محققان موفق به طراحی محیطی مشابه با رحم شده‌اند که امید به نجات نوزادان شدیداً نارس را بالا می‌برد.
محیط، و یا بهتر است بگوییم دستگاه شبه‌رحم منحصربه‌فردی که توسط محققین بیمارستان کودکان فیلادلفیا۱ طراحی شده است – با این که هنوز در فاز آزمایشی قرار داشته و روی مدل‌های حیوانی تست می‌شود – قادر به ارائۀ مراقبت‌های لازم برای نوزادان بسیار نارس می‌باشد؛ به این صورت که این نوزادان، پس از تولد، درون مایع آمنیوتیک آزمایشگاهی غوطه‌ور شده و به مدت چندین هفته تحت مراقبت‌های خارج رحمی قرار می‌گیرند.
در ایالات متحده سالانه ۳۰ هزار کودک در هفتۀ ۲۶ام بارداری (و حتی پایین‌تر) متولد می‌شوند. زودرسی مفرط اولین علت مرگ‌و‌میر شیرخواران در این کشور است. کم‌تر از نیمی از این نوزادان زنده می‌مانند. ولی از این تعداد، ۹۰ درصد متحمل بیماری و انواع معلولیت‌ها می‌شوند، از جمله: بیماری‌های ریه، فلج مغزی۲، نابینایی و آسیب مغزی.
جراحان و نوزادشناسان۳ روزانه شاهد عوارض زودرسی هستند. ولی پژوهشگران بیمارستان کودکان فیلادلفیا راه‌کاری را پایان دادن به این عوارض ابداع نموده‌اند که صنعت مراقبت از نوزادان نارس را دستخوش تحول خواهد کرد. گروه تحقیقاتی نتایج مطالعات پیش‌بالینی خود بر روی این دستگاه مراقبت خارج رحمی را در ژورنال Nature Communications (با IF: 11/329) منتشر کرده‌اند.
دکتر آلن دبلیو. فلیک۴، سرپرست تیم، در این باره توضیح می‌دهد:
دستگاه ما – با ارائۀ نوعی فناوری که هم‌اکنون وجود ندارد – قادر است از عوارضی که نوزادان بسیار نارس را درگیر می‌کند جلوگیری نماید. این نوزادان نیاز مبرمی به پلی میان رحم مادر و جهان خارج دارند. اگر ما بتوانیم دستگاهی را جهت پشتیبانی چندهفتگی از رشد و نمو اندام [در این نوزادان]، توسعه دهیم، قادر خواهیم بود پیامدهای ناشی از زودرسی مفرط را نیز بهبود بخشیم.
جهت مطالعۀ بیشتر به منبع اصلی مراجعه کنید.
پیوست
۱. Children’s Hospital of Philadelphia
۲. Cerebral Palsy
۳. Neonatologist
۴. Alan W. Flake
