اگر احساس می‌کنید که دچار سرما خوردگی شده اید، نیازی به یافتن وسیله‌ای برای پیشگویی حوادث بعدی ندارید. وقوع عطسه و سرفه حتمی است. ممکن است سردرد، گلو درد و آبریزش بینی نیز دیده شود. اما برای بعضی افراد این تمام اتفاقات نیست؛ درد عضلانی هم می‌تواند برای این افراد مشکل ساز باشد.
آیا به دنبال راهی برای رهایی از درد سرما خوردگی هستید؟ نیازی نیست که به دنبال جایی دور‌تر از داروخانه محله‌تان باشید!
مقاله مرتبط:درباره ی سرماخوردگی چه می‌دانید؟
دارو‌های بدون نسخه (OTC):
دارو‌هایی وجود دارد که می‌توانید بدون تجویز پزشک تهیه کنید. از جمله این دارو‌ها می‌توان به مسکن‌هایی مانند استامینوفن، دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند: آسپرین، ایپوپروفن، کتوپروفن و ناپروکسن اشاره کرد.
هر دو‌ی استامینوفن و NSAID ها می‌توانند تب و درد عضلانی را کم کنند. بعضی از افراد معتقدند که یک دسته از این دارو‌ها برایشان تاثیرگذار‌تر است.
بسیاری از دارو‌های OTC دارای استامینوفن یا ایبوپروفن نیز هستند.
چگونه دارو‌های OTC باعث تسکین درد‌تان می‌شوند؟
NSAID ها با کاهش میزان تولید ماده‌ی هورمون مانندی که باعث درد و التهاب می‌شود، کمک می‌کنند. استامینوفن به مناطقی از مغز که پیام‌های درد را دریافت می‌کنند، اثر می‌گذارد.
درد‌های من ناشی از سرما خوردگی است یا آنفولانزا؟
بسیاری از علائم این دو بیماری مشابه یکدیگر است. با وجود این، تفاوت‌های کلیدی بین آن‌ها وجود دارد.
- تب، سردرد و سایر درد‌ها در آنفولانزا شایع است ولی در سرما خوردگی کمتر دیده می‌شود.
- افرادی که سرما خوردگی دارند، معمولا دچار گرفتگی بینی و گلو درد هستند. این موارد در آنفولانزا کمتر دیده می‌شوند.
- علائم آنفولانزا معمولا به شکل ناگهانی ظاهر می‌شوند که این می‌تواند شما را ضعیف و ضعیف‌تر کند. سرفه خشک و خستگی می‌تواند از ۲ تا ۳ هفته ادامه پیدا کند.
نشانه‌هایی که بیانگر بد‌تر شدن آنفولانزا می‌باشد، شامل موارد زیر است:
- تب شدید
- لرزش
- تنگی نفس
مقاله مرتبط:آنفولانزا یا سرماخوردگی؟ مسئله این است!
آیا مسکن‌ها بی‌خطر هستند؟
اگر دارو‌های ضد درد OTC را به شکل صحیحی مصرف کنید و توضیحات برچسب راهنمایی را نیز دنبال کنید، این دارو‌ها برای اکثر افراد برای رهایی از درد سرما خوردگی سودمند خواهد بود. اما اگر بیشتر از ۱۰ روز به آن‌ها نیاز دارید، با پزشک خود در این مورد مشورت کنید.
هر چند به طور معمول این دارو‌ها بی‌خطر هستند، عوارض جانبی مربوطه ممکن است دیده شوند و برای بعضی افراد بسیار جدی باشند. برای مثال اگر دارو‌های رقیق کننده خون مصرف می‌کنید، دارای معده فعال یا زخم‌های روده‌ای هستید، آسپرین و سایر NSAID ها مانند ایبوپروفن و ناپروکسن را مصرف نکنید.
کودکان و نوجوانان مبتلا به آبله مرغان، آنفولانزا و کسانی که دارای تب بالا هستند، نباید آسپرین را مصرف کنند. علت این است که ریسک بروز یک وضعیت جدی خطرناک به نام سندروم ری (Reye’s syndrome) بالا می‌رود. FDA و سازندگان دارو معتقدند، دارو‌های بدون نسخه سرفه و سرما خوردگی نباید به کودکان زیر ۴ سال داده شود.
برخی پزشکان می‌گویند افراد با مشکل آسم، به علت خطر تنگی نفس، باید از مصرف آسپرین خودداری کنند.
NSAID هایی مانند ایبوپروفن، کتوپروفن و ناپروکسن، ممکن است منجر به ناراحتی‌های شکمی شوند. همچنین می‌توانند باعث تجمع آب و تورم ( ادم )، ناراحتی‌های کلیوی و کبدی شوند.
افرادی که آسم دارند، در معرض خطر بالای واکنش‌های شدید آلرژیک به NSAID ها هستند.این مسکن‌ها همچنین می‌توانند باعث افزایش فشار خون شوند، بخصوص زمانی که فرد از قبل دارای فشار خون بالایی باشد.
استامینوفن نسبت به NSAID ها ناراحتی کمتری را برای معده ایجاد می‌کند. ولی اگر بیشتر از میزان توصیه شده مصرف کنید و بخصوص اگر الکل نیز مصرف کرده باشید، می‌تواند باعث آسیب کبدی شود. اگر دارای بیماری‌های کبدی هستید، یا مرتبا به میزان متوسط یا زیاد الکل می‌خورید، از مصرف استامینوفن خودداری کنید.
مقاله مرتبط:استامینوفن؛ آیا آنگونه که فکر می‌کنیم بی‌خطر است؟!
از آنجایی که ترکیب دارو‌های سرما خوردگی گاها دارای یک مسکن ، معمولا استامینوفن یا ایبوپروفن، نیز می‌باشد، مواظب باشید که علاوه برآن‌ها داروی مسکن دیگری مصرف نکنید.
برای آگاهی از نوع مسکن موجود در داروی سرما خوردگی، برچسب مربوط به ترکیبات سازنده را مطالعه فرمایید. اگر این مسکن برای شما دارای خطر است، به دنبال داروی دیگری باشید. برای اطمینان با پزشک خود در مورد دارویی که قصد استفاده از آن را دارید، مشورت کنید.
