“چشمایت‌ها را لوچ نکن، اون‌‍‌ها همین‌جوری باقی می‌مونند!” این عبارتی است که بیشتر ماها ممکن است هر از چند گاهی آن شنیده باشیم. آیا واقعا به این صورت باقی خواهند ماند؟ بهتر است نگاه دقیق‌تری به ساختار چشم‌ها بیاندازیم.
حرکات کره چشم شما توسط ۶ عضله کنترل می‌شود. زمانی که شما به بالا، پایین، چپ یا راست نگاه می‌کنید آن‌ها به کره چشم می‌چسبند و این موجب حرکت چشم شما می‌شود. زمانی که شما چشمان خود را لوچ می‌کنید (متقاطع کردن) به سادگی این عضلات را به حالت انقباض درآورده‌اید و چشم‌های خود را به سمت داخل حرکت داده‌اید. این اتفاق به صورت عادی زمانی که به شی‌ای که در فاصله نزدیک مقابل‌تان قرار دارد نگاه می‌کنید، نیز اتفاق می‌افتد.
بنابراین این اخطار‌هایی که مادرتان می‌دهد احتمالا نیرنگی است که می‌زند تا شما را از اذیت کردن برادرتان دور کند و نتوانید حرکت زجرآور دیگری برای او انجام دهید! عمل متقاطع یا لوچ کردن چشم‌ها برای مدت طولانی می‌تواند به صورت موقتی خستگی چشم ایجاد کند، هیچ مدرک پزشکی و علمی وجود ندارد که باقی ماندن حالت لوچی را ثابت کند. به احتمال زیاد نتیجه انجام این عمل بیشتر اسپاسم عضلات چشم یا کجی نگاه برای مدتی است و ممکن است این حالت برای مدتی باقی بماند ولی مسلما چشم‌های شما به حالت عادی در عرض یک ساعت یا در حدود آن برمی‌گردد، البته این باقی ماندن برای زمانی است که برای مدت طولانی چشمان خود را متقاطع کنید.
