رابطه ی بین پدر و فرزند از روابط مهم در زندگی یک پدر است؛ این رابطه باید تقویت و محافظت شود زیرا نقش “پدر” در زندگی دخترش غیر قابل چشم پوشی است. متاسفانه همه ی پدران تاثیر مثبتی بر دخترانشان ندارند و گاها مشاهده شده که پدران با تمسخر اندام یا وزن، کم اهمیت دانستن میزان تحصیلات و عدم حمایت در انتخاب همسر آینده فرزندشان، شخصیت آنها را تخریب می کنند.
قدرت پدر خودشیفته
شخصیت نارسیستی (خودشیفته) پدر در خانواده ای که حرف بزرگتر در آن حکومت می کند، باعث بی نظمی خانواده می شود و لذا آسیبی که خانواده وارد می شود برطرف شدنی نیست. وقتی در چنین خانواده ای بزرگ می شویم، همیشه به دنبال رهبری پدر هستیم. دختران در خانواده های عادی، اعتماد بنفس کافی را برای زندگی دارند و به عنوان فرزند با ارزش خانواده تلقی می شوند؛ اما روشن است که در خانواده ای با پدر نارسیست، با وجود کسب موفقیت های بسیار، فرزند با ارزش به شمار نمی رود. به همین دلیل، فرزند، خود را احمق و بی مصرف فرض کرده و به مراتب برای کارهای خود ارزشی قائل نمی شود.
مقاله ی مرتبط: با خودشیفتگی یا “نارسیسیسم” بهتر آشنا شوید!
ویژگی های پدر نارسیست
شناسایی یک پدر نارسیست به اندازه ی قانع کردن پدری که مبتلا به نارسیسیسم است، سخت و دشوار می باشد! نشانه هایی وجود دارد که می توانید آنها را شناسایی کنید:
- زندگی کردن در زندگی فرزند: این نوع پدران همیشه کودکان را مجبور می کنند تا پا جای پای خودشان بگذارند؛ مثلا رشته ی پدر خود را انتخاب کنند، به دانشگاهی بروند که خودشان رفته اند و به طور کلی، آرزوهای پدرشان را برآورده کنند نه آرزوهای خودشان را. در غیر اینصورت فرزندان اغلب از طرف پدر طرد می شوند.
- کنار گذاشتن فرزند: این نوع پدران موفقیت فرزندشان را تهدیدی برای خود می دانند و اغلب مشغول تخریب شخصیت و سرکوفت فرزندشان هستند.
- حس برتری نسبت به فرزند: نه تنها نسبت به فرزندان، بلکه به اطرافیان خود نیز حس برتری دارند.
- دستکاری: دستکاری در امور از ویژگی های بارز این پدران است. آن ها به هیچ وجه کار بد خود را گردن نمی گیرند و همیشه سعی در تهمت، سرکوب، تهدید و اجبار فرزندان دارند.
- نبود حس همدلی: پدر نارسیست همواره از درک و همدلی با احساس کودکان عاجز است و نمی تواند قابلیت های فرزند خود را درک کند.
- عدم استقلال: این پدران از فرزندان خود انتظار دارند که تا اخر عمر از آن ها مراقبت کنند. از نظر آنها، فرزند باید وابسته ی پدر و مادر باشد و امور مالی و احساسی والدین را تامین کند.
چرا یک پدر خودشیفته می‌شود؟
در حقیقت، همه ی ما از بدو تولد، یک حس خودشیفتگی در وجود خود داریم. برخی ها در برخورد با رفتارهای انسانی در محیط، بین احساساتشان تعادل برقرار می کنند ولی در رابطه با پدران نارسیست، عقیده بر این است که در کودکی، این پسر بچه ها لوس بار آمده اند و والدینشان حس مسئولیت و استقلال و پذیرش خطاهای خود را به آنها یاد نداده اند. این کودکان به همین روش بزرگ شده و وارد جامعه و خانواده ی دیگر می شوند که نتایج تربیت نامناسب والدینشان در بدترین حالت بروز می کند.
