خواب، در عین حال که خسته کننده است، مهم و ضروری است. بدون خواب، سموم از مغز برداشته نمیشوند، خاطرات کوتاه مدت به خاطرات بلند مدت تبدیل نمیشوند، استدلال شناختی و توانایی های حل مسئله از بین میرود و مغز حتی خود را مصرف میکند. مطالعهای جدید در مجلهی Pediatrics نشان داد، خواب یک راه خوب برای گسترش زندگی شما است و فقدان خواب در دوران کودکی باعث میشود که DNA خود را سریعتر از دیگران، از دست دهید.
مطالعات قبلی، ارتباط بین فقدان خواب و افزایش سن در سطح سلولی را نشان میدهند. یافتن سن سلولها از طریق اندازهگیری تلومرهای مادهی ژنتیک که کلاهکهایی در انتهای کروموزومها هستند، به دست میآید. این تلومرها (کلمه ای یونانی به معنی بخش انتهایی) باعث جلوگیری از آسیب کروموزومها توسط محیط اطراف یا برخورد تصادفی با کروموزومهای مجاور آن میشوند. هنگامی که شما مسنتر میشوید، فرآیندی که به طور فنی به نام پیری شناخته شده است، این تلومرها کوچک میشوند و درنتیجه کروموزومها در معرض خطر بیشتری قرار میگیرند. هر چه تلومرها کوتاهتر باشند، شما مسنتر هستید. به همین ترتیب تلومرهای کوتاهتر باعث میشوند که احتمال ابتلا به بیماری قلبی در شما افزایش یابد، اختلالات عصبی را ایجاد میکند، از مشکلات روحی رنج میبرید و سرطان ایجاد میشود.
تیمی در دانشگاه پرینستون میخواست بداند آیا این تاثیر در کودکان، نه فقط بزرگسالان، دیده میشود. به منظور آزمایش این، آنها از طریق یک پایگاه داده، اطلاعات دقیق در مورد عادات خواب نزدیک به ۱۶۰۰ کودک آمریکایی ۹ ساله بود، بررسی کردند. آنها همچنین موفق به گرفتن نمونه های DNA از کودکان شدند و طول تلومر آنها را تجزیه و تحلیل کردند.
در این کودکان به ازای هر ساعت خواب کمتر، طول تلومر آنها ۱.۵ درصد کمتر بود. این اساسا به این معنی است که آنها پیرتر میشوند، اما در این مرحله روشن نیست که چه میزان این فرایند پیشرفت میکند. از آنجایی كه این کودکان هنوز جوان هستند، كمترین نشانه ای از بیماری یا شرایط فوق ندارند، اما این نشان میدهد كه آنها بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای بعدی هستند.
بچه ها در آن سن باید حداقل ۹ساعت در شب بخوابند، اما ۱۰ یا ۱۱ ترجیح داده میشود. برخلاف بزرگسالان که در آنها خواب بیش از حد به طور بالقوه مضر است، کودکان هرچقدر بیشتر بخوابند، بهتر است.