منیزیم بالا در بدن هر آن چه که باید بدانید

آزمایش mg مقدار منیزیم خون را اندازه می‎‌گیرد و می‌تواند منیزیم بالا در بدن را نشان دهد. منیزیم، یک ماده معدنی مهم در بدن تک تک ماست که نقش الکترولیتی داشته و به صورت محلول در خون وجود دارد. منیزیم نقش مهمی در سلامت استخوانی، سیستم قلب و عروق، عملکرد انتقال دهنده‌های عصبی وغیره ایفا می‌کند. بیشتر منیزیم بدن داخل استخوان‌ها قرار‌ دارد.

mg در آزمایش خون چیست و بالا بودن منیزیم یعنی چه

افزایش منیزیم در بدن همان‌طور که از نامش پیداست، به زیاد شدن بیش از حد میزان منیزیم خون گفته‌ می‌شود، که بسیار نادر است و کمتر اتفاق می‌افتد.

آشنایی کامل با جزئیات آزمایش خون

در بدن افراد سالم میزان بسیار اندکی از منیزیم در جریان خون در گردش است. دستگاه گوارش و دستگاه ادراری، دو مرکز مهم تنظیم میزان جذب منیزیم از غذا‌ها و دفع منیزیم از بدن هستند.

در یک بدن سالم میزان منیزیم در آزمایش منیزیم باید همیشه در بازه ی ۱.۷ تا ۲.۳ (mg/dL) میلی‌گرم به ازای هر دسی‌لیتر خون باشد. منیزیم بالا در بدن به میزان ۲.۶ mg/dL یا بالاتر از آن اطلاق می‌گردد.

علت ایجاد منیزیم بالا در بدن چیست

در بیشتر موارد عوارض بالا بودن منیزیم در افرادی مشاهده می‌شود که دچار اختلالات کلیوی هستند. دلیل روی دادن آن هم این است که مکانیسم‌های تنظیم‎کننده دفع منیزم خون درست کار نمی‌کنند. وقتی کلیه‌ها و کبد نتوانند درست کار کنند، منیزیم اضافی دفع نمی‌شود و فرد را مستعد تجمع منیزم در بدن می‌کند.

برخی از داروهایی که در بیماری مزمن کلیوی تجویز می‌شوند، مانند داروهای مهارکننده‌ی پمپ پروتون مثل امپرازول، می‌توانند خطر ابتلا به هیپرمنیزیمی را افزایش دهند. در افرادی که سوءتغدیه دارند و یا به مصرف زیاد الکل و نوشیدنی‌های الکلی اعتیاد دارند نیز، ریسک آن افزایش می‌یابد.

سایر علل

باید توجه داشت که در افرادی با کلیه‌های سالم، امکان رخ دادن چنین افزایشی بسیار نادر است و اگر روی دهد با علائمی خفیف‌تر خود را نشان می‌دهد.
از سایر عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• • درمان با داروی لیتیم (برای تثبیت خلق)

• • کم‌کاری تیروئید

• • بیماری ادیسون

• • سندرم شیر-قلیایی

• • دارو‌هایی که حاوی منیزیم هستند؛ مانند داروهای ملین و آنتی‌اسیدها

• هیپرکلسمی هیپوکلسوری خانوادگی

عوارض بالا بودن منیزیم در فردی که با داروهای مسهل حاوی منیزیم به خاطر اوردوز دارویی تحت درمان گرفته نیز مشاهده می‌شود.

در بسیاری از زنان بارداری که خطر فشار خون بالا، پره‌اکلامپسی و زایمان زودرس وجود دارد، داروی منیزیم سولفات برای پیشگیری از تشنج و انقباضات زایمان استفاده می‌شود. این زنان نیز در معرض هیپرمنیزیمی در آزمایش mg هستند.

علائم بالا بودن mg در آزمایش خون چیست

• • حالت تهوع

• • استفراغ

• • اختلالات عصبی

• • فشارخون پایین به شکلی غیر عادی

• • گرگرفتگی چهره

• سردرد

عوارض منیزیم زیاد در بدن می‌تواند منجر به مشکلات قلبی، دشواری در تنفس و ایجاد شوک شود. در موارد شدید حتی فرد را به کما خواهد برد.

تشخیص منیزیم بالا در بدن

یک آزمایش ساده‌ی خون می‌تواند میزان منیزیم را در جریان خون به ما اطلاع دهد و ما را از وجود هایپرمنیزیمی آگاه کند. اگر میزان منیزیم خون از میزان خود در بازه‌ی ۱.۷ تا ۲.۳ خارج شده و تا حدود ۷mg/dL افزایش یابد، علائم خفیف آن، مانند سرخی صورت، حالت تهوع و سردرد، شروع به بروز می‌کنند.

میزان منیزیم بین ۷ تا ۱۲ میلی‌گرم در دسی‌لیتر، می‌توان بر ریه‌ها و قلب شما تاثیر بگذارد و در درجات بالاتر، موجب بیهوشی و کاهش فشار خون شدید می‌شود.

درمان هیپرمنیزیمی

اولین قدم در درمان منیزیم بالا، یافتن منشأ افزایش و قطع آن است. یک تزریق داخل وریدی کلسیم، برای کاهش و تخفیف آثار سوءِ پرمنیزیمی نظیر سختی در تنفس، تپش و ضربان نامنظم قلب و کم‌فشاری و آسیب‌های عصبی در فرد، به طور معمول انجام می‌شود.

به جز مکمل کلسیم، دارو‌هایی چون دیورتیک‌ها، و قرص‌های خوراکی نیز تجویز می‌شوند، که می‌توانند کمک کنند که بدن هرچه زود‌تر از شر میزان اضافی منیزیم خلاص شود. اگر درمان برای برخی افراد جواب ندهد و یا آن فرد از مشکل کلیوی رنج ببرد، دیالیز تنها راه چاره برای این افراد خواهد‌ بود. پزشکان برای هرکسی که کم‌کاری کلیوی را نشان دهد، تست خون را در راستای تشخیص سریع‌تر پرمنیزیمی پیشنهاد می‌دهند، مخصوصاً وقتی فرد برخی از علائم را هم نشان‌ دهد.

اگر به موقع تشخیص دهیم، افزایش منیزیم خون عموماً قابل درمان است و اگر کلیه‌ها سالم باشند، با قطع منبع افزایش، مثل رژیم غذایی ناصحیح و یا دارو‌های منیزیم‌دار، کلیه‌ها به سرعت بدن را به حالت پایدار خود باز می‌گردانند. باید توجه کنیم که در افراد سالمند، خطرات ناشی از عوارض بالا بودن منیزیم به طور قابل توجهی بالاتر است.