آکنه چیزی فراتر از یک نگرانی برای مراقبت از پوست است. همچنین آکنه می‌تواند برای شخصی که دچار آن شده دردناک، مزمن و ناراحت‌کننده باشد.
در حالی که تجویز دارو و سایر درمان‌های پزشکی می‌تواند مفید باشد، اما آن‌ها حاوی مواد تشکیل‌دهنده‌ی ناملایمی نیز هستند که می‌تواند پوست نواحی اطراف را خشک کند. کسانی که به دنبال درمان‌های طبیعی یا چیزی هستند که پوست را به صورت عمقی پاکسازی کند احتمالا از ماسک ها استفاده می‌کنند.
یکی از ماسک‌هایی که برای درمان آکنه بین مردم رایج است، از عسل و دارچین درست می‌شود. هنگامی که این ماسک را درست می‌کنید به یاد داشته باشید، این درمان می‌تواند بسیار تسکین‌دهنده باشد و مانند یک پاک‌کننده عمل کند.
فواید عسل و دارچین برای پوست
عسل محلولی است که از قند – به طور عمده از فروکتوز و گلوکز – درست شده است. این قندها شامل پروتئین، آمینواسیدها، ویتامین‌ها،مواد معدنی و آنزیم‌ها می‌شود.
قرن‌هاست که مردم از عسل برای درمان‌های پزشکی استفاده می‌کنند. این ترکیب برای درمان شوره سر، پسوریازیس، و عفونت‌های قارچی استفاده می‌شود. همچنین در بسیاری از محصولات مراقبت از پوست از عسل استفاده می‌شود.
دلیل اصلی برای استفاده از عسل و دارچین برای درمان آکنه این است که می‌تواند به کشتن باکتری‌هایی که در تورم منافذ مشارکت دارند، کمک کند.
باکتری آکنه‌های Proioni که به اختصار به آن باکتری آکنه‌های P (P. acnes bacteria) نیز گفته می‌شود در بسیاری از جوش‌های قرمز و متورم یافت می‌شود. این باکتری توسط سبوم که یک ماده مومی است که می‌تواند بعد از تشکیل باعث مسدود شدن منافذ و یا تشکیل آکنه شود، تغذیه می‌شود.
عسل چندین خواص شیمیایی دارد که آن را قادر به کشتن باکتری‌ها می‌کند. مثلا:
- تجمع زیاد قندها، که روی سلول‌های باکتری فشار وارد می‌کند، باعث می‌شود احتمال تکثیر در آن‌ها کمتر شود.
- محیطی اسیدی ایجاد می‌کند که باکتری نمی‌تواند به سادگی در آن رشد کند.
- ترکیبی که زنبورهای عسل به عنوان نشان کندو در موم ایجاد می‌کنند، دارای خاصیت آنتی‌باکتریال است.
همچنین دارچین نیز دارای خاصیت آنتی‌باکتریال است. بر اساس مقاله‌ای که در مجله بین‌المللی ابتکارات علوم دارویی منتشر شده، دارچین می‌تواند باعث کشته شدن یا سرکوب باکتری ای کولای (E. coli)، استافیلوکوکسی و میکروب‌های کاندیدا آلبیکنس شود.
همچنین دارچین دارای خاصیت جمع کنندگی است. این خاصیت جمع کنندگی به کوچک شدن منافذ کمک می‌کند که از این طریق می‌تواند باعث نرمی و لطافت پوست شود.
تحقیقی راجع به مزایای عسل و دارچین
تاکنون تحقیقی در مورد مزایای استفاده توامان دارچین و عسل به عنوان ماسک صورت انجام نگرفته است. مطالعاتی بر روی هر کدام از این دو به صورت مجزا صورت گرفته است اما اینکه آیا این دو به صورت ترکیب با یکدیگر نیز تاثیرگذار هستند یا نه مورد مطالعه قرار نگرفته است.
