ازدواج های فامیلی معمولا گزینه‌ی مناسبی نبوده و توصیه نمی‌شوند زیرا اغلب موجب بروز بیماری های ژنتیکی در فرزندانی از والدین با روابط فامیلی می‌شود. اما تشابه ژنتیکی در بین والدین به مقدار متعادل درواقع می‌تواند منافع زیادی را برای نسل بعد به ارمغان آورد. زیرا ژن های مشابه از هماهنگی و همگاری بیشتری نسبت به ژن های غیر مشابه دارند.
حال سوالی که پیش می‌آید این خواهد بود که افراد، چگونه و بر اساس چه معیارهایی می‌توانند بهترین میزان تشابه را بین خود و شریک زندگی خود تعیین می‌کنند؟ از نظر محققان، انتخاب همسر از بین فامیل های دور گزینه ای است که موجب رضایت هر دو طرف خواهد بود: از طرفی ژن ها میرانی از شباهت را که برای افزایش بازده آن‌ها نیاز است دارا هستند و از طرفی این شباهت به میزانی نیست که بتواند موجب بروز بیماری های ژنتیکی شود. برای آزمایش این نظریه، از تعدادی داوطلب خواسته شد تا عکس های برادر و نامزد های خود را در اختیار گروه قرار دهند و از عده‌ای دیگر خواسته شد تا میزان شباهت و وجود روابط فامیلی در بین این افراد را در مقایسه با عکس های تصادفی دیگر حدس بزنند. نتایج نشان داد که زنان به میزان سه برابر علاقه ی بیشتری را به انتخاب افراد شبیه برادر خود نشان می‌دهند این میزان ۲۵% در انتخاب، با وجود ناچیز بودن از نظر آمار و ارقام، از نظر تحقیقی مقدار بسیار قابل توجهی به شمار می‌رود. اما این موضوع به معنای علاقه ی زنان به برادرشان نیست. در واقع زنان، مردانی را ترجیح می‌دهند که دارای شباهت بیشتری به برادرشان هستند. شاید این موضوع هم بتواند علاقه‌ی موجود در بین کودکان با روابط فامیلی در هنگام بازی کردنشان را توجیه کند!
تشابهات ظاهری و صورتی شریک زندگی زنان و برادر آن‌ها
تحقیقات انجام شده در زمینه ی بیشترین موفقیت در زمینه ی ازدواج نشان می‌دهد که این مقدار زمانی حاصل می‌شود که تشابهات موجود از میزان معتدل و معقولی برخوردار باشند. اما این مقدار بر چه اساسی تعیین می‌شود؟ مشابهات قیافه و صورت افراد به اعضای خانواده ی شریک خود می‌توانند بیشترین میزان موفقیت در امر ازدواج را سبب شوند زیرا دارای بیشترین شباهت ممکن در عین مناسب ترین میزان برای تفاوت ژنتیکی می‌باشد. بررسی های انجام شده در این تحقیق نیز به روشنی حاکی از وجود تشابه قابل توجه بین زنان و همسرشان از نظر ظاهری است. با وجود همه ی این موارد، احتمال می‌رود این رفتار برای انتخاب و تمایز افراد دارای مشابهت ژنتیکی بیشتر برای ادامه ی نسل تکامل یافته باشد.
