انتشار این مقاله


چرا آنفولانزای پرندگان به‌اندازه‌ی حادثه‌ی پلاسکو یا گرنفل خطرناک است؟

دانشمندان تقریباً یقین دارند که پاندمیک آنفولانزا در راه است. وقتی در سال ۱۹۱۸ آنفولانزای پرندگان شایع شد، ده‌ها میلیون نفر در پهنه‌ی زمین از بین رفتند. تاریخ تکرارشدنی است!

شبح آنفولانزای پرندگان هنوز سایه‌ی شوم خود را از روی سر زمین برنداشته است. ویروس‌شناسان ویروس مرغی جدیدی (H7N9) کشف کرده‌اند که در چین گسترش یافته است و فقط چند جهش با پاندمیک انسانی فاصله دارد. همه‌گیری جهانی یا پاندمی (Pandemic) یعنی هنگامی که یک بیماری از مرز چند قاره بگذرد. مانند بیماری ایدز که می‌توان گفت در حال جهانی‌شدن است. همانند ویروس قلبی (H5N1) این ویروس نیز قابلیت آن را دارد تا میلیون‌ها نفر را به کام مرگ بکشد.

شاید هنوز، ولی می‌دانیم که کار ما با ویروس H5N1 تمام نشده و به طور مشابه شاید H7N9 هم ناپدید شود ولی دانشمندان موفق خواهند شد. کارهایی که اخیراً در سطح جهان از طرف ترامپ انجام شده کمکی به حل این مشکل نمی‌کند؛ او پای خود را از مهلکه بیرون کشیده و می‌خواهد آن را نادیده بگیرد. ممانعت از تولید دانش نجات‌بخش خطرناک است.

بدتر از این زمانی است که شما می‌دانید چه چیزی در جریان است ولی نمی‌توانید کاری بکنید. فرقی ندارد دانشمندان چه چیزی کشف کنند؛ قدرت دفاع از آن‌ها گرفته شده است. واکسن این ویروس‌ها دور از دسترس نیست و هم‌اکنون ساخته شده است ولی هنگام بروز فاجعه زمان کافی برای تولید واکسن وجود ندارد. علاوه بر این‌ها راه‌حل دائمی (واکسنی در برابر کل سویه‌های آنفولانزا) در میان بی‌تفاوتی‌های مالی گم شده است.

دانشمندان تقریباً یقین دارند که پاندمیک آنفولانزا در راه است. وقتی در سال ۱۹۱۸ آنفولانزای پرندگان شایع شد، ده‌ها میلیون نفر در پهنه‌ی زمین در هر قاره‌ای جان خود را از دست دادند. تاریخ تکرارشدنی است!

پاندمیک آنفولانزای سال ۱۹۱۸ (از ژانویه‌ی ۱۹۱۸ تا دسامبر ۱۹۲۰) همه‌گیری غیرمعمولی از آنفولانزا بود؛ اولین مورد از دو پاندمی ویروس آنفولانزای H1N1. این ویروس ۵۰۰ میلیون نفر را در پهنه‎‌ی کره‌ی زمین آلوده کرد؛ از جزایز دورافتاده‌ی اقیانوس آرام گرفته تا قطب شمال و به مرگ ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون انسان منتج شد (۳ تا ۵ درصد از جمعیت زمین) و یکی از مرگ‌آورترین بلایای طبیعی تاریخ بشر را رقم زد.

این اتفاق را موازی با حادثه‌های اخیری مثل ساختمان گرنفل لندن و پلاسکوی تهران در نظر بگیرید. ما از خطر آگاهیم و راه‌حل را هم می‌دانیم ولی افرادی که در قدرت هستند از صرف پول برای حادثه‌ای که قابل‌پیش‌بینی است ولی آثار آن از الان معلوم نیست امتناع می‌کنند. اگر آن‌ها به هشدارهای علمی توجه نکنند یعنی بسیاری از انسان‌ها را به مرگ غیرضروری محکوم کرده‌اند.

علی تقی‌زاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید