در بخش قبلی با محدودیت های چشم انسان آشنا شدیم. در این بخش از سری مقالات “انسان در تنگنا” با یکی دیگر حواس پنج گانه ی انسان که یکی از بخش های حیاتی برای برقراری ارتباط است، یعنی حس شنوایی، آشنا می شویم.
گوش انسان از سه بخش گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی تشکیل شده است. لاله ی گوش و بخشی از مجرای گوش جزو گوش خارجی، پرده ی صماخ و استخوان های گوش مربوط به گوش میانی و حلزون گوش و مجرای نیم دایره ای مربوط به گوش داخلی هستند. مجرای نیم دایره ای بیشتر در تنظیم تعادل نقش دارد و حلزون گوش مربوط به شنوایی است.
مقالات مرتبط: نوروم شنوایی
گوش یک انسان جوان و سالم به طور معمول فرکانس ۲۰ الی ۲۰,۰۰۰ هرتز را می شنود، هر چند این محدوده در اثر افزایش سن یا بعضی بیماری ها کاهش می یابد. آستانه ی شنوایی هر فرد، پایین ترین صدایی است که گوش می تواند در سکوت کامل شنیده و درک کند. این آستانه با توجه به سن، وضعیت سلامت و فرکانس صدای اطراف، در هر فرد تغییر می‌کند. در چارت زیر آستانه‌ی شنوایی افراد (برحسب دسی بل) بر اساس فرکانس های مختلف نشان داده شده است. افراد مورد بررسی، در محدوده ی سنی ۱۸ تا ۵۵ و محدوده‌ی فرکانس‌ها ۱۲۵ تا ۱۲,۰۰۰ هرتز بوده است. کمترین صدایی که ثبت شده، صفر دسی بل نیست؛ بلکه در حدود ۵ دسی بل می باشد.
مقاله‌ی مرتبط: آیا گوش بزرگ‌تر نشانه شنوایی بیشتر است؟
به ندرت پیش می آید که گوش بتواند فرکانس کمتر از ۵- دسی بل را بشنود، به طوری که بین مردان و زنان، فقط ۱ نفر از هر ۱۰ نفر قادر است صداهای کمتر از صفر دسی بل را بشنود. در واقع، آستانه ی شنوایی طبیعی انسان بین صفر تا ۵ دسی بل می باشد.
