برخی ویژگیهای شخصیتی به شکل سادهای علاقهی افراد را جلب میکنند؛ برای مثال، سازگاری، که در ادامه با خونگرمی و مهربانی شناخته میشود، چه کسی بدش میآید؟
با اینکه روانشناسان از اینکه چگونه ویژگیهایی در افراد مثبت و چه ویژگیهایی منفی تلقی میشوند تا حدودی آگاهند، اطلاعات اندکی از اینکه چگونه ویژگیهای خود فرد سبب میشود ویژگیهایی را در سایرین مثبت یا منفی تلقی کند دارند.
تحقیقات جدید نشان میدهند که ویژگیهای منفی نظیر خودشیفتگی و خود محوری توسط افرادی که خود مقادیری از آن را دارند، بهتر تحمل میشوند.
مقالهی مرتبط: شخصیت شما با شکل فیزیکی مغز شما در ارتباط است
تحملشدن ویژگیهای منفی از سوی افراد میتواند یکی از دلایلی باشد که اختلالات شخصیتی در برخی موارد، به سختی درمان میشوند. برای مثال، فردی که به خودشیفتگی مبتلا است، میتواند از این امر کاملا آگاه باشد؛ تنها نیازی نمیبیند که درمان در پیش گیرد چرا که این امر، مشکلی برای او ایجاد نمیکند.
مردم به چه ویژگیهایی علاقه دارند؟
در پژوهشی که در سال ۲۰۱۴ در مجلهی Personality and Individual Differences منتشر شده است، پژوهشگران به نتیجه رسیدند که با وجود اینکه افراد مبتلا به خودشیفتگی تمایل دارند در مرکز توجه باشند، در حقیقت بهتر از سایر افراد میتوانند با سایر افراد خودشیفته کنار بیایند.
مقالهی مرتبط: نارسیسیسم یا خودشیفتگی
با توجه به این نتایج، تیم جدید تحقیقاتی تصمیم گرفتند که این پژوهش را در طیف گستردهتری از ویژگیها انجام دهند.
در پژوهش اول، محققان ۲۱۸ نفر از دانشجویان را استخدام کرد و آنان را برای تعیین بازهی ابتلا به اختلالت روانی و شخصیتی از قبیل آنتاگونیسم (عدم علاقه به سایرین و سوء استفاده از آنان)، نارسیسیم (خودشیفتگی)، مشکلات پرخاشگری و عدم توانایی کنترل خشم و پرخاشگری مورد بررسی قرار دارند. در پژوهش دوم، از ۱۹۸ نفر که کل ویژگیهای آنها، نه تنها آنهایی که بد و غیرقابل پذیرش تلقی میشوند، مورد بررسی قرار گرفتند. در هر دو پژوهش، فاصلهی زمانی بین بررسیهایی که روی افراد انجام شد، ۱۰ روزه بوده و در بار، نحوهی واکنش این افراد به ویژگیهای مورد نظر در سایر افراد بررسی و جمعآوری میشود. هدف از وجود این فاصلهی ده روزه نیز عدم تأثیرپذیری افراد از تعصبات خود بود.
افراد به مشابهات خود علاقه نشان میدهند!
نتیجهای که به طور مستمر حاصل میشود، علاقهی افراد به افرادی که دارای ویژگیهای شخصیتی مشابه خودشان میباشد، است؛ چه این ویژگیها از دستهی اختلالات شخصیتی باشند و چه ویژگیهای عام شخصیتی.
برای مثال درصورتی که خود را فردی عصبی میدانید، ارتباطی بین این موضوع و علاقهی شما به افراد سهیم در این ویژگی وجود دارد.
در حقیقت، موضوع علاقهی افراد به ویژگی مشابه خود چندان ساده نیست.
افراد آنتاگونیست در حقیقت به آنتاگونیست بودن علاقه ندارند؛ افراد عصبی به عصبی بودن علاقهای ندارند و افراد درونگرا واقعا علاقهای به درونگرایی ندارند. تنها تحمل بیشتری نسبت به آن در سایر افراد نشان میدهند و واکنش که به آن نشان میدهند، به اندازهی افرادی که فاقد این ویژگیها هستند، منفی نیست.
مقالهی مرتبط: چگونه میتوان با یک سؤال ساده، به شخصیت افراد پی برد؟
این تحمل میتواند یکی از علل ایجاد رابطه دوستی یا ازدواج افرادی که از اختلالات شخصیتی مشابه رنج میبرند باشد.
سوالات زیادی هنوز بدون پاسخ ماندهاند؛ برخی پژوهشها نشان میدهند افراد خودشیفته در ابتدا جذاب به نظر میرسند اما در ارتباط طولانی مدت، افراد از معاشرت با آنان خسته میشوند. یا زمانی که دو فرد آنتاگونیست با هم به معاشرت میکنند، بسیاری از افراد شگفت زده میشوند. با اینحال، باید در نظر داشت که درمان اختلالات شخصیتی دشوار است و بسیاری از آنان، مادامالعمر میباشند. این امر میتواند عدم علاقهی بیماران به قرار گرفتن در رواندرمانیهای بدون نتیجه را نشان دهد.
این نتایج در ۴ مارچ در Journal of Personality منتشر شدهاند.