در طی دوران بارداری، بعضی از زنانی که پیش از این هرگز دیابت نداشته‌اند یا حتی در خطرش هم نبودند؛ قند خونشان افزایش پیدا می‌کند. این شرایط حاکی از دیابت بارداری (GD) است و زمانی شروع می‌شود که بدن مادر قادر به تولید و استفاده انسولین کافی برای تبدیل قند خون به انرژی نیست.
براساس گزارشی که در سال ۲۰۱۴ توسط مرکز کنترل و پیش‌گیری دیابت (CDC) منتشر شد، بنا به گزارش‌ها در سال ۲۰۱۰ نه درصد زنانی که در آن سال زایمان کردند دچار دیابت بارداری (GD) شده بودند. این شرایط در ماه‌های آخر بارداری و زمانی اتفاق می‌افتد که جنین به طور کامل رشد کرده است. به همین دلیل، باعث نقایص مادرزادی و یا دیگر مشکلات رشدی در جنین نمی‌شود.
اگرچه GD درمان نشده می‌تواند سطح قند خون کودک را افزایش دهد و بدن او را مجبور کند که برای طی روند گلوکز، انسولین بیشتری تولید کند. در بیشتر مواقع این باعث ماکروزومی جنین یا اضافه وزن کودک می‌شود که می‌توان کودک تازه متولد شده را در معرض ابتلا به چاقی یا دیابت نوع ۲ در زندگی آتی‌اش قرار دهد.
علت GD هنوز مشخص نشده است اما تحقیق جدیدی که در American Journal of Epidemiology منتشر شده، ممکن است ارتباطی مابین سنی که زن اولین عادت ماهیانه‌اش را تجربه می‌کند و خطر ابتلا به GD را نشان بدهد. این مطالعه توسط محققان دانشگاه کوئینزلند سکولِ بهداشت عمومی استرالیا انجام شده است.
عادت ماهیانه زود، خطر ابتلا به GD را ۵۰ درصد افزایش می‌دهد.
گروه اطلاعات مربوط به ۴۷۰۰ زن را که برای یک مطالعه بلند مدت بر روی سلامت زنان در استرالیا ثبت نام کرده بودند را بررسی کردند. به طور کلی، محققان متوجه شدند که به طور قابل توجهی تعداد بیشتری از زنانی که اولین عادت ماهیانه‌اشان در سن کمتری بوده، به دیابت بارداری مبتلا شدند.
محقق و نویسنده همراه Danielle Schoenaker گزارش می‌کند که زنانی که اولین عادت ماهیانه‌اشان را در ۱۱ سالگی یا زودتر از آن تجربه می‌کنند، ۵۰ درصد بیشتر از کسانی که اولین عادت ماهیانه‌اشان را در ۱۳ سالگی یا دیرتر تجربه می‌کنند، در معرض GD قرار دارند.
ارتباط آماری حتی بعد از اینکه محققان شاخص وزنی بدن (BMI) و اوایل زندگی، تولیدمثلی و سایر عوامل مربوط به سبک زندگی را تعدیل کردند، نیز محکم باقی ماند.
Schoenaker در یادداشتی نوشت که اهمیت یافته‌ها نشان می‌دهد که “این می‌تواند به این معنی باشند که متخصصین سلامت شروع به پرسیدن سنی که برای اولین بار عادت ماهیانه را تجربه کرده‌اند بکنند تا در معرض دیابت بارداری بودن آن‌ها شناسایی شود.” پروفسور Gita Mishra، مسئول این مطالعه بلند مدت استرالیایی بر روی سلامت زنان، نیز اشاره می‌کند:
اهمیت تحقیق بر روی این موضوع خاص از سلامت عمومی به این دلیل است که گرایش‌های جهانی به سوی شروع دورههای قاعدگی دختران در سنین کمتر است. جدا از قضیه GD، بلوغ زودرس در زنان با سایر پی‌آمدهای منفی سلامت نیز در ارتباط است.
مروری بر تحقیق حاضر نشان‌دهنده ارتباط بلوغ زودرس در دختران با آسیب‌هایی شامل مقاومت انسولینی، هیپوتیروئیدی (کم کاری تیروئید)، کمبود هورمون رشد و هیپرپلازی است. همچینین به نظر می‌رسد چاقی در میان دخترانی با بلوغ زودرس شایع‌تر است و در یک مطالعه یافته شد که ۸۱ درصد از این دختران مشکلاتی مربوط به غدد درون‌ریز فرعی دارند. در نهایت مروری بر سایر مطالعات، ارتباطی مابین بلوغ زودرس و مشکلات قلبی-عروقی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا را نشان می‌دهند. همچنین Schoenaker در یادداشتی در مورد اهمیت مطالعات بیشتر برای فهمیدن دلیل منجر شدن قاعدگی زودهنگام به دیابت بارداری اشاره کرد:
” تعداد زیادی از زنانی که دیابت را در بارداری تجربه می‌کنند، اضافه وزن دارند یا چاقند. تشویق کسانی که بلوغ زودرسی داشته‌اند به کنترل وزنشان قبل از بارداری ممکن است خطر ابتلا به دیابت بارداری را کاهش دهد. در هر حال داشتن وزنی سالم مهم است، با این وجود این احتمال وجود دارد که خطر بیشتر ناشی از تغییرات هورمونی باشد و این تحقیق نیازمند مطالعات بیشتری برای بررسی کردن مکانیزم پشت آن است.”
