بیماری‌های قلبی و عروقی از شایع‌ترین علل مرگ و میر در کل جهان هستند اما راهکارهای درمانی چندانی برای مقابله با آن‌ها وجود ندارد. حال، گروهی از دانشمندان در ACS Nano پیشنهاد کرده‌اند که کپسوله‌کردن سلول‌های بنیادی در نانوژل‌ها قابلیت کمک به بهبود آسیب قلبی را دارد.
انفارکتوس قلبی که به نام حمله‌ی قلبی نیز شناخته می‌شود، موجب آسیب و تخریب بافت عضلانی دیوار‌های قلب می‌شود. دانشمندان متدهای گوناگونی را برای تعمیر و بازیابی این آسیب آزمایش کرده‌اند؛ برای مثال، یکی از این روش‌ها شامل ایمپلنت سلول‌های بنیادی در دیواره‌ی قلب است؛ اما متأسفانه این پیوند عموماً عملی نشده و بافت پیوندی پس زده می‌شود. هم‌چنین در برخی مواقع نیز پاسخی ایمنی القا و تحریک می‌شود. درمان پیشنهادی دیگر که در دست بررسی می‌باشد استفاده از هیدروژل‌های تزریق‌پذیر است؛ موادی که از ترکیب آب و پلیمر ساخته شده‌اند. استفاده از پلیمرهای طبیعی نظیر کراتین و کلاژن به علت قیمت بالای آن‌ها صرفه‌ی اقتصادی ندارد و کامپوزیشن آن‌ها در بین گروه‌های مختلف، شکل‌های متنوعی به خود می‌گیرند. در نتیجه Ke Cheng, Hu Zhang, Jinying zhang و همکارانشان به دنبال مشاهده‌ی این هستند که آیا قراردادن سلول‌های بنیادی در هیدروژل‌های گران قیمت با هسته‌های کوچک تعبیه‌شده در محیط آزمایشگاه عملکرد مناسبی خواهند داشت؟
مقاله‌ی مرتبط: مروری بر دارورسانی مبتنی بر نانوتکنولوژی
این تیم تحقیقاتی، سلول‌های بنیادی را در داخل کپسول‌های نانوژل قرار دادند. این نانوژل‌ها در حالت پایه مایع هستند اما با قرارگرفتن در دمای بدن به ژل نرم تدیل می‌شوند. نانوژل‌ها اثر مخربی بر سلول‌های بنیادی نداشتند و اختلالی در عملکرد و رشد آن‌ها ایجاد نشده و پاسخ پس زدن بافت توسط سیستم ایمنی نیز مشاهده نشد. با تزریق این سلول‌های بسته‌بندی‌شده به قلب موش‌ها و خوک‌ها، محققان پذیرش بافت و خودترمیمی بهتری را در مقایسه با روش تزریق مستقیم سلول‌های بنیادی مشاهده کردند. علاوه بر این، این امر موجب تقویت دیواره‌های قلبی شده بود. در نهایت، نتیجه‌ی کار گروه تحقیقاتی برای آزمودن عملکرد سلول‌های بنیادی کپسوله‌شده در مدل‌های حیوانی حمله‌ی قلبی موفقیت آمیز بود.
مقاله‌ی مرتیط: آیا درمان هدفمند بیماری‌ها ممکن است؟
