این مطالعه یکی از معدود مطالعات کمی بزرگ درباره گرگرفتگی شدید زنان در سنین مختلف است. این مجموعه شامل ۲۰۰۰ زن ۴۰ تا ۶۵ ساله به نمایندگی از جمعیت استرالیا است.
بیش از ۹۰ درصد از این افراد از داروهای پیشگیری از بارداری هورمونی، هورمون درمانی یائسگی، و یا دیگر داروهای تجویزی در این زمینه استفاده کرده‌اند. در میان این زنان، گرگرفتگی از۳۳٪ قبل از یائسگی به ۷۴٪ پس از یائسگی در زنان کمتر از ۵۵ سال رسید و تا ۴۲ درصد در زنان ۶۰ تا ۶۵ سال ادامه داشت.
طبق پرسشنامه‌های ازاد برای حدود ۳ درصد از زنان قبل از یائسگی، ۲۸٪ از زنان یائسه کمتر از ۵۵ سال، ۱۵ درصد از زنان یائسه ۵۵ تا ۵۹ ساله، و ۶ درصد از زنان یائسه ۶۰ تا ۶۵ ساله است، گر گرفتگی با علایم شدید و ازاردهنده همراه است.
در میان تمام زنان مورد مطالعه، نزدیک به ۱۰ درصد از زنان ۶۰ تا ۶۵ ساله از هورمون درمانی استفاده می‌کردند، احتمالا دلیل این کار این بود که ان‌ها هنوز هم علائم شدید گر گرفتگی را داشتند و نیز کمتر از ۱ درصد از زنان در این گروه سنی از درمان‌های غیرهورمونی برای گرگرفتگی استفاده می‌کردند.
در زنانی که از استروژن واژینال استفاده می‌کردند، مشکلات جنسی از ۴۴٪ در قبل از یائسگی به ۶۸٪ پس از یائسگی رسید و در ۶۲ درصد از این زنان مشکلات جنسی تا سن بالاتر نیز ادامه داشت.
امروزه، بیشتر توصیه‌ها مروبوط به عدم استفاده از هورمون بیش از ۱۰ سال پس از یائسگی یا بعد از ۶۰ سالگی است و استفاده از آن‌ها تنها برای مدت زمان محدود سه تا پنج سال ایده‌آل می‌باشد. اما یک گروه از زنان مسن تر از ۶۰ سال بدون استفاده از هورمون درمانی علائم واقعا ازاردهنده‌ای داشتند.
نویسندگان می‌گویند:
“توصیه‌های راهنما و عملکرد بالینی دنیای واقعی از یک طرف و استفاده کم از درمان غیرهورمونی موثر برای گرگرفتگی از طرف دیگر، یائسگی را به یک مسئله مهم بهداشتی تبدیل کرده‌است.”
مدیر اجرایی Margery Gass، نیز در این باره می‌گوید:
“زنان باید بدانند که حتی اگر نمی‌خواهند از هورمون درمانی استفاده کنند باز هم گزینه‌های دیگری برای بهبود شرایط خود دارند.”
این مقاله، در ژوئیه ۲۰۱۵ در مجله Menopause منتشر شده‌است.
