برای نواختن این ساز، هیچ نیازی به استفاده از دست و عضلات خود ندارید.
این دستگاه که انسفالوفون (Encephalophone) نام‌گذاری شده است، می‌تواند کمک شایانی به افرادی که سکته‌ی مغزی کرده و یا به علت فلج شدگی از نواختن ساز‌های موسیقی محروم اند، بکند و مزایای درمانی درخشانی از خود نشان داده‌است.
مقاله‌ی مرتبط: نواختن هر‌یک از آلات موسیقی، باعث تفاوت مغز شما با سایرین می‌شود
تلفیق صداهای الکترونیکی و امواج مغزی اخبار جدیدی نیست و مدت ها قبل، یک دهه بعد از ساخته‌شدن نوار مغزی (انسفالوگرام) نیز از صوت برای بررسی فعالیت مغزی استفده می‌شد؛ اما آنچه این نوآوری را متمایز می‌کند، میزان دقت و صحتی است که داوطلبان در ایجاد نت‌های موسیقی با توجه به مقیاس‌های موسیقی دارند.
در طول قرن‌های متمادی، تلاش‌های بسیاری برای استفاده از رابط‌های مغزی-کامپیوتری (BCIs)، برای تولید موسیقی صورت گرفته‌است که عده‌ای از آنها تا حدودی موفق بوده‌اند؛ برای مثال: در سال ۲۰۱۱ محققان بریتانیایی موفق شدند تا با استفاده از BCI امکان انتخاب و تغییر شدت نت‌های از پیش انتخاب شده را برای بیماران، با تمرکز بر آیکون‌های موجود روی نمایشگر فراهم کنند. پیشرفت‌های صورت‌گرفته در حوزه‌ی تکنولوژی BCI امروزه امکان اعمال درجات بهتری از کنترل بر سایر تکنولوژی ها را فراهم کرده اند تا جایی که راه رفتن، گرفتن اشیا، رانندگی دوباره و حتی نواختن آلت‌های موسیقی برروی کیبوردی مجازی را برای افرادی که کنترل اندام‌های خود را از دست داده‌اند ممکن می‌کنند.
Thomas Deuel، محقق انستیتو علوم‌عصبی سوئد و دانشگاه واشنگتن، که علاوه بر تخصص اعصاب، موزیکدان نیز می‌باشد در این‌باره می‌گوید:
نتایج کار، اثبات کرده‌است که تازه‌کارهایی که هیچ‌گونه سابقه‌ی قبلی کار با انسفالوفون را ندارند نیز می‌توانند با دقت مناسبی آن را بنوازند.
انسفالوفون دستگاهی است که از نمونه‌های مختلف امواج مغزی برای کنترل یک پیانوی فرضی استفاده می‌کند. امواج مغزی به طور پایه‌ای، فرمی از فعالیت الکتریکی هستند که به علت تغییرات ولتاژ در دوطرف غشای سلول‌های سیستم عصبی ایجاد می‌شوند. الگوهای مختلف تغییر ولتاژ، فرکانس‌های متنوعی از امواج دلتا تا گاما را تولید می‌کنند. تغییرات رخ‌داده در فعالیت مغزی به علل متفاوت از جمله هوشیاری یا تمرکز تغییرات نامحسوسی را در این الگوها موجب می‌شود و محققان از همین امواج برای تولید نت های مختلف موسیقی استفاده می کنند.
مقاله‌ی مرتبط: اثر موسیقی بر مغز
براساس تحقیقات قبلی انجام‌گرفته گوش‌کردن به موسیقی مزایای درمانی بسیاری برای افرادی که از تروماهای نورولوژیکی پساسکته رنج می‌برند، دارد. همچنین برای افرادی که قبل از سکته، به نواختن موسیقی می‌پرداختند، ساختن موزیک علاوه بر خاصیت درمانی، راهی برای بازیافتن هویت گمشده‌شان محسوب می‌شود.
دوئل و همکارانش در حال حاضر انسفالفون را برروی افراد بیشتری آزمایش می‌کنند تا راه‌های احتمالی پیشبرد دقت افراد در نواختن آن را بیابند و معتقدند این دستگاه پتانسیل بالایی برای کمک به افرادی که توانایی‌های حرکتی خود را از دست داده‌اند دارد.
این تحقیق در Frontiers in Human Neuroscience منتشر شده‌است. (برای مشاهده‌ی مقاله‌ی اصلی کلیک کنید.)
