شما واقعا میتوانید طول موج مشابه فرد دیگری داشته باشید: در یک مطالعه جدید، زمانی که دانشآموزان دبیرستان در کلاس زیستشناسی بودند و درگیر آن شده بودند امواج مغزیشان همگام سازی شده بود.
۱۱ روز بعد از دوره نیمسال اول، محققان همهی آن ۱۲ دانشآموزی که در کلاس زیستشناسی بودند را جمع کردند تا امواج مغزیشان را با یک دستگاه قابل حمل به نام الکتروانسفالوگرام (EEG) اندازهگیری کنند.
براساس این مطالعه که ۲۷ آپریل امسال در مجله Current Biology منتشر شد؛ امواج مغزی دانشآموزی که بیشتر با امواج مغزی دیگر دانشآموزان کلاس همگام سازی شود، بیشتر احتمال دارد که که اظهار کند که از کلاس آن روز بهره برده است. برای مثال زمانی که محققان امواج مغزی را که امواج آلفا مینامند تحلیل کردند متوجه شدند که زمانی که دانشاموزان بیشتر از کلاس بهره میبرند بیشتر احتمال دارد که امواجشان افت و خیزهای شبیه به زمان مشابه امواج سایر دانشآموزان داشته باشد.
به همین ترتیب زمانی که امواج مغز یک دانشآموز کمتر با امواج سایر افراد کلاس همگام باشد، کمتر احتمال دارد که دانشآموز بگوید که در کلاس بهره کافی برده است.
نویسنده رهبر مطالعه سوزان دیکر، دانشمند محقق روانشناسی دانشگاه نیویورک، در بیانیهای اظهار کرد:
اینکه امواج مغز ما چقدر خوب بتواند با امواج سایر افراد همگام شود میتواند به عنوان یک پیشگوی خوب برای اینکه ما چقدر میتوانیم همراهی کنیم یا چطور از آن بهره خواهیم برد، باشد.
براساس این مطالعه، بهرهگیری یک دانشآموز در کلاس و پویایی اجتماعیش با سایر دانشآموزان – که شامل این است که چقدر با بقیه همراه میشود – برای یادگیری یک دانشآموز حیاتی است.
محققان همچنین به بررسی ارتباط مابین امواج مغزی و چگونگی احساس دانشآموزان پیرامون آموزشی که دریافت میکنند پرداختند.
آنها دریافتند زمانی که امواج مغز دانشآموزان بیشتر همگام میشود بیشتر احتمال دارد که دانشآموزان بگویند که سبک آموزشی که دریافت میکنند را دوست دارند.
امواج مغزی آن دسته از دانشآموزانی که اظهار میکردند دوستان صمیمی هستند نیز با یکدیگر همگام بود. برای مثال این محققان دریافتند دو دانشآموز که میگفتند با یکدیگر احساس صمیمیت میکنند زمانی که قبل از کلاس با یکدیگر تعامل رودررو داشتهاند در طول کلاس امواج مغزی همگام بیشتری را داشتند.
کاملا مشخص نیست که چرا امواج مغز دانشآموزان وقتی بکار گرفته میشوند همگام میشود. با این حال محققان میگویند که توضیح این مسئله ممکن است با تمرکز و توجه مشترک در ارتباط باشد.
طبق گفته محققان یکی از محدودیتهای این مطالعه این بود که بر روی یک کلاس انجام شده بود که برخلاف محیط کنترل شدهی آزمایشگاهی است. از سوی دیگر آنها مینویسند که شرایط کلاس به محققان این اجازه را میداد که تعاملات و امواج مغزی را در شرایط طبیعی مطالعه کنند. در واقع طبق نوشته محققان، آنها تلاش کردند تا دانشآموزان و معلم با یکدیگر در موقعیتی طبیعی تعامل کنند.
این محققان امیدوارند در آینده از دستگاه EEG قابل حمل برای مطالعه بر روی تعاملات اجتماعی سایر گروه استفاده کنند.
نویسنده ارشد این مطالعه دیوید پوپل، پرفسور روانشناسی و علوم عصبی دانشگاه نیویورک، در بیانیهای گفت:
این مطالعه شیوهی جدید و امیدبخشی برای بررسی علوم اعصاب مربوط به تعاملات گروهی پیشنهاد میدهد.