بزرگ شدن با یک پدر خودشیفته
کنار آمدن با یک فرد نارسیست بسیار دشوار است، ولی زمانی که آن فرد پدر شما یا یکی از اعضای خانواده شما باشد، مجبور به تحمل شرایط هستید. را های پیشنهادی ما عبارتند از:
- همیشه برای خود چیزی نگه دارید! لازم نیست تمام موفقیت ها و دستاورد ها و رازهای زندگی تان را با آنها در میان بگذارید؛ از آن جا که افراد نارسیست حس همدردی ندارند، پنهان کردن احساسات می تواند از تخریب شخصیت شما جلوگیری کند!
- حد و حدود را مشخص کنید: حرف هایی که پدرتان می زند، نباید بر شما تاثیر بگذارد. وقتی پدرتان شروع به سخنرانی با لحن تند می کند, بلافاصله او را تصدیق کنید و به او بفهمانید که می دانید قرار است چه بگوید و نمی گذارید به شما توهین کند.
- او را آنطور که هست بپذیرید: وقتی چیزی عیب دارد, انسان تلاش می کند تا آن را اصلاح کند, این روش برای پدران خودشیفته کارساز نیست؛ زیرا هر چه بیشتر برای قانع کردن وی تلاش کنید, اوضاع بدتر می شود.
- با پزشک مشورت کنید: مسلما در کشور های پیشرفته, مشاوره های روانشناسی برای آموزش نحوه ی رفتار با افراد نارسیست وجود دارد. با فراگیری این روش ها می توانید با پدرتان بهتر رفتار کنید.
- او را ترک کنید: قبول توهین و تحقیر از طرف شما, او را به اینکار تشویق می کند. گاهی پدران برای قانع کردن طرف مقابل دست به درگیری فیزیکی می زنند. اگر احساس امنیت ندارید, می توانید او را ترک کنید. پیشنهاد مشاوران در این مواقع هم همین است. برای اینکه پدرتان از رفتن شما جلوگیری نکند, کلید ماشین یا موبایل خود را با خود حمل کنید.
- به فکر آینده ی خود باشید: اکثر دخترانی که پدر خود شیفته ای دارند, شریک زندگی شان نیز خود شیفته است! برای جلوگیری از این اتفاق, دختران باید با شناسایی رفتارهای یک فرد نارسیست و ارزیابی آن در شریک زندگی شان, آینده ی بهتری برای خود رقم بزنند. عبرت از گذشته و عدم بی توجهی به آن, آینده ی بهتری می سازد.
اگر پدر یا مادر نارسیست دارید نگران نباشید؛ شما تنها نیستید! با عضو شدن در گروه ها و کمپین های روانشناسی و مشورت با روانپزشک در مورد نحوه ی برخورد با والدین مبتلا به نارسیسیسم، می توانید آینده ی بهتری برای خود و فرزندتان فراهم کنید.
سلام. از ب بسم الله نوشته شما شروع کردم به گریه کردن. شاید زیاد نگفتید ولی کم هم نبود و شخصیت پدر خودشیفته رو به درستی نشون دادید. بیش از سی ساله گرفتار پدر خودشیفته هستم. نمیتونید تصور کنید شرایطی که برای ما ایجاد کرده چقدر سخت و دردناکه و در عین حال امکان خلاصی ازش نیست. اینجا کشور اروپایی و آمریکایی نیس که ۱۸ سالت شد بتونی ترک خانواده کنی. باید بسوزی و بسازی. جوونیم حروم شد، کودکی و نوجوانیم با توهین و سرکوب و تحقیر سپری شد و اصلا نفهمیدم چجوری بزرگ شدم. دختر زیبای تیزهوش و با اعتماد به نفسی بودم که الان هیچ اثری از اون دختر تو من نیس. به هیچ وجه اعتماد به نفس ندارم، به خاطر درخواست پدر خودشیفته با کسی ارتباطی ندارم. به خاطر زورگویی پدر خودشیفته کاری درآمدی ندارم. دست به سینه وایسادیم امر بفرمایند تا ما اطاعت کنیم. خیلی دوس داره بهش وابسته باشیم، خیلی. هنوزم که هنوزه باورم نمیشه ۳۰ ساله مارو مثل اسیر گرسنه و تشنه نگه داشته و خودش چه سبک زندگی در پیش گرفته. تازه پدر من بیماری های روانی دیگری هم داره و هزار ماشالله یه پکیج کامله از این بابت. اینم شانس ما بود، ای روزگار….