مطالعه جدیدی ارتباط بین کمبود روی و فشارخون بالا را نشان می‌دهد. یافته‌ها می‌توانند به پزشکان در طراحی راه‌های جدید مداخله در جمعیت بیماران در ریسک کمک کنند. فشارخون بالا در ایالات‌متحده یک مشکل بزرگ و پیش‌رونده است. بنا بر انجمن قلب آمریکا فشارخون بیش از ۱۰۰میلیون نفر را در آمریکا درگیر کرده است.
طی سال‌های اخیر محققان ارتباطی را بین مقادیر پایین روی و فشارخون یافته‌اند. اما تا به حال آنها نتوانسته‌اند نقش دقیق روی را در پروسه فشارخون نشان دهند. برای مثال، افراد با شرایط خاصی نظیر دیابت نوع۲ و بیماری مزمن کلیوی اغلب کمبود روی و فشارخون بالا دارند. دانشمندان هنوز درباره اینکه آیا روی یک عامل یا نتیجه فشارخون بالاست مطمئن نیستند.
به طور مشابه مطالعات دیگری نشان داده‌اند افراد با کمبود روی احتمال بالایی برای ابتلا به فشارخون بالا دارند. برای اطمینان بیشتر از تعامل روی و فشارخون موش‌های حساس به نمک که فشارخون افزایش‌یافته‌ای دارند مقادیر کمتری روی در خونشان دارند. اخیراً تیم مطالعه جدیدی تحقیقی را برای کشف ارتباط روی و فشارخون ترتیب داده‌اند. آنها می‌خواهند کمی بیشتر مکانیسم این پدیده را مورد پژوهش قرار دهند. تیم یافته‌های خود را در مجله فیزیولوژی آمریکا و بخش فیزیولوژی کلیه چاپ کرده‌اند .
کلیه‌ها و فشارخون
جذب سدیم نقش حیاتی را در حفظ فشارخون بازی می‌کند. مبادله گر هم انتقالی سدیم کلرید (NCC) اهمیت ویژه‌ای دارد. این پروتئین سدیم را از مایعاتی که به ادرار تبدیل خواهند شد باز جذب می‌کند و آن را دوباره به بدن بازمی‌گرداند. نویسنده دراین‌باره می‌گوید :
نوسان کلیوی در دفع سدیم اساس کنترل فشارخون است.
تعدادی پروتئین وجود دارند که می‌توانند با NCC تعامل کنند تا مقدار سدیمی که بدن دفع یا جذب می‌کند را تنظیم کنند. روی در اینجا به عنوان کوفاکتور عمل می‌کند به این معنا که بر فعالیت محدوده وسیعی از پروتئین‌ها شامل آنزیمها، عوامل رونویسی و پروتئین‌های تنظیم‌کننده اثر تنظیمی دارد. محققان معتقدند روی یکی از پروتئین‌های تنظیم‌کننده NCC را تحت تأثیر قرار می‌دهد با این حال آنها برای اطمینان بیشتر تلاش زیادی انجام داده‌اند.
روی و فشارخون بالا
در مطالعه آخر دانشمندان توالی‌هایی از آزمایش‌ها را برای بررسی رابطه کمبود روی و فشارخون و نقش NCC انجام داده‌اند. ابتدا آنها نشان دادند موش‌هایی که مقادیر کمتری روی را مصرف می‌کردند به فشارخون مبتلا شدند سپس آنها موش‌ها را به دو گروه تقسیم کردند و همان طور که انتظار می‌رفت آن‌هایی که رژیم غذایی با روی کافی دریافت کردند فشارخون نرمال خود را بازیافتند.
آنها به موش‌های گروه دیگر هیدروکلروتیازین دادند. این دارو NCCرا مهار می‌کند بنابراین این پروتئین دیگر سدیم را به داخل خون بازنمی‌گرداند و به ادرار اجازه می‌دهد تا آن را بیرون ببرد. این موش‌ها هم فشارخون نرمالی کسب کردند.
در آزمایش‌های دیگر محققان روی بافت‌های حیوانی در آزمایشگاه کارکردند. آنها نشان دادند که NCC مسئول فشارخون مرتبط با کمبود روی است. آنها همچنین نشان دادند فعالیت این پروتئین با حضور روی تغییر می‌کند خصوصاً فعالیت آن در کمبود روی افزایش می‌یابد. دانشمندان معتقدند وقتی روی منبع کمی دارد این پروتئین ثبات بیشتری دارد و می‌تواند برای مدت بیشتری فعالیت کند. این نتایج یافته‌های ابتدایی را به هم گره میزند و نقش روی را در فشارخون تأیید می‌کند. نویسنده معتقد است :
فهم مکانیسم خاصی که کمبود روی را به نامنظمی فشارخون مرتبط می‌کند می‌تواند نقش مهمی در درمان فشارخون در بیماری‌های مزمن داشته باشد.
مقاله مرتبط:پیاده‌‌روی نیم‌ساعته می‌تواند فشار خون را به اندازه‌ی درمان دارویی پایین بیاورد!
