مسیر خود برای درمان این بیماری میباشد، عدم وجود ابزارهای مناسب تشخیصی برای این عارضه زندگی را برای مبتلایان به آن سختتر کرده است. زیرا عموم مردم عقیده دارند که شرایط خستگی دائمیشان بیماری محسوب نمیگردد.
دکتر مارشال گردیسنیک و تیم تحقیقاتیشان، در حال برقراری روابط تجاری با شرکتهای مرتبط به منظور تجاریسازی تست تشخیصی خود هستند. انتظار میرود به جای ارجاع بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن (CFS) برای انجام آزمایشات مختلف، تنها تست ذکر شده مورد استفاده قرار گیرد.
انتظار میرود این تست به علت ایجاد روشی مطمئن برای تشخیص CFS و کاهش هزینههای بیماران، به یکی از تستهای استاندارد آزمایشگاهها تبدیل شود. آزمایش مورد نظر تنها برای تشخیص اولیه طراحی نشده است و میتوان از آن برای مانیتورینگ پیشرفت بیماری بهره برد. همچنین از این متد برای درمانهای فرد-محور میتوان استفاده نمود.
تشخیص این عارضه از گذشته موضوعی دشوار بودهاست. این بدان معناست که افراد مبتلا به آن ممکن است ماهها بدون توجه به علائم خود، درمانهای مناسب را دریافت نکنند. بر اساس اظهارات یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، در این متد به اجزایی تحت عنوان single nucleotide polymorphism یا SNP ها (نوکلئوتیدهای منفرد چندشکل) در ژنوم دقت میشود. بر اساس پژوهشهای صورت گرفته، در بیشاز ۸۰ درصد موارد، نوعی بیماری عفونی مانند تب غدهای (glandular fever) موجب بیانشدن SNPهای مورد نظر و بروز نشانههای سندرم خستگی مزمن میگردد.
جزئیات تحقیقات صورت گرفته در ژورنال Scandinavian Journal of Immunology منتشر شده است.
در ایالات متحده، حدود ۲.۳ درصد از کودکان و بالغین به سندرم خستگی مزمن مبتلا هستند. آمار مرتبط با مردم استرالیا میزانی برابر با ۴۰۰،۰۰۰ مورد را نشان میدهد. هماکنون پژوهشگران در تلاش برای تفسیر این بیماری به عنوان عارضهای بیولوژیک و با مراحلی مشخص هستند.
مطالعه صورت گرفته در مارچ ۲۰۱۵ توسط دانشمندان دانشگاه کلمبیا نیز بیومارکرهای ویژهی مرتبط با این بیماری را مورد بررسی قرار دادهاست. نتایج بررسیهای تیم کلمبیایی، حاکی از فعالیت مداوم و بیشاز اندازه سیستمایمنی در این افراد دارد.