مطالعه‌ای که در BMJ منتشر شد، یک مطالعه آزاد بر روی استفاده ۹۰ درصدی از عسل kanuka با اثر دارویی به همراه ۱۰ درصد گلیسرین (بدست آماده از عسل) بعد از شست‌و‌شوی صورت با صابون آنتی‌باکتریال در مقایسه با عدم استفاده از آن بعد از این شست‌وشو است.
محققان نتیجه گرفتند که اضافه کردن ترکیب عسل تنها باعث بهبود آکنه‌های ۴ نفر از ۵۳ بیمار بود.
مروری دیگر بر ۷۰ مقاله‌ای که راجع به دارچین است نشان می‌دهد که دارچین علاوه بر خاصیت آنتی‌باکتریال دارای خاصیت التیام بخشی به زخم‌ها نیز هست. محققان همچنین اظهار کرده‌اند که ممکن است دارچین دارای خاصیت ضد پیری پوست نیز باشد.
خلاصه‌ای که در Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine منتشر شد نشان می‌داد عسل حاوی آنزیم‌هایی است که هیدروژن پراکسید تولید می‌کند که دارای خاصیت آنتی‌باکتریال است.
با این حال، همه‌ی انواع عسل ها چنین خاصیتی ندارند. برای مثال عسل Manuka. با این وجود هنوز برای این عسل اثر آنتی‌باکتریالی در نظر می‌گیرند چون خاصیت اسیدی زیادی دارد و حاوی مقدار زیادی قند است.
یکی از مقالاتی که در مجله‌ی میکروبیولوژِی، ایمنولوژِی و عفونت منتشر شد نشان می‌داد ک بعضی از انواع عسل ایرانی به اندازه آنتی‌بیوتیک‌هایی خاص فعالیت آنتی‌بیوتیکی دارند. با این حال، نویسندگان این مطالعه خاطر نشان کردند که توانایی عسل به طور گسترده در نابودی باکتری آکنه‌های P (P. acnes bacteria) که تمایل به به رشد در جوش‌ها دارد، مطالعه نشده است.
مانند بسیاری از درمان‌های طبیعی، عسل و دارچین به عنوان یک محصول مراقبت و درمان پوست به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است. افرادی که به دلیل آکنه به متخصصین پوست مراجعه می‌کنند، همیشه باید درباره استفاده دارچین یا ماسک آکنه مورد بررسی قرار بگیرند تا این اطمینان حاصل شود که این حاصل درمان اخیر مورد استفاده نیست.
چگونه یک ماسک صورت درست کنیم؟
بعضی از افرادی که تصمیم به استفاده از ماسک عسل و دارچین می‌گیرند و آن را به مدت ۳۰ دقیقه بر روی پوستشان می‌گذارند.
برخی دیگر بیشتر این ماسک را به صورت “درمان نقطه‌ای” بر روی جوش‌ها و لکه‌های آکنه‌هایشان به کار می‌برند. نوع استفاده صحیح ماسک‌ها، بسته به فرد، حساسیت پوستش و نوع پوستش متفاوت است.
افرادی که قصد دارند که یک ماسک برای صورتشان درست کنند، می‌توانند مراحل زیر را طی کنند:
- دو قاشق غذاخوری عسل و یک قاشق غذاخوری دارچین را با یکدیگر مخلوط کنید تا شکلی خمیری به خود بگیرد.
- در یک قسمت از دستتان امتحان کنید. مخلوط را در یک قسمت به اندازه‌ی یک سکه در پشت دستتان بگذارید و حداقل ۱۰ دقیقه صبر کنید تا مطمئن شوید که خارش، قرمزی، و ورمی رخ نمی‌دهد.
- آن را بر روی پوستتان بگذارید؛ چه به صورت نقطه‌ای به وسیله نوک انگشت تمیز یا گوش پاک کن بر روی جوش‌ها و یا بر روی کل صورت.
- بعد از اینکه آن به مدت یک شب بر روی پوستتان باقی ماند و یا ۳۰ دقیقه بعد از استفاده، آن را با آب گرم بشورید. از استفاده از آب بیش از حد گرم بپرهیزید زیرا می‌تواند باعث خشکی پوستتان شود.
