ملانوما: گامی جدید به سوی درمان
محققان یک ترکیب جدید ایجاد کردهاند که ممکن است به زودی به یک درمان موثر برای ملانوما – که مرگبارترین شکل سرطان پوست است – تبدیل شود.
سرطان پوست شایعترین نوع سرطان در ایالات متحده میباشد. ملانوما بیشترین آمار مرگومیرناشی از سرطان پوست را تشکیل میدهد. تخمین زده میشود که در هر ساعت یک نفر براثر آن جان خود را از دست میدهد. این بیماری در ایالات متحده مرگبارترین شکل سرطان پوست نامگداری شده است.
اما امروزه تحقیقات یک ترکیب جدید را که ممکن است به درمان بیماری کمک بکند ارائه میدهد. مطالعه جدیدی که دردر مجله اروپایی Medicinal Chemistry منتشر شده است ماده جدیدی را پیشنهاد می کند که ممکن است بتواند سلولهای ملانوم را مورد هدف قرارداده دو سلولهای سالم نزدیک آنها را حفظ کند. گروهی از محققان به سرپرستی دکتر آرون شارما استاد دانشکده داروسازی و دکتر سنت آمین استاد داروسازی – هر دو از کالج ایالتی پن – ماده جدیدی را برای درمان ملانوما شناسایی نمودند.
داروهای تجویزشده به افراد مبتلا به ملانوم یا حساسیت نشان نمیدهند یا طی ۶ الی ۷ ماه به ظهور تومورهای مقاوم به خود میانجامند.
طراحی دارو مبتنی بر قطعه
این ترکیب نامحلول یدید ایزوسلنوسیانات (NSCI-6) نامیده میشود و دانشمندان قسمتهایی از تحقیق قبلی خود را استفاده کردند تا آن را سنتز نمایند. به طور مثال آنها از دارویی که قبلا طراحی وآزمایش کرده بودند، ایزوسلنوسیانات تهیه نمودند. آنها این قطعه یا مولکول ایزوتیوسیانات از دستهای از مواد شیمیایی تولیدکردهاند که به طور طبیعی در سبزیجات Cruciferous مثل کلم بروکلی، جوانه گل رز، گل کلم، کلم وکلم پیچ وجود دارند. این گیاهان خواص ضد سرطانی دارند، با این حال اگر چه محققان مصرف این سبزیجات را برای جلوگیری از سرطان توصیه می کنند اما این ترکیب شیمیایی به تنهایی به نظرنمی رسد برای درمان کاربردی داشته باشند. بنابراین دانشمندان این جزء ایزوسلنوسیانات را با ترکیب دیگری به نام نافتالامید (بخشی از میتونافید) ترکیب کردند. این ماده دوّم به اصطلاح مهارکننده آلفا توپوایزومراز۲ نامیده میشود. این مهارکننده برای مهار همانندسازی DNA در سرطان به کار میرفته و از آن به عنوان داروی ضدسرطان استفاده میشود. آزمایشات بالینی نشان میدهد که میتونافید در برابر تومور عمل میکند اما سطح سمیت آن بالاست.
NISC-6 بیش از ۲سوم تومورهای ملانوما را سرکوب میکند
محققان تغییرات کمی در ترکیب جدید خود ایجاد کردند و اثربخشی آن را آزمایش نموده و در نهایت به طراحی دارویی دست یافتند که سطح سمیت را افزایش نمیدهد. در یک موش آزمایشگاهی این ترکیب باعث کاهش ۶۹% تومورها ومرگ بیشتر سلولهای ملانوما شد.
به گفتهی پروفسور شارما “ آنها را برای حذف آسان از بدن طراحی کردیم، پس باید سمیت کاهش یابد.“
برای غلبه بر مقاومت سرطان به داروها محققان خاطر نشان میکنند که راه دیگری که ممکن است داروهای جدید بهتر از داروهای موجود باشد این است که سلولهای مختلف ملانوما را مورد هدف قرار دهند. بعضی از داروهای رایج بسیار موثرتر از گذشته میتوانند عمل بکنند. برای مثال ترکیب NISC-6 به هر دو نوع سلول BRAF جهش یافته وBRAF مهاجم حمله میکند. محققان هنوز مکانیسم عمل دارو را به طور واضح نمیدانند.
پژوهشگری بنام Deepkamal Karelia فارغ التحصیل فارماکولوژی از کالج پزشکی ایالت پن درمورد مکانیسم داروی ضد سرطان مهارکننده آلفا ۲ میگوید:
هنگامی که یک سلول تقسیم میشود و رشد میکند، DNA داخل سلول همانند طنابی پیچیده خواهد بود. اگر شما بخواهید پیچهای آن را باز کنید یا باید آن را ببرید و دوباره به هم وصل کنید یا مدت زیادی را صرف چرخاندن آن در جهت مخالف بکنید.
DNA مشکل مشترک سلولهای ماست وبرای حل آن، بدن ما پروتئنی به نام توپوایزومراز دارد که DNA را برش داده سپس به هم وصل میکند. این ترکیب ممکن است قادر به مهار فعالیت پروتئن آلفا توپوایزومراز ۲ باشد که DNA قادر به جداکردن آن نیست.
ترکیب NISC-6 به خاطر مکانیسم ضدسرطانی ممکن است در درمان سایر انواع سرطان نیز موثر باشد.