استاتین دارویی کم خطر و موثر برای کاهش کلسترول خون و ریسک بیماری قلبی می باشد که در صورت مصرف بیش از حد، عوارض جانبی شدید و درد ناکی را به وجود می آورد. در بعضی از افراد، این درد توسط nocebo effect ایجاد می شود تا خود دارو. مهندسی ژنتیک می تواند عوارض جانبی دارو را کاهش داده و افراد بیشتری را به مصرف استاتین تشویق کند. Deepak Voora از دانشگاه دوک کارولینای شمالی و همکارانش، سرپرستی تحقیقات بر روی ژنی که درد ماهیچه ای ایجاد می کند، بر عهده دارند. ژن مورد نظر، پروتئینی را کد می کند که نقش انتقال دارو ها را به کبد دارد. شکل متفاوتی از این ژن، در پاسخ به مصرف استاتین، در عضلانی ایجاد می کند.
مقالات مرتبط: عوارض جانبی استاتینها
انتظارات پیش از مصرف استاتین بر چگونگی مصرف آن تأثیرگذار است
وورا و همکارانش اطلاعاتی را از آزمایش کلینیکی سه نوع استاتین به دست آوردند. آنان نتیجه گرفتند که افرادی که ژن متفاوت داشتند، نسبت به نوعی از استاتین بنام سیم واستاتین بیشترین عوارض جانبی را نشان می دهند. در مقابل، نسبت به پرا واستایتن کمترین عوارض جانبی را دارند. محققان این آزمایش را بر روی ۱۵۹ فرد دیگری انجام دادند که مدت ها پیش مصرف استاتین را به دلیل درد عضلانی قطع کرده بودند.
این تحقیقات چرا اعتبار دارند؟
ابتدا از تعداد زیادی از افراد تست ژنتیک گرفته می شود، ولی فقط یک گروه خاص باید نتایج آن را بدانند. برای این گروه، پزشک باید DNA اشخاص را از جهت داشتن یا نداشتن ژنی که آن ها را به درد عضلانی ناشی از مصرف استاتین دچار می کند، مطلع سازد. افرادی که این ژن را نداشتند می توانستند از هر نوع استاتین اسفاده کنند. سایر افراد شرکت کننده از نتایج بی خبر بودند، توصیه های استاندارد ژنتیکی را از پزشک خود دریافت کردند.
۵۷ درصد از افرادی که از وجود یا عدم وجود ژن در ژنتیک خود خبر داشتند، مصرف استاتین را در طول ۳ ماه شروع کردند، ولی تنها یک سوم افرادی که توصیه های پزشکی دریافت کرده بودند، استاتین را مصرف کردند. بعد از پایان هشت ماه، افراد دسته ی اول، به میزان ۱۰ تا ۱۵ درصد، کلسترول LDL کمتری در خون داشتند. دکتر Jason Vassy از دانشگاه پزشکی هاروارد اعلام کرد که این افراد همان کسانی بودند که از مصرف استاتین خودداری می کردند. دکتر وورا در این مورد گفت:
با بالا بردن آگاهی افراد نسبت به یک دارو، می توان آن ها را نسبت به مصرف دارو تشویق کرد. امیدوارم این آگاهی بین پزشکان و بیماران به اندازه ای گسترش یابد که به دارو ها و تاثیرات آنها اعتماد کنند.