یکی از مواردی که باید به آن توجه شود نوع عسلی است که استفاده می‌شود. عسل‌هایی با اثر دارویی در بسیاری از فروشگاه‌های سلامت موجود هستند. این عسل‌ها را تصفیه می‌کنند و به صورت کلی فاقد مواد افزودنی هستند. این‌ها غالبا به صورت ترکیب برای درمان‌ها و مراقبت‌های پوست استفاده می‌شوند.
عسل Manuka و عسل Revamil دو نمونه از عسل‌هایی هستند که دارای اثر دارویی هستند.
بعضی از مردم ترجیح می‌دهند از عسل‌های محلی استفاده کنند. این عسل‌ها توسط زنبورهای عسل در محیط اطراف خودشان درست می‌شوند. تفکری که در پشت استفاده از عسل محلی وجود دارد این است که ممکن است زمانی که این ترکیب وارد شکم زنبور می‌شود، با بیماری‌های موجود مبارزه کند. بعضی از مردم یک قاشق کامل از عسل محلی را به منظور مبارزه با آلرژِی‌ها می‌خورند.
خطرات بالقوه و چاره
غالبا زمانی که از عسل بر روی پوست استفاده شود، بی‌خطر است. با این حال، ممکن است که فردی به عسل واکنش‌های آلرژیک بدهد. به طور مثال، بعضی از عوارض جانبیِ آلرژیک عسل می‌تواند شامل کهیر، خارش، تورم و خس‌خس (نفس‌های صدادار) باشد.
دارچین نیز می‌تواند بر روی پوست آزاردهنده ظاهر شود. به همین دلیل، حائز اهمیت است که قبل از استفاده از آن به عنوان ماسک بر روی کل صورت، به صورت امتحانی آن را بر روی یک قسمت از دستتان آزمایش کنید.
سایر نکاتی که به کنترل آکنه کمک می‌کنند
زمانی که فردی برای درمان آکنه اقدام می‌کند، هدف این است که پوست بدون این که خشک شود تمیز، مرطوب و فاقد گرفتگی منافذ چربی و باکتری بشود.
درمان‌های طبیعی بسیاری وجود دارند که می‌توانند به جای ماسک‌های عسل و دارچین مورد استفاده قرار بگیرند. برای مثال:
- روغن درخت چای: پنج درصد از روغن درخت چای می‌تواند راه‌حلی برای از بین بردن باکتری‌های ایجادکننده آکنه باشد.
- عصاره چای سبز: استفاده دو درصدی از عصاره چای سبز می‌تواند راه‌حلی برای کمک به کاهش آکنه‌های خفیف تا متوسط باشد.
- آلفا هیدروکسی اسید: این اسیدهای طبیعی میوه می‌توانند به عدم مسدود شدن منافذ و تحریک رشد سلول‌های پوست کمک کنند اما ممکن است منجر به افزایش حساسیت پوست شوند.
یک برنامه درمانی برای آکنه می‌تواند شامل مراحل زیر باشد:
- دو بار شستن پوست در روز با صابون‌های پاکسازی و آب گرم
- استفاده کردن از یک محصول یا درمان نقطه‌ای بر روی جوش‌های منفرد. افرادی که دارای لکه‌های بزرگی از آکنه هستند ممکن است مایل به استفاده از آن بر روی کل صورتشان باشند.
- در صورت تمایل، استفاده کردن از مرطوب‌کننده‌های فاقد روغن و چربی. در طی هفته‌های نخست درمان، درمان‌های نقطه‌ای ممکن است منجر به خشکی پوست شوند.
- استفاده کردن از کرم‌های ضد آفتاب بدون روغن و چربی در صبح‌ها
- استفاده از ماسک‌های درمانی پاکسازی پوست مانند ماسک عسل و دارچین؛ هفتگی یک یا دو مرتبه.
بسیاری از مردم نمی‌توانند آکنه‌هایشان را با محصولات بدون نیاز به تجویز پزشک کنترل کنند. در این نمونه از افراد نیاز است که به متخصص پوست مراجعه کنند تا با تجویز داروهای قوی‌تری با لکه‌های آکنه‌هایشان مبارزه کنند.
