حمله‌های خواب در ساعات بیداری را حملۀ خواب (Narcolepsy) می‌گویند. مبتلایان به حمله خواب، درپی هیجان‌های شدید دچار گرفتگی ماهیچه می‌شوند. بسیاری از این بیماران به فلج خواب نیز مبتلا هستند. نوجوانان پسر دچار مراحل حمله خواب طولانی می‌شوند و پس از بیدار شدن از خواب احساس گرسنگی می‌کنند.
این بیماری با پنج علامت خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز، تن‌انداختگی (کاتاپلکسی)، فلج خواب (بختک)، توهم پیشاخواب (هیپناگوژیک) و توهم پیشابیداری (هیپنوپامپیک) مشخص می‌شود. خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز علامت اصلی و اولیه در خواب‌تازش است. دمای بدن مبتلایان به حمله خواب، پس از بیدار شدن افزایش می‌یابد و گاهی خُلق آن‌ها نیز تغییر خواهد کرد. معمولاً مبتلایان به حمله خواب دچار افسردگی هستند. حمله خواب از طریق محرک‌های دستگاه عصبی مرکزی درمان می‌شود.
شیوع این بیماری ۵۰ تا ۲۵ مورد در هر ۱۰۰هزار نفر است؛ مردان به‌طور یکسان درگیر این بیماری می‌شوند و اوج بروز سنی آن دههٔ دوم و سوم زندگی است؛ با این حال ممکن است قبل از پنج‌سالگی و بعد از ۴۰ سالگی هم دیده شود.
