تناسب اندام و تغذیه پایههای اصلی سلامت نوجوانان و جوانان هستند. کسب عادات خوب در دوران کودکی، میتواند تضمینکنندۀ سلامت تا پایان عمر باشد.
اگر فرزند شما از نظر جسمی فعال است، ائرا تشویق نموده و فعال نگه دارید و اگر علاقهای به ورزش کردن ندارد، راههای جایگزین را به او نشان دهید. تشویق نوجوانان و ج.انان به تغذیۀ سالم میتواند نقش بسیار مهمی در سلامت آنها داشته باشد. سعی کنید در خانه غذاهای سالمی به فرزندتان بدهید، در مورد رعایت تناسب غذایی با او صحبت کنید و فرزندتان را به انتخاب گزینههای غذایی سالمتر در جمعهای دوستانه تشویق کنید.
نگرانیهای خود در رابطه با سلامت نوجوان و جوان خود را با پزشک وی در میان بگذارید.
سلامت نوجوانان
نگرانیهای مربوط به سلامت نوجوانان عمدتاً محدود به مسائل مرتبط با سبک زندگی – مثل کنترل وزن، خواب، م.اد مخدر و مسائل جنسی – هستند.
چاقی نوجوانان یکی از مشکلات خطرناک و رو به افزایش در بحث سلامت نوجوانان است. با وجود این که هیچ روش معجزهآسایی برای کاهش وزن نوجوانان وجود ندارد، میتوان با صحبت کردن در مورد رعایت تناسب غذایی و فعالیت فیزیکی منظم به سلامت نوجوانا کمک بهسزایی کرد.
مسائل جنسی یکی دیگر از موارد حائز اهمیت در زمینۀ سلامت نوجوانان هستند. فرزند شما به اطلاعات دقیق در زمینۀ مسائل جنسی و سلامت نوجوانان احتیاج دارد و بحث در مورد احساسات، نگرشها و ارزشها بسیار مهم است. با آزادانه و صادقانه صحبت کردن، میتوانید به فرزندتان در حل این مسائل کمک کنید.
اگر نگرانیهایی در زمینۀ اعتیاد نوجوان خود دارید، از ابتدا به فکر کمک به فرزند خود برای مقاومت در برابر آنچه “پُک اول” مینامند، باشید. در کنار آن، استراتژیهایی نیز برای مقابله با سیگار کشیدن نوجوانان در نظر داشته باشید.
سلامت جوانان
با رشد فرزندان در گذر سالها، ممکن است پویایی خانواده دستخوش تغییراتی شود و مسائل مربوط به سلامت جوانان در بازهای از بلوغ تا سوء مصرف مواد قرار گیرند.
برای دختران آشنایی با عادت ماهانه، اولویت اول سلامت است. برای صحبت کردن در این زمینه ممکن است هم شما و هم فرزندتان دچار خجالت شوید، اما با توجه به اهمیت آن، لازم است حتی با به کارگیری روشهای مختلف، این موضوع را با فرزند خود به مطرح کنید.
سوء مصرف مواد یکی دیگر از نگرانیهای احتمالی در زمینۀ سلامت و بهداشت است. با فزند خود در رابطه با خطرات مواد مخدر استنشاقی، الکل و سایر موارد مشابه صحبت کنید. نسبت به علائم و نشانههای هشدارذهنذه حساس باشید تا در صورت نیاز و در زمان مناسب وارد عمل شوید.
به یاد داشته باشید وظیفۀ شما کمک کردن به فرزندتان در انتخاب تصمیمهای درست است.