انتشار این مقاله


آیا انسان ها توانایی بازسازی قلب را دارند؟

مارک مارتیندال۱ برای بررسی ریشه تکاملی سلول های ماهیچه ای مانند سلول های قلب انسان روند عجیبی را پیش گرفت: او ژن های جانوران بدون قلب و ماهیچه را بررسی کرد! در تحقیقات جدید دانشگاه فلوریدا ژن هایی در شکم لاله دریایی بدون ماهیچه و قلب کشف شدند که سلول های قلبی را در انسان و […]

مارک مارتیندال۱ برای بررسی ریشه تکاملی سلول های ماهیچه ای مانند سلول های قلب انسان روند عجیبی را پیش گرفت: او ژن های جانوران بدون قلب و ماهیچه را بررسی کرد!

در تحقیقات جدید دانشگاه فلوریدا ژن هایی در شکم لاله دریایی بدون ماهیچه و قلب کشف شدند که سلول های قلبی را در انسان و دیگر جانوران شکل می‌دهند.‌لاله دریایی یک موجود دریایی معمولی نیست، لاله دریایی می‌تواند به قطعات متعددی تقسیم شود و هریک از این قطعات به لاله دریایی دیگری بازسازی می‌شوند.

چرا لاله دریایی برخلاف انسان ها توانایی بازسازی دارد؟ زمانیکه محققین عملکرد این ژن های قلبی را آنالیز کردند دریافتند که در طریقه ارتباط آن ها با ژن های دیگر تفاوتی وجود دارد.‌مارتیندال، پروفسور زیست‌شناسی، می‌گوید این تفاوت می‌تواند علت توانایی بازسازی در لاله دریایی را توضیح دهد.

طبق گفته مارتیندال یافته های تحقیات حاکی از آن است که با تغییر ارتباطات بین ژن های انسان، قلب برای التیام از طریق بازسازی تحریک می‌شود و توانایی ما در درمان بیماری های قلبی افزایش می‌یابد.

مارتیندال گفت:

تحقیقات ما نشان می‌دهد که اگر از طریقه ارتباط ژن هایی که موجب تمایز به سلول های قلبی می‌شوند بیشتر آگاه شویم بازسازی ماهیچه در انسان ها نیز ممکن خواهد بود.

این ژن های قلبی در حشرات و جوندگان حلقه های قفل کننده ای را ایجاد می‌کنند به این معنی که زمانیکه این ژن ها روشن شدند یکدیگر را به ثبات در سلول های جانور به صورت مادام‌العمر القا می‌کنند.‌به عبارت دیگر، جانورانی که دارای قفل در ژن هایشان هستند نمی‌توانند قلب جدیدی رشد دهند یا از آن سلول ها برای عملکرد های دیگر استفاده کنند.

مارتیندال گفت:

این عمل باعث می‌شود سلول های قلبی همواره سلول قلبی بمانند و نتوانند به سلول های دیگری تبدیل شوند.

اما در جنین لاله دریایی این حلقه قفل کردن وجود ندارد.‌طبق گفته مارتیندال این یافته ها مکانیسم تبدیل سلول های بیان کننده ژن قلبی در شکم را به دیگر انواع سلول ها در لاله دریایی توضیح می‌دهد.‌مانند مکانیسمی که برای بازسازی بخش آسیب دیده بدن رخ می‌دهد.

این تحقیقات از این ایده که سلول های ماهیچه ای بیشتر جانوران تمایز یافته از بافت شکمی می‌باشد که دارای هردو خواص انقباضی و جذب‌کننده است، پشتیبانی می‌کند.‌با اینکه بافت شکمی لاله دریایی شبیه یک قلب تپنده نیست اما همانند سیستم گوارشی انسان دارای موج ها آهسته انقباضی می‌باشد.

طبق گفته مارتیندال استدلال محققین این است که اولین سلول های ماهیچه ای جانوران ممکن است بسیار مشابه سلول های قلبی بوده باشند.‌عقیده بر این است که این ژن های قلبی مدت زمان طولانی وجود داشته‌اند و اسبق‌تر از ماهیچه های حرکت دهنده استخوان ها (کاهیچه های اسکلتی) می‌باشند.

مارتیندال معتقد است تحقیقات بیشتر در آینده این امکان را به دانشمندان خواهد داد تا سلول های ماهیچه ای را وادار به بازسازی و تبدیل به انواع مختلف سلول ها از جمله سلول های قلبی کنند.


۱.Mark Martindale

مهشید دهقان


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید