دکتر Eero Haapala از دانشگاه شرقی فنلاند و دانشگاه یووسکوله میگوید:
“سطح پایین فعالیت بدنی و کم تحرکی طولانی در درجه اول مربوط به مهارتهای بهتر خواندن در کلاس اول تا سوم دبستان در میان پسران است. به عبارت بهتر پسرانی که ترکیبی از سطوح پایین فعالیت بدنی و سطح بالایی از کم تحرکی را دارند از نظر مهارتهای خواندن در کلاس اول تا سوم بسیار ضعیف هستند .”
این مطالعه، شامل دو بخش فعالیت فیزیکی و تغذیه در کودکان است و اولین قدمهای این مطالعه در دانشگاه یووسکوله برداشتهشده و سپس در دانشگاه شرق فنلاند ادامه یافتهاست ،در این مطالعه مقدار فعالیت جسمی و طول زمان کم تحرکی و مهارتهای خواندن و ریاضی در ۱۵۳ کودک شش تا هشت ساله از کلاس اول تا سوم دبستان مورد بررسی قرارگرفتهاست . در این مطالعه فعالیت جسمی با یک سنسور ضربان قلب اندازه گیری شد و مهارتهای خواندن و ریاضی توسط آزمونهای استاندارد در کلاس بررسی شدند .
این مطالعه نشان میدهد که سطح بالایی از فعالیت بدنی متوسط تا شدید و سطح پایین کم تحرکی ؛ در درجه اول مربوط به مهارتهای بهتر خواندن و در درجه دوم مربوط به بهبود مهارتهای ریاضی در پسران است . اما در دختران، هیچ ارتباط قوی و مداومی بین فعالیت جسمی و کم تحرکی و مهارتهای خواندن و ریاضی وجود دارد .
نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که ترکیبی از سطوح پایین فعالیت بدنی متوسط تا شدید و سطح بالایی از کم تحرکی باعث کاهش توسعه مهارتهای تحصیلی در پسران میشود و نیز افزایش فعالیت بدنی، کاهش زمان کم تحرکی عاملی برای پیشرفت تحصیلی محسوب میشود .
امید است از نتیجهی این مطالعه برای پیشرفت تحصیلی در دبستانهای پسرانه استفاده شود .